کتاب «روایت جنگ در دل جنگ» با نگاهی به مستندهای شهید سیدمرتضی آوینی در آستانه روز هنر انقلاب اسلامی و در «چهلمین سال آغاز دفاع مقدس» توسط انتشارات بنیاد سینمایی فارابی و نشر واحه منتشر شد.

به گزارش سینماسینما ، علیرضا تابش در یادداشتی به مناسبت انتشار این کتاب نوشت :

دو سال پیش در ملاقاتی که مدیر وقت انجمن ایرانشناسی فرانسه در ایران (ایفری) با من داشت، ایده ترجمه و انتشار این کتاب را پیشنهاد داد.
نویسنده کتاب خانم انیس دوویکتور فرانسوی است، او نگارش کتاب «تصاویر، رزمندگان و شهدای جنگ تحمیلی در سینما» را به انجام رسانده است و کتاب «روایت جنگ در دل جنگ» بخشهایی از آن کتاب است که توسط نویسنده برای چاپ در ایران برگزیده شده است و ترجمه کتاب هم توسط محمد مهدی شاکری انجام شد.
بیستم فروردین، سالروز شهادت سید مرتضی آوینی است و امسال چهلمین سال آغاز جنگ تحمیلی و بزرگداشت دفاع مقدس است؛ عرضه این کتاب را در تقارن با این مناسبت به فال نیک می گیریم.
مرکز پخش این کتاب، انتشارات واحه به نشانی تهران،خیابان مفتح جنوبی، خیابان ورزنده، پلاک ۱۶، واحد ۶ و تلفن‌های ۸۸۸۱۰۵۱۲ -۰۹۱۹۲۲۴۴۱۸۲ است.
سینما پس از انقلاب و در دوران جنگ تعطیل نشد، این نکته را چهار سال قبل از زبان پژوهشگر فرانسوی خانم دکتر انیس دوویکتور که درباره سینمای شهید آوینی پژوهش کرده است، شنیدم. خانم انیس معتقد است سینمای ایران سینمای شگفت انگیزی است، چرا که کشور ۸ سال درگیر جنگ بود اما نه سالن‌های سینمایش در بمباران شهری تعطیل شدند و جشنواره بین‌المللی فیلم فجر به عنوان یک نهاد موثر کارش را ادامه داد. آن سالها سینما آنالوگ بود و نیازهای سینمای آنالوگ از قبیل تجهیزات فنی و نگاتیو و… وارداتی بود. سینمای ما از نظر تجهیزات و امکانات به خارج از کشور وابسته بود.
سینمای ایران اما در آن ۸ سال جنگ هیچ وقت تعطیل نشد در حالیکه با مرور تاریخچه جشنواره کن فرانسه که بیش از ۷۰ سال سن دارد می بینیم که در میانه جنگ جهانی دوم این جشنواره جهانی، تحت تاثیر جنگ دو سال تعطیل می‌شود.
پس از پیروزی انقلاب در میان شعله‌های آتش جنگ تحمیلی اولین فیلم‌های سینمایی با موضوع‌های اجتماعی و مقاومت خلق شدند و بعد از پایان نبرد، مردمان بازمانده از جنگ روایت‌های بسیاری در سینه داشتند تا برای سینما تعریف کنند، سینما هم آغوشش را برای روایت این قصه‌ها باز کرد.
سینمای مقاومت از دل جنگ زاییده شد، رشد کرد و با افتخار به حیات خود ادامه داد. سینمایی که در قابی شکوهمند و فاخر، بر سر در سینمای ملی ایران نقش بسته است و این جریان تداوم دارد.