حسین خلیلی:گاهی اوقات انسان‌ها را از خوشحالی ناشی از پیروزی تا مرز جنون می‌برد و بعضی مواقع هم شکست باعث می‌شود طرفدارانش به انزوا و تنهایی بروند. طی دو روز گذشته و بعد از فینال یورو در ورزشگاه ومبلی، این مردم ایتالیا بودند که روی خوش زندگی را با تمام وجود احساس کردند و در آن طرف، انگلیسی‌ها بیش از هر زمان دیگری احساس کردند تنها هستند. اما بعضی اتفاقات بعد از مسابقه فینال باعث شد تلخی شکست فراموش شده و تلخی در ذهن و کام انگلیسی‌ها بنشیند که هر از چند گاهی برایشان تکرار می‌شود.
ماجرا از پایان ضربات پنالتی شروع شد. مارکوس راشفورد، جیدون سانچو و باکایو ساکا سه بازیکن سیاه پوست تیم ملی انگلیس بودند که ضربات پنالتی‌شان تبدیل به گل نشد و انگلیس بازی را به ایتالیا باخت. خیلی زود و بعد از پایان بازی، حملات و انتقادات نژادپرستانه علیه این سه بازیکن در فضای مجازی شروع شد. همین اتفاقات باعث شد تا موجی از حمایت از این بازیکنان و انتقاد از نژادپرستان به وجود بیاید.
یک کمپین 65 هزار نفری
تازه‌ترین اقدام و واکنشی که نسبت به این نژادپرستی‌ها صورت گرفته، تشکیل یک کمپین از طرف یک نهاد غیر دولتی مستقر در لندن است. این کمپین که حالا تعداد امضا کنندگانش به 65 هزار نفر رسیده است، از مقامات اتحادیه فوتبال انگلیس خواسته افرادی که در این خشونت‌های مجازی نقش داشته‌اند برای همیشه از حضور در استادیوم‌های ورزشی انگلستان منع شوند. شایسته عزیز، مدیر این کمپین در این باره به دیلی میل گفت: همه ما هواداران فوتبال به داشتن چنین تیم ملی شجاع، باهوش و منجسمی افتخار می‌کنیم، اما احساس می‌کنیم به ما نیز توهین شده است.
از چهره‌های ورزشی گرفته تا بازیگران سینمایی انگلیس در این کمپین شرکت کرده‌اند. در کنار این موارد، بازیکنان و اعضای کادر فنی انگلیس هم به شدت نسبت به این مساله واکنش نشان داده‌اند. هری کین، کاپیتان تیم ملی انگلیس با انتشار پستی در توئیتر به این مساله واکنش تندی نشان داد و نوشت: آن بازیکنانی که در تمام تابستان کنار تیم بودند، شجاعت بالایی داشتند که پشت ضربات پنالتی قرار گرفتند. این افراد مستحق حمایت و تشکر ویژه‌ای هستند و به هیچ وجه سزاوار خشونت‌های نژاد پرستانه‌ای نیستند که در این چند علیه آنها انجام شده است. اگر شما هر فردی را در فضای مجازی مورد اذیت و آزار قرار دهید، مطمئن باشید که انگلیسی نیستید و ما به هیچ وجه شما را نمی‌خواهیم.
گرت ساوت گیت، سرمربی تیم ملی انگلیس هم این رفتارها را کاملا غیر قابل قبول و نابخشودنی دانست. پیش از او نیز بوریس جانسون نخست وزیر انگلیس، صادق خان شهردار لندن و اتحادیه فوتبال انگلیس هم با انتشار بیانیه‌هایی چنین رفتارهایی را به شدت تقبیح کرده بودند. در این میان، برخی این انتقاد را به شبکه‌های اجتماعی هم داشتند که ساز و کار مناسبی برای برخورد و یا محدود کردن چنین حملاتی در فضای مجازی ندارد.
خشونت در سطح خیابان‌ها
این خشونت‌های نژاد پرستانه تنها محدود به فضای مجازی نشد. راشفورد طی یک سال گذشته و با شیوع کرونا، کمک‌های خیرخواهانه زیادی انجام داده است. طی این مدت نیز شخصیت‌های مهم سیاسی و اجتماعی انگلیس بارها از راشفورد تقدیر کردند. در کنار این تقدیر و تشکرها، تصویری از او در یکی از دیوارهای شهر منچستر کشیده شد؛ اما اتفاق تلخ این است که توهین کنندگان در فضای مجازی به این تصویر هم رحم نکردند. آنها بخشی از این تصویر را مخدودش کرده و حتی جملات زشتی در پایین آن خطاب به سه بازیکن تیم ملی نوشتند.
البته این اقدام نیز به سرعت از سوی مردم جواب داده شد. از روز گذشته بسیاری از مردم ابتدا آن قسمت مخدوش شده تصویر را با پارچه پوشاندند و در ادامه روی آن گل و عکس قبل گذاشتند. شدت این خشونت‌ها به قدری بود که حتی خود راشفورد هم مجبور به نشان دادن واکنش شد. او با انتشار پستی بلند بالا در توئیترش نوشت: من به این ورزش عادت کرده‌ام، جایی که انتظار دارم چیزهایی را درباره خودم بخوانم. چه درباره رنگ پوستم باشد، چه درباره جایی که بزرگ شده‌ام و اخیرا درباره اینکه وقتم خارج از زمین بازی را چگونه می‌گذرانم. من می توانم تمام روز انتقادها از عملکردم را بپذیرم و تحمل کنم، پنالتی که من زدم به اندازه کافی خوب نبود، باید وارد دروازه می شد، اما هرگز به خاطر کسی که هستم و جایی که از آن آمده ام عذرخواهی نخواهم کرد. من مارکوس راشفورد هستم. یک مرد سیاهپوست 23 ساله از محله وایتنگتون و وایتن‌شاو در جنوب منچستر. اگر هیچ چیز دیگر هم نداشته باشم، این را دارم.
251 251
