در این مقاله سعی می کنیم که به بررسی روش های درمان دیابت بپردازیم. دیابت که در اصل بیماری قند می باشد و امروزه بسیاری از اشخاص بر اثر عوامل مختلفی به آن دچار شده اند. این بیماری یک نوع اختلال در سوخت و ساز بدن می باشد که به وسیله آن توانایی تولید انسولین در بدن از بین می رود و یا بالعکس مقاومتی در بدن بر مقابل انسولین شکل میگیرد.

در نتیجه انسولین نمی تواند عملکرد نرمال خود را به درستی انجام دهد و یکی از علائم مشخص قند خون بالا در هنگام صبح به صورت ناشتا با عددی بالای 120 میلی گرم در دسی لیتر می باشد که علائم دیگری مانند: پرخوری، پرنوشی است. به هنگام بروز این بیماری سرعت و توانایی بدن در استفاده کردن و در زمان سوخت وساز کامل گلوکز کاهش پیدا میکند و به همین علت مقدار قند خون بالا رفته که به آن هایپرگلیسمی نیز میگویند.

اگر این روند در بدن افزایش پیدا کند باعث به وجود آمدن عوارضی مانند میکروواسکولار دیابت و تخریب رگ های بسیار کوچکی در بدن می شود که در نهایت می توانند اعضایی مانند: کلیه، چشم، اعصاب، و قلب را درگیر کند.

انواع دیابت

دو نوع دیابت وجود دارد که در بدن به شکل های مختلفی و با علائم متفاوتی ظاهر می شود در ادامه به شرح این دو نوع از دیابت پرداخته می شود.

دیابت نوع 1

این نوع یک بیماری مزمن می باشد که در زمانی که پانکراس یا لوزالعمده مقدار بسیار کمی انسولین را ترشح می کند یا اصلا توانایی این را ندارد که انسولین ترشح کند، ظاهر می شود. مبتلا شدن به این بیماری به عوامل مختلفی بستگی دارد که می توان به: ژنتیک، آلوده شدن به ویروس هایی که علت به وجود آمدن دیابت هستند، اشاره کرد.دیابت نوع 1 در زمان کودکی و نوجوانی امکان مبتلا شدن به آن بیشتر است اما در بزرگسالان نیز مشاهده شده است.

علائم دیابت نوع یک

• افزایش شدید اشتها
• احساس سوزن سوزن شدن در پاها
• احساس تشنگی بالا، خشکی دهان
• تکرر ادرار
• سطح هوشیاری پایین
• تاری دید
• کاهش وزن نامتعارف
• خستگی و بی حالی
• خشکی پوست
• عفونت های قارچی و باکتریایی

دیابت نوع 2

در بیماری دیابت نوع دو بدن نمی تواند گلوکز را ذخیره یا حتی استفاده کند و در این زمان گلوکز به جای اینکه به انرژی تبدیل شود به جریان خون بر میگردد و باعث ایجاد عوامل مختلفی در بدن می شود.

دیابت نوع 2 که بیشتر به دیابت بزرگسالان معروف است که غیر وابسته به انسولین است و بدن در این حالت نمی تواند انسولین تولید کرده و یا در استفاده از انسولین ناتوان است که به صورت کلی به آن مقاومت در مقابل انسولین می گویند.

علائم دیابت نوع 2

• تشنگی بالا
• خستگی خیلی زیاد و بدون علت
• تکرر ادرار
• عفونت های پرتکرار در بخش لثه، پوست و مثانه
• تاری دید
• احساس سوزش در دست و پاها
• حساس شدن و زودرنج بودن در مقابل هر چیزی
• در زمان ایجاد زخم بهبود نیافتن آنها

درمان دیابت با انواع دارو

همیشه در صورت بروز بیماری روش های مختلف بسیاری از سوی افراد پیشنهاد می شود که بهتر است حتما زیر نظر پزشک متخصص تجویز دارو انجام شده تا مصرف شود.

