ماری کوری اولین زن برنده‌ی جایزه صلح نوبل بود. فریدا کاهلو نیز یک هنرمند پیشگام مکزیکی بود و جانت کولینز اولین رقاص باله آمریکایی آفریقایی بود که روی صحنه رفت. این زن‌ها با هم مرزبندی‌های مختلفی را شکسته‌اند و برای گرامی‌داشت یاد و خاطره این زن‌ها و دیگر زنان پیشگام، یک هنرمند زن حدود ۲۰۰ پرتره از آن‌ها نقاشی کرده است که قرار است در یک نمایشگاه با نام نمایشگاه نقاشی زنان پیشگام در موزه زنان کالیفرنیا به نمایش گذاشته شوند.

هنرمند آلیسون آدامز حدود ۴۰ پرتره منتخب از زنان با نفوذ در طول تاریخ را در این نمایشگاه که ۱ فوریه افتتاح می‌شود به نمایش می‌گذارد.

آدامز هدف خودش را از این کار اینگونه توضیح می‌دهد: “وقتی که به خودم گفتم که نمی‌توانم به تنهایی فرزندانم را بزرگ کنم، نمی‌توانم به عنوان یک هنرمند موفق شوم، نمی‌توانم، نمی‌توانم، داستان این زن‌ها به من کمک کرد. من می‌خواستم این روحیه را به دیگر افراد انتقال دهم. این روحیه چیزی است که ما به عنوان انسان و به عنوان زن به آن دسترسی داریم.”

مطالعه بیشتر: زیبایی نامطبوع

همه این‌ها در سال ۲۰۱۶ و پس از اینکه همسر آدامز پس از نجات از یک تصادف ماشین به طرز غم‌انگیزی درگذشت شروع شد. آدامز می‌گوید: ” من در جایی بودم که نیاز به الهام داشتم، به همین دلیل شروع کردم به مطالعه بیشتر در مورد زندگی الینور رزولت. همین‌جا بود که من حس کردم باید داستان افرادی مانند او را به اشتراک بگذارم تا به مردم یادآوری کنم که ما میراثی مانند این افراد داریم که هیچ‌وقت به آن فکر نمی‌کنیم.”

او اولین پرتره خودش را از رزولت کشید که به خاطر طولانی‌ترین دوره خدمت به عنوان بانوی اول آمریکا شناخته می‌شود و مهم‌ترین کار او در این دوران پیش‌نویس بیانیه جهانی حقوق بشر در سال ۱۹۴۸ می‌باشد. آدامز می‌گوید: “الینور یک روحیه فوق‌العاده اطمینان و کمک به دیگران داشت. او من را از وحشت نجات داد. من با خودم فکر کردم  ‘من باید او را نقاشی کنم، این صدا را در زندگی خودم نیاز دارم.’”

مطالعه بیشتر: فراتر از رویا

آدامز به کشیدن پرتره از زن‌های مختلف ادامه داد. همه این زن‌ها یک نقطه مشترک داشتند. او این نقطه مشترک را اینطور توضیح می‌دهد: “من دنبال داستان‌هایی از زن‌هایی می‌گشتم که برچیزی غلبه کرده بودند.”

کشیدن این مجموعه برای آدامز که عذادار بود یک پروسه آزادکننده بود. او می‌گوید: “بدون اینکه موضوع شخصی شود صحبت کردن در مورد آن سخت است. پس از درگذشت همسرم، من در یک مکان خیلی تاریک بودم. این موضوع با فاصله کمی از انتخابات سال ۲۰۱۶ اتفاق افتاد و برای من همه چیز درحال فروریختن بود”

در این مجموعه پرتره‌ای از یکی از انحلال‌طلبان مریلند یعنی هریت توبمن نیز وجود دارد. او خودش در بردگی به دنیا آمده بود و جان هزاران برده را با پیشگام شدن در گسترش راه‌آهن زیرزمینی نجات داد. این راه‌آهن یک شبکه مخفی بود که قبل از جنگ داخلی آمریکا برای انتقال برده‌ها از جنوب آمریکا به شمال و کانادا مورد استفاده قرار می‌گرفت. آدامز در مورد او اینطور توضیح می‌دهد: “من او را از زمان کلاس تاریخ می‌شناختم، ولی هیچوقت متوجه شجاعتی که داشت نشده بودم. هنگامی که احساس نا‌امنی می‌کنم صدای او را در ذهنم می‌شنوم، او به این همه مشکل غلبه کرده است و به هیچ‌چیزی اجازه نداده او را متوقف کند.”

