تولید Xenobot ها نیاز به یک ابر کامپیوتر و یک الگوریتم دارد تا بتواند به صورت مجازی صدها سلول قلب و پوست قورباغه را در حالت‌های مختلف کنار یکدیگر بگذارد و نتیجه را پیش‌بینی کند.

دانشمندان چندین پیکربندی و طراحی را با استفاده از الگوریتم ایجاد کردند و سپس آنهایی که کمترین درصد موفقیت را داشتند حذف کردند. سپس بهترین طراحیها برای ساخت ربات جمع آوری کردند. هنگامی که همه اینها در کنار هم قرار گرفتند، پیکربندی‌ها قادر به حرکت بودند. سلول‌های پوستی به عنوان نوعی نگهدارنده عمل می‌کنند و همه چیز را در کنار یکدیگر نگه می‌دارند در حالی که انقباضات سلول‌های قلبی برای فعالیت سلول‌های  Xenobot کار می‌کنند. این ماشین‌ها تا حدود یک هفته بدون نیاز به منبع غذای اضافی در یک محیط آبی قادر به حرکت هستند. 

همچنین یکی از طراحی‌ها دارای حفره ای درون خود بود که با شبیه‌سازی از آن برای جا به جایی وسایل استفاده کردند. آنها در واقعیت نیز با حرکت دایره‌ای توانستند اشیا را جا به جا کنند. 

هنگامی که منبع غذایی به اتمام برسد Xenobotها به یک توده از سلول مرده تبدیل می‌شوند که به معنی زیست تخریب پذیر بودن آنها است. 

به گفته Levin Said، می‌توان از این ربات‌ها در فرآیندهای بسیاری که ربات‌های معمولی قادر به انجام آن نیستند استفاده کرد، مانند پاکسازی اقیانوس‌ها از ریز پلاستیک‌ها یا ترکیبات آلوده و رادیواکتیو و همچنین پاکسازی عروق از لخته خون. 

sciencealert.com