چشم نباید تار ببیند، داشتن دید مبهم تا حد زیادی می‌تواند ناخوشایند باشد و باعث ایجاد ترس در افراد شود. مهم نیست که این تاری دید خود را به چه صورت در شما نشان می‌دهد، این مهم است که در اسرع وقت چشم‌پزشک را در جریان مشکل خود قرار دهید تا هرچه سریع‌تر دلیل این اشکال را بررسی و درمان کند.
چشم‌پزشکان این‌طور بیان می‌کنند که می‌توان دلایل کلی را برای تاری دید برشمرد و یک تست کامل اپتومتری می‌تواند برای یافتن دلیل آن کمک کننده باشد.
برای آگاهی بیشتر، در این مطلب، به برخی از رایج‌ترین دلایل تاری دید اشاره خواهیم کرد:
1. ممکن است دلیل تاری چشمتان این باشد که شما نیازمند تجویز یک عینک یا لنز جدید هستید
اگر از افرادی هستید که از عینک یا لنزهای تماسی استفاده می‌کنید، این احتمالاً اولین بار نیست که با مشکل تاری دید مواجه شده‌اید. با گذشت زمان، افراد نیازمند دریافت عینک یا لنزهای قوی‌تری نسبت به قبل خواهند بود؛ زیرا چشم انسان با افزایش سن دچار تغییر می‌شود. به عنوان مثال، شکل عدسی چشم‌های شما در طی کودکی و پس از آن تغییر می‌کند و در نتیجه تمرکز دید بر روی اشیای نزدیک را سخت‌تر کرده تا جایی که احتمالاً در اواسط چهل‌سالگی متوجه این تغییر و کاهش توانایی دید خواهید شد.
مسئله این است که اگر نسخه مناسب برای تطابق عینک یا لنز با بینایی‌تان نداشته باشید، شعاع‌های نور به درستی روی شبکیه شما تمرکز نمی‌کنند، شبکیه بافتی است که پشت چشم‌ها قرار گرفته است و پیام‌های بصری را به مغز ارسال می‌کند. در این صورت آنچه برای چشم‌هایتان باقی خواهد ماند تاری دید است. یک نسخه جدید، شعاع‌های نور را بر چشمانتان متمرکز می‌گرداند تا جایی که بتوانید اجسام را آن‌طور که نیاز است به وضوح ببینید.
از آنجایی که نیازهای چشم هر فرد متفاوت است، توصیه می‌شود با پزشک خود در مورد چگونگی یا زمان چک کردن چشم‌هایتان صحبت کنید، اگر قبلاً از عینک و یا لنز استفاده می‌کردید، آن را به پزشکتان اطلاع دهید. بعضی پزشکان توصیه می‌کنند که هر ساله به آن‌ها مراجعه کنید، در حالی که برخی دیگر توصیه‌های دیگری را برای مراجعه بیشتر یا کمتر ارائه می‌دهند؛ اما در هر صورت شما باید حداقل هر دو سال یک‌بار به چشم‌پزشک مراجعه نمایید.
2. تاری چشم‌هایتان به علت آستیگماتیسم است
آستیگماتیسم یک وضعیت چشمی است که می‌تواند منجر به بینایی کمتر از حد مطلوب شود. این اتفاق زمانی می‌افتد که قرنیه (لایه شفاف جلوی چشم) یا عدسی داخل چشم شما نامنظم شکل بگیرد. به طوری که استفاده از نسخه تجویزی نادرست (یا عدم استفاده از عینک یا لنزهای مناسب)، مانع تمرکز نور روی شبکیه چشمتان شده و بنابراین با تاری دید مواجه خواهید شد.
ممکن است شما آستیگماتیسم خفیفی داشته باشید که بینایی‌تان را تحت تأثیر قرار نمی‌دهد؛ اما اگر نیاز به درمان داشته باشید، چشم‌پزشک می‌تواند به شما کمک کند تا بهترین عینک‌ها یا لنزها را انتخاب نمایید. جراحی لیزری مانند لیزیک نیز ممکن است یک گزینه درمانی دیگر باشد.
3. ممکن است دچار خشکی چشم باشید که بینایی‌تان را کاهش داده است
خشکی چشم زمانی بروز می‌یابد که چشمان شما نتوانند به خوبی خود را مرطوب سازند. این حالت معمولاً به یکی از این دو علت رخ می‌دهد: یا میزان اشک چشمتان آن‌قدر کافی نیست که بتواند محیط چشم را مرطوب نگه دارد یا اینکه کیفیت آن، طوری که باید، نیست، بنابراین دچار خشکی چشم می‌شوید.
