به گزارش خبرآنلاین به وب سایت تحلیلی اکونومیست در گزارشی تحلیلی نوشت: نیروهای مسلح ایرانی مدتها بود که می بایست با تجهیزات دهه های پیش کنار می آمدند. در تجاوز وحشیانه رژیم بعثی به این کشور ایران چیزی حدود دوسوم تجهیزاتی را که پیشتر از امریکا و اروپا خریداری شده بود، از دست داد. خروج تکنسین های غربی و تحریم غیررسمی تسلیحات مانع از نگهداری یا جایگزینی آنچه باقی مانده بود، می شد. در سال 2007 ، در میان افزایش تنش ها بر سر برنامه هسته ای ایران، سازمان ملل متحد تحریم رسمی تسلیحاتی را اعمال کرد. 
 
در سال 2015 ایران با شش قدرت جهانی توافق نامه ای امضا کرد که بر اساس آن مقرر شد، که پس از پنج سال تحریم های بین المللی و تحریم تسلیحاتی در سال 2020 لغو شود. دولت ترامپ در سال 2018 از توافق خارج شد و خواستار این شد که تحریم در جای خود باقی بماند. اما این تلاش ها با مخالفت متحدان و رقبای امریکا در سازمان ملل، با تحقیر این کشور پایان یافت. بنابراین طبق برنامه ریزی پیشین، محدودیت ها در 18 اکتبر منقضی خواهد شد. 
  روسیه پیشتر با اشاره به پایان محدودیت ها، اشاره داشت که مشتاق تجارت با ایران است. لوان جاگاریان، سفیر روسیه در تهران گفت: “ما از روز اول گفتیم که از 19 اکتبر مشکلی برای فروش سلاح به ایران وجود نخواهد داشت.” همچنین نیز چین و ایران در تلاش هستند تا توافق نامه همکاری اقتصادی و نظامی ، از جمله توسعه سلاح های مشترک را انجام دهند. 
 
بودجه نظامی ایران در سال گذشته 12.6 میلیارد دلار بود. عربستان سعودی تقریباً 5 برابر این رقم را هزینه کرده است. با این وجود ایران همچنان به توسعه بومی تسلیحاتش مشتاق تر است. مهمتر از همه ، استراتژی نظامی ایران به تنها متکی به تجهیز تسلیحات عادی و فنی نیست، بلکه قدرت ایران شاملِ ترکیبی از موشک های بالستیک برای جلوگیری از حملات و یک شبکه گسترده از پراکسی های منطقه ای می شود.  

312 310