این کاری است که مخصوصا در خارج کشور بسیار معمول است. اما در این مورد خاص سوزان نمی‌خواست که به صورت معمول از پیکر او در کلاس‌های آناتومی استفاده شود یا برش‌ها و لام‌هایی بافت‌شناسی به صورت محدود از آن تهیه شود. هدف سوزان این بود که پیکرش در پروژه هیجان‌انگیزتری مورد استفاده قرار بگیرد. او پیکرش را به پروژه‌ای ویژه به نام«انسان مرئی» هدیه کرد.
بعد از مرگ، بدن او به هزاران لایه بسیار نازک تبدیل و از این لایه‌ها و مقاطع عکس‌های دقیقی تهیه شد. فوت خانم سوزان پاتر در سال ۲۰۱۵ رخ داد. او در ۸۷ سالگی در پی ابتلا به بیماری پنومونی یا عفونت ریه فوت کرد. تبدیل پیکر او به مقاطع نازک در حد ضخامت مو در سال ۲۰۱۷ صورت گرفت. به صورت دقیق‌تر بدن خانم سوزان به ۲۷ هزار لایه که هر یک ۶۳ میکرون ضخامت داشتند، تبدیل شد.
کار برش و عکسبرداری با وضوح بالا مدت زیادی طول کشید. در نهایت تصاویر تهیه شده به صورت رایگان در دسترس همه دانش‌پژوهان قرار گرفت. به این ترتیب خانم پاتر به جمع ۲ اهداکننده جسد قبلی پیوست که در همین پروژه شرکت کرده بودند.
اولین بار در سال ۱۹۹۳ یک متهم به قتل، موافقت کرد که جسدش اهدا شود. بعد از اینکه اعدام او با تزریق سم صورت گرفت؛ بدن او به ۲ هزار لایه تقسیم شد.
خانم پاتر مشکلات پزشکی متعددی داشت، عمل جراحی ماستکتومی یا برداشتن دوطرفه پستان‌ها در مورد او صورت گرفته بود و به علاوه مبتلا به ملانوم بود و عمل جراحی ستون فقرات کرده بود. به علاوه دیابت داشت و مفصل استخوان ران او هم تعویض شده بود.
در ۶۰ روزی که صرف تقسیم و عکسبرداری از پیکر خانم پاتر شد، اعضای گروه به موسیقی کلاسیک گوش می‌کردند و مشغول ترسیم گل‌های رز روی در‌های مؤسسه تحقیقاتی شدند. آخر این‌ها دو وصیت دیگر خانم پاتر بود!