متأسفانه، خشکی چشم می‌تواند به شما احساس وجود ذره‌ای ریگ مانند در چشم، تحریک چشم، وجود خراش در چشم و تاری دید بدهد.
اگر بینایی چشمتان به انداز کافی خوب نیست و برخی از علائم خشکی چشم را دارید، به چشم پزشک خود مراجعه کنید. ممکن است بتوانید از عهده خشکی خفیف چشم با استفاده از قطره‌های مرطوب کننده برآیید، در حالی که اگر این مسئله شدید باشد باید از قطره‌های چشمی تجویز شده توسط پزشک استفاده کنید تا مانع التهاب چشم، به خصوص التهاب ناشی از لنزهای تماسی شوید.
4. چشم صورتی، می‌تواند دید مه‌آلود ایجاد کند
این بیماری چشمی زمانی بروز می‌یابد که التهاب یا عفونت، لایه ملتحمه چشم را تحریک کند این لایه، یک غشاء مخاطی است که جلوی چشم و خطوط داخل پلک‌های شما را پوشش می‌دهد.
چشم صورتی ممکن است باعث ایجاد علائم ناراحت‌کننده‌ای مثل احساس گرما در چشم، قرمزی، سوزش، خارش، حساسیت به نور و تاری دید شود.
اگر مشکوک به بیماری “چشم صورتی” هستید، به پزشک مراجعه کنید، اگر دلیل این مشکل، وجود ویروس باشد، بدن شما به راحتی می‌تواند با این عفونت مبارزه کند. اگر از لنزهای تماسی استفاده می‌کنید، احتمالاً پزشک، از شما بخواهد تا برای مدتی استفاده از آن‌ها را کنار بگذارید. اگر چشم صورتی ناشی از باکتری باشد، شاید پزشک برایتان قطره آنتی‌بیوتیک تجویز کند. در صورتی که چشم صورتی به علت آلرژی باشد، پیشنهاد پزشک، قطره‌های چشمی برای کاهش خارش و تورم چشم خواهد بود.
5. شاید دچار کراتیت (التهاب قرنیه) ناشی از عفونت یا آسیب باشید
کراتیت زمانی بروز می‌کند که قرنیه چشمتان ملتهب شود. خراش چشم، قرار گرفتن در معرض ویروس‌هایی مانند ویروس هرپس و استفاده طولانی مدت از لنزهای تماسی می‌تواند عامل کراتیت باشد.
در میان سایر علائم، کراتیت می‌تواند باعث درد، قرمزی، تخلیه چشم، حساسیت به نور و تاری دید شود. بنابراین بسیار مهم است که آن را درمان کنید زیرا ممکن است آسیب دائمی در دید ایجاد کند. چشم‌پزشک مشکل را با توجه به دلیل آن، تحت درمان قرار خواهد داد.
6. درنهایت، اگر دچار دیابت هستید، تاری دید می‌تواند نشانه افزایش بسیار زیاد قند خون باشد
بیماری دیابت اثرات زیادی بر بدن شما می‌گذارد. داشتن دیابت نوع 1 یا نوع 2 می‌تواند باعث افزایش گلوکز در جریان خون شما شده و منجر به علائمی شود که ممکن است بر روی قسمت‌های مختلف بدنتان، از جمله چشمانتان تأثیر بگذارد. اگر قند خون شما بالا می‌رود، ممکن است بدنتان مایع را از عدسی چشمتان بیرون بکشد، که نتیجه آن تاری دید خواهد بود. با این که پزشک عینک را برای تنظیم دیدتان تجویز خواهد کرد؛ اما در حقیقت، کنترل قند خون به طور منظم تنها راه محافظت از چشم‌هایتان خواهد بود.
افرادی با دیابت کنترل نشده (کنترل ضعیف)، در معرض خطر دیگر مشکلات چشمی مانند آب مروارید نیز قرار دارند، که زمانی رخ می‌دهد که دیگر عدسی چشم از بین برود که نتیجه آن تاری دید خواهد بود. هرچند استفاده از عینک در این شرایط کمک کننده خواهد بود، اما تنها راه درمان کاتاراکت (آب مروارید) جراحی است. فراتر از آن، یکی از عوارض مهم دیابت، آسیب به عروق خونی شبکیه است که در نهایت منجر به نابینایی می‌شود.
۴۲۴۲
