به گزارش ، مطالعه‌ی جدید بنیاد iPSYCH نشان می‌دهد که ابتلا به عفونت در دوران کودکی با افزایش خطر ابتلا به اختلالات روانی در دوران کودکی و نوجوانی ارتباط دارد. آگاهی از این موضوع، میزان درک ما را از نقش سیستم ایمنی در توسعه‌ی اختلالات روانی افزایش می‌دهد. درجه‌های حرارت بالا، گلودرد و عفونت‌های دوران کودکی می‌توانند خطر ابتلا به یک اختلال روانی را در زمان کودکی یا نوجوانی افزایش دهند. این موضوع در مطالعه‌ای با بررسی اطلاعات کودکان متولدشده در دانمارک در فاصله‌ی سال‌های ۱۹۹۵ تا ۲۰۱۲ مشخص شد. در این مطالعه پژوهشگران با در نظر گرفتن تمام عفونت‌هایی که از زمان تولد اتفاق افتاده بود، به بررسی ارتباط این عفونت‌ها با خطر ابتلا به اختلالات روانی در کودکی و نوجوانی پرداختند. کوهلر فورسبرگ از دانشگاه آرهوس می‌گوید: افراد بستری‌شده‌ی بیمارستانی در اثر عفونت‌ها، ارتباطی را با افزایش خطر ابتلا به اختلالات روانی نشان می‌دهند.

بروز اختلالات روانی در کودکان
نتایج این مطالعه نشان می‌دهد احتمال ابتلا به یک اختلال روانی در کودکانی که به‌علت یک عفونت در بیمارستان بستری شده‌اند، ۸۴ درصد بیشتر است و این افراد ۴۲ درصد احتمال بیشتری دارند که برای درمان اختلالات روانی دارو دریافت کنند. علاوه‌بر این، میزان این خطر برای برخی از اختلالات خاص روانی نظیر اختلالات روان‌پریشی، اختلال وسواس، تیک، اختلالات شخصیت، اوتیسم و اختلال کم‌توجهی‌بیش‌فعالی بیشتر است. کوهلر می‌گوید:
این موضوع میزان درک ما را از این حقیقت که ارتباط نزدیکی بین جسم و مغز وجود دارد و سیستم ایمنی می‌تواند نقش مهمی در توسعه‌ی بیماری‌های روانی داشته باشد، افزایش می‌دهد. بار دیگر این پژوهش نشان می‌دهد که سلامت جسمی و روحی دارای ارتباط نزدیکی هستند. ما همچین متوجه شدیم که خطر ابتلا به اختلالات روانی بعد از یک عفونت در بیشترین حد خود است که امر نشان می‌دهد عفونت تا حدی در توسعه‌ی اختلالات روانی نقش دارد. به‌نظر می‌رسد که عفونت‌ها و واکنش‌های التهابی وابسته می‌توانند مغز را تحت تاثیر قرار دهند و بخشی از فرایند توسعه‌ی اختلالات روانی شدید باشند.

البته این مساله می‌تواند ناشی از دیگر عوامل نیز باشد مانند اینکه از نظر ژنتیکی خطر ابتلا به عفونت و اختلالات روانی در برخی از افراد بیشتر است.

در مجموع این دانش جدید می‌تواند برای مطالعات آینده روی سیستم ایمنی و اهمیت عفونت‌ها برای توسعه‌ی طیف وسیعی از اختلالات روانی کودکی و نوجوانی مهم باشد. این نکته ارزیابی پژوهشگر ارشد مطالعه یعنی مایکل اریکسن بنروس است. او توضیح می‌دهد:
همبستگی‌های زمانی بین عفونت و تشخیص‌های روانی قابل توجه بود. خطر بروز اختلالات روانی طی سه ماه پس از درگیری با عفونت و مراجعه به بیمارستان ۵/۶۶ برابر بیشتر بود و نیز در سال اول تا دو برابر بیشتر بود.

اریکسن تاکید می‌کند که این مطالعه می‌تواند در بلندمدت منجر به افزایش تمرکز بر سیستم ایمنی و مطالعه‌ی نقش عفونت‌ها در ابتلا به اختلالات روانی در کودکی و نوجوانی شود. او می‌گوید:
این امر می‌تواند پیامدهایی در زمینه‌ی درمان هم داشته باشد و دانش جدید می‌تواند در تشخیص زمانی که علایم روانپزشکی جدیدی در یک فرد جوان بروز می‌کنند، استفاده شود. اما مهم‌ترین مساله این است که این موضوع موجب تقویت دانش ما در زمینه‌ی ارتباط نزدیک بدن و مغز می‌شود.

زومیت