استفاده از داروهای شیمیایی تاثیر بسیار زیادی در بهبود بیماری ها داشته و البته باز هم تشخیص استفاده از هریک از داروها به عهده خود پزشک می باشد و نباید خودسرانه اقدام به مصرف آنها کرد.

در ادامه مطلب قصد بر این است که به معرفی برخی داروهای شیمیایی برای درمان دیابت پرداخته شود و هدف این است که با نام و عملکرد کلی هریک از آنها آشنا شوید، لذا تاکید می شود اگر مبتلا به هر یک از انواع دیابت هستید حتما با پزشک خود مشورت کنید.

خانواده بی گوانیدها (داروی ضد دیابت)

Metformin یا متفورمین تنها داروی شیمیایی از این دسته می باشد که مقاومت بدن به انسولین را کاهش داده و تولید گلوکز به وسیله کبد را کنترل می کند، ضمن اینکه متفورمین باعث کاهش جذب گلوکز در دستگاه گوارش می شود.

تیازولیدین دیون Thiazolidinedione’s

داروهایی که در این دسته قرار می گیرند هم باعث کم شدن مقاومت بدن در مقابل انسولین شده و دو نوع دارو از این خانواده عبارتند از:

• پیوگلیتازون Pioglitazone
• روزیگلیتازون Rosiglitazone

 مهار کننده یا باز دارنده آلفا گلوکوزیداز Alpha-glucosidase inhibitor

این دارو و دسته هایی که در آن قرار دارند گلوکز که از مواد غذایی دریافت می شود را به تاخیر می اندازند و برای کاهش قندخون پس از مصرف غذا به کار می روند که دو عضو از این دارو به نام:

• آکاربوز Acarbose
• میگلیتول Miglitol

انسولین

افرادی که به دیابت نوع 1 و 2 مبتلا هستند نوع انسولین مصرفی آنها نیز متفاوت است که در کل دسته بندی انسولین به 5 نوع می باشد.

• انسولین هایی با اثرگذاری سریع Rapid -Acting
• انسولین با اثرگذاری کوتاه Short-Acting
• انسولین با اثرگذاری متوسط Intermediate- Acting
• انسولین با اثرگذاری طولانی Long- Acting
• انسولین ترکیبی Premixed

سولفونیل اوره Sulfonylureas

عملکرد این دارو به این صورت است که باعث تحریک و آزاد سازی انسولین از سلول های بتا پانکراس می شود که در نهایت قندخون را پایین می آورد. همچنین این دارو برای کنترل کردن قند خون در زمان صبح و ناشتا بسیار مثبت عمل میکند.

مگلیتینایدها Meglitinides

این دارو مانند سولفونیل اوره می باشد و باعث می شود انسولین از پانکراس ترشح شود که البته مدت زمان تاثیرگذاری این دارو نیز کوتاه می باشد و ضمن اینکه باعث خطر کاهش قندخون هم نمی شود. داروهایی که در این دسته قرار میگیرند:

• رپاگلیناید Repaglinide
• ناتگلیناید Nateglinide

باز دارنده یا مهارکننده های دی پپتیدیل پپتیداز Dipeptidylpeptidase inhibitors

این دارو به تازگی به وسیله FDA تایید شده است و تنها دارویی مانند سیتاگلیپتین در این دسته جای می گیرد که عملکرد این دارو به این صورت است که بامهار آنزیم DPP4 باعث می شود انسولین بعد از غذا به مدت طولانی ترشح شود و قندخون را پایین بیاورد.

در نهایت مصرف داروهایی شیمیایی درمان دیابت می تواند با اثرگذاریهای متفاوت به شما در درمان این بیماری کمک کند اما مسئله ای که در اینجا بسیار مهم است این است که مصرف داروها کمک کننده خیلی قوی هستند اما باید در کنار آنها با رعایت اصول غذایی و ورزشی به درمان قطعی بیماری خود هم کمک کنید.

منبع : سایت دکتر مهدی سلیمی