مطالعه بیشتر: زنان کرد؛ فتح فضای عمومی

علاوه بر این او آیدا ب. ولز، یک پیشگام حقوق شهروندی و حق رای آمریکایی آفریقایی که به تاسیس اولین سازمان‌های زنان حقوق زنان کمک کرد را نقاشی کرده است. از دیگر سوژه‌هایی که او برای نقاشی‌های خودش استفاده کرده است، می‌توانیم به نانسی وارد رهبر سیاسی سرخپوستان جنوب آمریکا و فعال صلح که از سرزمین‌های قبیله‌اش دفاع کرد اشاره کنیم. آدامز اینطور توضیح می‌دهد:” تمام این زن‌ها باید به یک مشکل بزرگ غلبه می‌کردند؛ این موضوع زندگی من و چیزی که می‌خواستم به اشتراک بگذارم را تغییر داد. خیلی از آن‌ها مشکلات و زندگی سختی داشتند. همین موضوع باعث قدرت گرفتن من می‌شود. من احساس می‌کنم که آن‌ها می‌خواستند داستان‌هایشان بازگو شود و من خوشحالم که این کار را می‌کنم.”

مطالعه بیشتر: تارا بهبهانی: زنان در طول تاریخ خیلی مورد ظلم قرار گرفتند

این نقاش، پرتره‌هایی از هنرمند آمریکایی جورجیا اوکیف و لی کراسنر نیز نقاشی کرده است. اوکیف یکی از پیشگامان هنر فمینیستی بود و لی کراسنر نیز همسر جکسون پالوک بود. جکسون یک هنرمند الکلی بود که شایعات زیادی در مورد روابط عاشقانه او با زن‌های متعددی از جمله پگی گاگنهایم وجود داشت. آدامز در مورد او می‌گوید: “هنگامی که همسرش فوت کرد، او از اموال خودش مراقبت کرد و کارهای خودش را به موزه‌ها فروخت. او نسبت به دیگر اکسپرسیونیست‌های انتزاعی مبلغ بیشتری برای کارهای خودش دریافت می‌کرد. او کارهای زیادی برای دنیای هنر انجام داد.”

مطالعه بیشتر: زنان هنرمند فراموش شده

درحالی که شهر نیویورک در حال افزایش یادبودهای زنان و اتهامات جنسی موجود در نتیجه جنبش‌های می‌تو و تایم‌آپ الان زمان مناسبی برای اجرای این نمایشگاه است. این هنرمند می‌گوید:” داستان‌های زنان و عدالت موضوعات مهمی هستند. خیلی هیجان‌انگیز است که طی این زمان، موفق شویم.”

هنگام کشیدن این نقاشی‌ها، آدامز (که قبلا بازیگر بوده است) می‌گوید مانند کاری که یک هنرمند می‌کند، شخصیت آن‌ها را به خودش می‌گیرد. او اینطور توضیح می‌دهد:” اینطور به نظر می‌رسد که درحال تلاش برای ورود به ذهن آن‌ها هستم. روح آن‌ها از بین نرفته است، ما می‌توانیم با سخنان آن‌ها زندگی کنیم.

با توجه به حذف برخی زن‌های خاص از کلاس‌های تاریخ، اکنون زمان حساسی برای نمایش این‌ نقاشی‌هاست. پائیز امسال، هیئت آموزش تگزاس، به حذف بانوی اول سابق هیلاری کلینتون و فعال نابینا-ناشنوا هلن کلر از چرخه آموزش به خاطر اهمیت تاریخی پائین رای داد.

مطالعه بیشتر: بهترین عکس من: ژان پیر لافونت

آدامز می‌گوید: “این موضوع من را نگران می‌کند. من وظیفه دارم از این داستان‌ها محافظت کنم و آن‌ها را به اشتراک بگذارم.”

به عنوان مادر یک دختر جوان، آدامز نگران نسل بعدی زنان جوان و نسل‌های آینده است. او عقیده دارد: “فشار زیادی برای برگرداندن زنان به جایگاه قبلی وجود دارد. من در تلاش هستم این داستان‌ها را برای مدت زمان بیشتری زنده نگه دارم.”

نوشته زنان پیشگام اولین بار در مجله نوریاتو | رسانه جامع هنرهای تجسمی پدیدار شد.