توده زیر چانه

آیا می دانید دیگر چه مواردی باعث بروز توده زیر چانه می شود؟ سرطان، کیست ها، آبسه ها، تومورهای خوش خیم، و دیگر مسائل پزشکی نیز می تواند باعث بروز توده چانه شوند. با این حال، این علل بسیار نا محتمل تر هستند. یک توده زیر چانه ممکن است به عنوان جوش یا آبسه ظاهر شود. ممکن است نرم و سخت باشد. برخی از توده ها حساس به لمس هستند و یا حتی با لمس درد می گیرند، در حالی که برخی باعث درد نمی شوند. هنگامی که توده زیر چانه ، دردی ایجاد نمی کنند، ممکن است مدت زیادی طول بکشد تا اینکه آنها را متوجه شوید.

علل ایجاد توده زیر چانه

توده زیر چانه می توانند به واسطه موارد زیر ایجاد شوند:

عفونت ها

هر دو عفونت باکتریایی و ویروسی می تواند باعث ایجاد یک توده در زیر چانه شود. اغلب این توده ها گره های لنفاوی متورم هستند. گره های لنفاوی بخشی از شبکه سیستم ایمنی بدن شما هستند که بدن شما را از بیماری ها محافظت می کنند.

بسیاری از آن ها در مناطقی از سر و گردن از جمله در زیر فک و چانه قرار دارند. گره های لنفاوی کوچک و انعطاف پذیر هستند. آنها می توانند گرد یا شکل لوبیا باشند. تورم گره های لنفاوی در سر و گردن رایج است. هنگامی که آنها متورم می شوند، معمولا نشانه ای از بیماری پنهانی است.

وقتی که متورم می شوند، آنها می توانند از ابعاد یک نخود به زیتون بزرگ تبدیل شوند. آنها ممکن است احساس دردی را در شما به وجود آورند یا هنگامی که شما مشغول جویدن و یا چرخاندن سر خود در جهتی هستید ممکن است ایجاد درد کنند.

عفونت های رایج که باعث تورم در گره های لنفاوی می شوند عبارتند از:

• عفونت های تنفسی فوقانی، از جمله سرماخوردگی و آنفولانزا
• سرخک
• عفونت گوش
• عفونت سینوس
• گلو درد
• دندان ملتهب (آبسه) یا هر گونه عفونت دهانی
• مونوکلئوزیس (مونو)
• عفونت های پوستی مانند سلولیت

بسیاری از شرایط دیگر می توانند گره های لنفاوی را تحریک کنند و یک توده در زیر چانه تولید کنند. این ها شامل ویروس هایی مانند HIV و سل می شود. اختلالات سیستم ایمنی مانند لوپوس و آرتریت روماتوئید نیز می تواند باعث ایجاد تورم غدد لنفاوی شود.

اگر یک توده ای در زیر چانه ناشی از یک گره لنفاوی متورم داشته باشید، ممکن است علائم دیگری مانند موارد زیر را تجربه کنید:

• گره های لنفی متورم در بخش های دیگر، مانند کشاله ران یا زیر دست
• علائم عفونت تنفسی فوقانی مانند سرفه، گلودرد یا آبریزش بینی
• لرز و یا عرق شب
• تب
• خستگی

توده زیر چانه ناشی از تورم گره های لنفاوی که به علت عفونت ایجاد می شوند باید خودشان از بین بروند. دکتر شما ممکن است به شما توصیه کند که تورم را تحت نظر بگیرید. درمان عفونت باعث کاهش تورم غدد لنفاوی خواهد شد.

اگر عفونت دارید، ممکن است آنتی بیوتیک یا داروهای ضد ویروسی تجویز شود. پزشک ممکن است داروهای ضد درد مانند ایبوپروفن (Advil)، ناپروکسن (Aleve) یا استامینوفن (Tylenol) را برای درمان درد و التهاب پیشنهاد کند. در موارد شدید، ممکن است نیاز به از بین بردن گره های لنفاوی آلوده نیز داشته باشید.

سرطان

سرطان همچنین می تواند باعث ایجاد یک توده در زیر چانه شود. اگر چه احتمال دارد که سرطان بیشتر به افراد سالخورده ورود پیدا کند، اما در هر سنی نیز ممکن است ظاهر شود. راه های مختلفی وجود دارد که سرطان می تواند باعث ایجاد یک توده شود. به عنوان مثال، یک توده در زیر چانه زمانی می تواند شکل بگیرد که:

• سرطان بر یک ارگان مجاور مانند دهان، گلو، تیروئید یا غدد بزاقی تأثیر بگذارد.
• سرطان از یک ارگان دور، متاستاز می کند یا به غدد لنفاوی گسترش می یابد.
• سرطان در سیستم لنفاوی (لنفوم) رخ می دهد.
• سرطان پوست غیر ملانوم زیر چانه ظاهر شود.
• سارکوم زیر چانه ظاهر شود.

