به همین دلیل لازم است متخصصان در فرصت لازم مطالعه بیشتری کنند. منتهی این سیلها خیلی عجیب نیست. در تاریخمان این سیلها را داشتیم. در ۵ مرداد ۱۳۳۳ در امامزاده داوود سیل بسیار وحشتناکی اتفاق افتاد و تعداد زیادی از مردم کشته شدند. خاطره ۴ مرداد ۶۶ در تجریش را داریم که خودم شاهد آن بودم.
در سیل ۲۰ مرداد ۱۳۸۰ در پارک ملی گلستان که یکی از پرتلفاتترین سیلهای تاریخ ایران است. بارندگی های تابستانه معمولا به دلیل خشکی طبیعت باعث سیل وحشتناکی می شود، چیز غیرعادی در ایران نیست. منتهی تحقیقات میگوید بارندگیهای موسمی یا مونسان در ۲۰ سال اخیر افزایش یافته است. برخی دانشمندان این را با جریان شمالی بارانهای موسمی مرتبط میدانند. اگر این نظریه درست باشد در سالهای آینده هم این اتفاق را خواهیم داشت.
نکته مهم سیلها، تلفات انسانی آنهاست. نیاز به آگاهی مردم داریم. متاسفانه استفاده بیرویه از وسایط نقلیه شخصی موجب تلفات بیرویه میشود و امکان امداد را از مردم میگیرد. دخالتهای بیرویه در مسیر جریان آب در کوهها، چه ساخت و سازهای اشتباه و چه خطاهایی که سازمان منابع طبیعی به عنوان آبخیزداری انجام میدهد و با بستن مسیلها، فاجعهساز میشود.
*استاد دانشگاه تهران
بیشتر بخوانید:
روایت استاندار تهران از سیل امامزاده داوود
هشدار برای نیمی از ایران؛ از حضور در بستر رودخانه ها خودداری کنید
۴۷۲۳۱