احسان خراسانی؛ کار پرسپولیس در لیگ قهرمانان آسیا این فصل شروع شد. در یک روز مثل همه روزهای قبلی ورزشگاه آزادی که بازی های آسیایی پرسپولیس را تجربه کرده بود. در حالیکه همه انتظار ادامه روند شکست ناپذیری آسیایی پرسپولیس در تهران را داشتند، گل لحظات ابتدایی پاختاکور معادلات را بر هم زد. همین هم باعث شد که کار برای برانکو و شاگردانش سخت شود و به نوعی گره بخورد. فشردگی بازی ها، خستگی زیاد بازیکنان یا حتی عدم هماهنگی بازیکنان جدید و قدیم. همه این ها می توانند دلایلی برای نرسیدن پرسپولیس به 3 امتیاز و توقف خانگی باشند ولی جدا از این 3 دلیل که خیلی تاکتیکی نیستند، دلایل دیگری هم می توان برای مساوی روز اول پرسپولیس در نظر گرفت.
اشتباه زیاد در خط دفاعی
این اتفاق شاید برای اولین بار طی 15 یا 20 بازی قبلی در پرسپولیس دیده شد. شروع اشتباهات پرسپولیسی ها در خط دفاعی با توپ لو دادن شجاع شروع شد و در نهایت هم آنطور که باید جبران نشد. در حالیکه همه انتظار داشتند حضور دوباره سیدجلال حسینی و شجاع خلیل زاده در قلب خط دفاعی مثل همیشه باعث رفتن استحکام خط دفاعی شود این اتفاق در دقایق ابتدایی بازی رخ نداد. اگرچه در ادامه پاختاکور بعد از به ثمر رساندن گل اول موقعیت حساس دیگری روی دروازه پرسپولیس ایجاد نکرد و سیدجلال و شجاع هم رفته رفته کمتر مرتکب اشتباه شدند. نه اینکه زوج خط دفاعی پرسپولیس شب بدی را پشت سر گذاشته باشند – به جز اشتباه شجاع در صحنه گل – اما نسبت به متر و معیاری که همه از آنها سراغ دارند شب گذشته می توان گفت کمی از شرایط آرمانی خودشان دور بودند.
کمبود خلاقیت در خط هافبک
به جز مهدی ترابی که چند حرکت موثر سمت دروازه پاختاکور انجام داد و تا آخر بازی هم اکثر حملات تیم از سوی او بود، می توان گفت تعداد موقعیت های خلق شده روی دروازه حریف توسط احمد نوراللهی یا بشار رسن به تعداد انگشتان یک دست هم نرسید. برانکو با تصمیمی که گرفته بود سروش رفیعی را روی نیمکت گذاشت و از بشار استفاده کرد. با عبور از اسم کمال کامیابی نیا که آخرین نفر در خط هافبک پرسپولیس بود، بشار و احمد انگار خیلی خوب وظیفه توپ رسانی به مهاجمان را انجام ندادند. این را می توان از موقعیت های کم خلق شده روی دروازه پاختاکور فهمید. نکته قابل توجه در این رابطه تعویض دیرهنگام سروش رفیعی بود. در بازی های قبلی معمولا سروش و بشار بین دقایق 60 تا 65 با هم تعویض می شدند اما در این بازی رفیعی فقط 5 دقیقه فرصت بازی پیدا کرد.
مهاجمان پشت ابر
بین موقعیت های انگشت شماری که شب گذشته برای زوج علیپور و بودیمیر ساخته شد، مهاجم کروات برانکو تک موقعیت خودش را تبدیل به گل کرد. با وجود اینکه اولین گلزن پرسپولیس در این فصل لیگ قهرمانان آسیا یک مهاجم بود باز هم نمی توان از بازگشت طراوت به خط حمله پرسپولیس صحبت کرد. تیمی که فصل گذشته در همین آزادی نسف قارشی را در هم کوبید و برای حریفان خط و نشان کشید در این فصل کار خودش را با نمایشی معمولی شروع کرد. بدون شک بازگشت طراوت به خط حمله پرسپولیس نیازمند شادابی بازی در خط هافبک پرسپولیس است. چراکه با وجود هافبک هایی مثل سروش رفیعی، بشار، سیامک نعمتی، عالیشاه و احمد نوراللهی هر مهاجمی می تواند به گل زدن در هر بازی دل ببندد. البته به شرطی که ابتدا هافبک های پشت سرش به شرایط همیشگی خودشان برگردند.
254 251