برخی از سرطان ها همچنین می توانند غدد لنفاوی را تحریک کنند. این شامل لوسمی و بیماری هوچکین است. توده های سرطانی معمولا سخت هستند. اما به لمس حساس نیستند و ایجاد درد نمی کنند. علائم مرتبط با نوع سرطان متفاوت است. برخی از علائم هشدار دهنده ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• زخم هایی که درمان نمی شوند
• تغییرات مثانه یا فعالیت روده شما
• توده های دیگر در بدن
• مشکل در بلعیدن
• سوء هاضمه
• ترشحات غیر قابل توضیح یا خونریزی
• تغییرات در اندازه، شکل و رنگ زگیل، مول و زخم دهان
• سرفه ناخوشایند
• کاهش وزن نامعلوم
• تغییر در صدا
• عفونت های تکراری

وقتی یک توده زیر چانه توسط تومور سرطانی ایجاد می شود، تعدادی درمان برای آن وجود دارد. پزشک شما ممکن است شیمی درمانی، پرتودرمانی یا جراحی را برای حذف تومور پیشنهاد کند. درمان بستگی به تعدادی از عوامل، از جمله سلامت فعلی شما، نوع سرطان و مرحله آن دارد. پزشک به شما در یافتن روش درمان مناسب کمک خواهد کرد.

کیست ها و تومورهای خوش خیم

رشد دیگری نیز وجود دارد که سرطان نیست. این ها کیست ها – کیسه های پر از مایع یا مواد دیگر – و تومورهای خوش خیم (غیر سرطانی) هستند. تومورهای خوش خیم زمانی ایجاد می شوند که سلول ها با نرخ غیر طبیعی شروع به تقسیم شدن می کنند. برخلاف تومورهای بدخیم (سرطانی)، آنها نمی توانند به بافت های همسایه یا سایر قسمت های بدن نفوذ کنند.

برخی از انواع کیست ها و تومورهای خوش خیم که می توانند باعث ایجاد یک توده در زیر چانه شوند عبارتند از:

• کیست های اپیدرموئید (قارچ)
• فیبروم ها
• لیپاما
• کیست های گیاهی، لیپوم ها و فیبروم ها می توانند نرم و یا سخت باشند.

بیشتر کیست ها و تومورهای خوش خیم معمولا دردناک نیستند. هرچند ممکن است ناراحتی ایجاد کنند. هنگامی که یک کیست یا تومور رشد می کند، می تواند بر ساختارهای مجاور فشار آورد.

بسیاری از کیست ها و تومورهای خوش خیم علائم مرتبط با آن را ندارند. با این حال، اگر کیست یا تومور خوش خیم نزدیک به سطح پوست باشد، می تواند باعث تحریک، التهاب یا عفونت شود.

علل دیگر

تعدادی از شرایط سلامتی دیگر وجود دارد که می تواند منجر به تشکیل توده ای زیر چانه شود. این موارد شامل:

• سنگ های کانال بزاق
• آکنه
• حساسیت غذایی
• گواتر
• آسیب دیدگی
• هماتوم
• نیش حشرات یا گزش
• استخوان های شکسته
• شکاف فک
• داروهای خاص

هستند.

در این موارد، علائم و درمان بستگی به منبع توده دارد.

چه وقت باید به پزشک مراجعه کرد؟

یک توده زیر چانه باید خودش از بین برود. در بیشتر موارد، درمان یک بیماری پایه  مثل یک عفونت باعث کاهش تورم می شود.

شما باید به پزشک مراجعه کنید اگر:

• یک توده چانه ی غیر قابل توضیح دارید.
• توده چانه شما در حال رشد است (نشانه ای از تومور احتمالی)
• از ایجاد توده چانه شما دو هفته گذشته است.
• توده چانه تان سخت است یا حرکت نمی کند.
• توده چانه شما با کاهش وزن ناگهانی، تب و یا عرق شبانه همراه است.

شما باید تحت مراقبت های پزشکی قرار بگیرید اگر:

• تنفس برایتان سخت شده است.
• در بلعیدن مشکل دارید.

نتیجه گیری

پیدا کردن یک توده در زیر چانه تان به طور معمول زنگ خطری نیست. اغلب، توده های چانه ای ناشی از گره های لنفاوی ناشی از عفونت است. عفونت های تنفسی فوقانی، از جمله سرما و آنفولانزا، اغلب گره های لنفاوی را متورم می کنند.

در بعضی موارد، چیزی دیگر باعث می شود که توده زیر چانه شکل گیرد. سرطان، کیست ها، تومورهای خوش خیم و سایر بیماری های پزشکی می تواند باعث بروز توده شود.

توده زیر چانه می توانند خود به خود از بین بروند. در صورتی که نشانه های هشدار دهنده ای که در بالا ذکر شد را در خود یافتید، با یک متخصص بهداشت و درمان تماس بگیرید.