علامت اصلی افسردگی، احساس غمگینی مداوم و عدم علاقه به انجام اموری است که فرد پیش از این به راحتی انجام می‌داده است. در صورتی که این علائم بیش از دو هفته طول کشد و در عملکرد روزانه فرد اختلال ایجاد کند، به آن بیماری افسردگی اساسی گفته می‌شود.
علائم دیگری نیز ممکن است در مبتلایان به افسردگی دیده شوند که عبارتند از کاهش سطح انرژی، کاهش یا افزایش اشتها، کاهش یا افزایش میزان خواب، احساس اضطراب و بی‌قراری، تحریک پذیری و زود از کوره در رفتن، کاهش توان تمرکز، کاهش قدرت تصمیم گیری، احساس بی‌ارزشی یا پوچی، احساس نا امیدی، احساس گناه و افکار خودکشی و آسیب به خود. باید توجه کرد که افسردگی ممکن است برای هر کسی پیش آید. افسردگی نشانه ضعف نیست. افسردگی را می‌توان به کمک داروهای ضد افسردگی، درمان‌های روانشناختی و یا ترکیبی از این دو، درمان کرد.
در صورت احساس افسردگی چه کنیم؟
با فردی که به او اعتماد دارید درباره احساسات خودتان حرف بزنید. بیشتر افراد پس از حرف زدن با فردی که به احساسات آنها توجه می‌کند، احساس بهتری پیدا می‌کنند. همچنین دنبال درمان افسردگی خود باشید. مراجعه به پزشک یا روانشناس، قدم اول شروع درمان است.
در عین حال فراموش نکنید که برای بهبودی، نیاز به درمان صحیح دارید. تلاش کنید به سمت انجام کارهایی بروید که قبلا آنها را دوست داشته‌اید. ارتباطات اجتماعی خودتان را قطع نکنید. با دوستان و اعضای خانواده‌تان در تماس و ارتباط بمانید. سعی کنید بپذیرید که شما نیز ممکن است دچار افسردگی شده باشید، پس بهتر است انتظارات‌تان را از خودتان کاهش دهید. طبیعی است که در زمانی که افسرده‌اید، بازده کاری شما به خوبی سابق نباشد.
بنابر اعلام دفتر آموزش و ارتقاء سلامت وزارت بهداشت، همچنین سعی کنید حتی اگر در حد یک پیاده‌روی کوتاه هم باشد، به طور منظم ورزش کنید. سعی کنید به الگوی غذا خوردن و خواب شبانه‌روزی خود نظم دهید. مصرف مشروبات الکلی، مواد مخدر و داروهای غیر مجاز، افسردگی را تشدید می‌کنند، بنابراین از مصرف آنها بپرهیزید. فرد افسرده ممکن است افکار خودکشی و یا آسیب به خود داشته باشد. در این صورت فرد باید فورا به پزشک مراجعه کند.
۴۷۲۱۲
