به گزارش گاردین، آلن مور اعلام کرده آخرین نسخه «لیگ آقایان خارقالعاده» آخرین نسخه از کمیکهای نوشته شده به قلم او و آخرین اثر او در فرمی باشد که خود او طی سالها آن را به شدت تغییر داده است.
کار او در «مرد معجزه» دهه هشتاد که ساختارشکنی افسانه ابرقهرمانها بود، باعث شد بسیاری از مقلدان او ابرقهرمانهایی را که قبلاً فقط محبوب کودکان بودند، با شخصیتی تیرهتر خلق کنند.
مور نویسندهای هوشمند است که سبکش بین استیون کینگ و جان لو کره تغییر میکند و اثر او را میتوان همه جا حس کرد، در ادبیات، روی پردههای سینما و حتی در سیاست. الکساندرا اوکازیو-کورتز عضو مجلس نمایندگان آمریکا اخیراً در پاسخ به گزارشهایی که دارد با کارهایش دموکراتها را به تکاپو میاندازد، نقلقولی از شخصیت رورشک در «واچمِن» را به کار برد و گفت: «من با شماها اینجا گیر نکردهام. شماها با من اینجا گیر افتادهاید.»
نویسندههایی با تنوع بسیار از چاینا میویل گرفته تا تا-نهیسی کوتس از او به عنوان منبع الهام خود یاد کردهاند. بزرگترین امید شبکه اچبیاو پس از «بازی تاج و تخت» هنوز هم یک اقتباس دیگر از محبوبترین کتاب مور یعنی «واچمن» است که از زمان انتشارش در سال ۱۹۸۷ تا به حال میلیونها نسخه فروخته است. مور تا به حال نقش خود را در «سیمپسونها» بازی کرده، شاهد اقتباس آثارش در تعدادی از فیلمهای سینمایی بوده و حتی منبع الهام یک گروه اکتیویستها بوده است: گروه «ناشناس» از ماسکهای گای فاکس به عنوان اشارهای به شخصیت V استفاده میکنند که قهرمان آنارشیست داستان «V for Vendetta» مور بود.
مور به ندرت طراحی میکند و به جایش با جزییات و طول بسیار به نوشتن فیلمنامه کمیکها مشغول میشود. این میتواند شامل صدها صفحه بشود که تک تک لایههای پسزمینه و شخصیتهای جزیی را تعریف میکند.
پیش از تلاشهای مور و امثال فرانک میلر، دیو سیم و برادران هرناندز، این ایده که کمیکهای سریالی میتوانند در حد ادبیات جابگیرند خندهدار بود و به نظر بسیار عجیب میرسید که بزرگسالان بتوانند بدون تمسخر از آنها لذت ببرند. اما مور کاملاً نسبت به ظرافتهای ژانر ابرقهرمانی آگاهی دارد و این ظرافتها را وارد این ژانر کرده است.
تلاشهای مور فراتر از ابرقهرمانها با آثاری مانند «از جهنم»، «دختران گمشده» و «کشتاری کوچک» نیز مطرح است و اغلب از این عناوین برای اثبات ارزش ادبی آثار او یاد میشود. با این حال بزرگترین چیزی که او به زبان انگلیسی خلق کرده در رمانهای گرافیکی او که بسیار هم مورد احترام هستند پیدا نمیشود؛ بلکه در نویسندگی خیرهکنندهای دیده میشود که او با کیفیت بالا در کمیکهای پیچیدهای مثل «سوپرمن» و «کاپیتان مارول» انجام داد.