گرچه این هواپیماها در یک منطقه معروف زیرآب رفته بودند، اما تا دههها شناسایی نشده بودند. حفرههای ایجاد شده به خاطر اصابت با یک بمبافکن SBD-5 هنوز روی این هواپیما به چشم میخورد که در کف تالاب تراک در نزدیکی محل جنگ بهگلنشسته است.
سه هواپیمای جنگی در جنگ جهانی دوم که حین پیروزی قاطعانه امریکا در اقیانوس آرام مورد اصابت قرارگرفته و دههها اثری از آنها نبود، حالا پس از 76 سال پیداشدهاند.
در عملیات جستجو تکههای این هواپیماهای گمشده در کف تالاب تراک در ایالت چوگ پیدا شدند که بخشی از ایالات میکرونیزیا میباشد.
در 17 فوریه 1944 صدها هواپیمای امریکایی حین “عملیات هیلستون” از فرودگاه برخاسته و پایگاه نیروی دریایی ژاپن در تالاب تراک که در آن زمان جبلالطارق اقیانوس آرام نامیده میشد را با خاک یکسان کردند.
وقتی غبار جنگ دوروزه فرونشست، بیش از 250 هواپیمای ژاپنی و نزدیک به 50 کشتی آنها نابودشده بود. اما 30 هواپیمای امریکایی به همراه 23 هوانورد و خدمه نیز ناپدیدشده بودند. سه هواپیمای کشفشده تا سال 2019 جزء هواپیماهای ناپدیدشده بودند، گرچه محل سقوط این هواپیماها نقطه شناختهشدهای برای غواصان است.
مأموریت یافتن این هواپیماها توسط دانشمندان و داوطلبان “پروژه کشف” انجام شد، یعنی یک همکاری چندجانبه میان محققان دانشگاه دل اویر، موسسه اقیانوسشناسی در دانشگاه سن دیگو کالیفرنیا و پروژه بنت پرو، که یک موسسه خصوصی غواصی است و هوانوردان و تاریخشناسانی که در اقیانوس آرام جنوبی زمان خود را به یافتن هواپیماهایی اختصاص دادند که در جنگ جهانی دوم ناپدیدشده بودند. از سال 2012 پروژه کشف، تحقیقات زیرآبی زیادی برای یافتن این هواپیماها و خدمه آن انجام داده است و دادههای ثبتشده رسمی، شواهد عینی و فناوریهای تحقیقات دریایی مانند دوربینهای ردیاب آوایی و حرارتی و رباتهای غواص را درهمآمیخته است.
دو بمبافکن “شجاع” (لقب این بمبافکنها بوده) و یک بمبافکن “اژدر انتقامجو” در میان هواپیماهای گمشده بودند. محققان با توجه به مصاحبههایی که با ساکنین جزیره چاک کرده بودند، همچنین گزارشات رسمی و یادداشتهای بازماندگان جنگ، تردید داشتند که این هواپیماها در تالاب تراک غرقشده باشند.
خوشبختانه اطلاعات مفیدی از یکی از خدمههای امریکایی در جنگ به دستشان رسید، یک تفنگدار جنگی در عملیات هیلستون که در یادداشتهایش عنوان کرده بود که یکی از بمبافکنها پس از به آتش کشیدن یکی از کشتیهای ژاپنی مورد اصابت قرارگرفته و سقوط کرد. تاریخ شناسان بلافاصله به این نتیجه رسیدند که تعیین محل غرق شدن این کشتی میتواند آنها را به محل هواپیماهای بمبافکن گمشده هدایت کند.
- بمبافکنهای اژدر انتقام جوی امریکایی که از فرودگاه امریکا در سال 1944 بر خواسته بودند
به گفته یکی از محققان: ما این پازل را با تکه گمشده پازل دیگری تکمیل کرده و گفتیم، خب، اجازه دهید روی تحقیقات خود بروی این کشتی تمرکز کنیم. در اینجا بود که به پایان مسیر یافتن هواپیماها رسیدیم.
در تحقیقات زیرآبی که توسط پروژه کشف از آوریل سال 2018 تا دسامبر 2019 آغاز شد، 27 مایل مربع از کف تالاب تراک موردبررسی قرار گرفت. اسکنهای ردیاب آوایی تکههای اولیه هواپیماها را یافتند که محققان پسازآن با استفاده از غواصان و رباتهای مجهز به دوربینهای قوی تحقیقات گستردهتری روی این یافتهها انجام دادند. سرانجام توانستند لاشه این هواپیماها را در عمق 100-215 فوتی دریا بیابند.
محل غواصی
بسیاری از کشتیهای بزرگ ژاپنی مانند تانکرها و کشتیهای تجاری که صدها فوت درازا داشتند و در سال 1944 در تالاب تراک غرقشده بودند، حالا در عمق آب با مرجانهایی تزیینشدهاند و مقصد شناختهشدهای برای غواصان هستند.
در مقابل هواپیماهایی که ازهمپاشیدهاند چندان برای غواصان جذابیت ندارند و تشخیص آنها دشوار است، به همین خاطر میتوان گفت که چرا هواپیماهای گمشده یا بقایای آنها تاکنون کشف نشده بودند.
- پروانه هواپیمای بمبافکن امریکایی که با مرجانها پوشیده شده است
در مورد خدمه نیز این احتمال وجود دارد که بقایای آنها همچنان داخل هواپیماها باشد، مخصوصاً در مورد بمبافکن اژدر انتقامجو که دو خدمه آن تقریباً در قسمت پشتی هواپیما گیر افتاده بودند.
حالا مکان اصابت مشخصشده و دادههای جمعآوریشده به سازمان دفاع امریکا فرستاده خواهد شد و آژانس محل را دوباره ارزیابی میکند تا احتمال شناسایی بقایا را بررسی نماید. نمیدانیم که کسی در داخل این هواپیماها وجود دارد یا نه، اما بنا به تجربه فکر میکنیم که به نتایج خوبی دست بیابیم.
باوجود شواهد تأثیرگذاری که نحوه عملکرد فناوری را نشان میدهند و عکاسی از صحنههای چالشبرانگیز این جهان، میتوان حقایقی باورنکردنی را در معرض دید عموم قرار داد، کسانی که با کنجکاوی به دنبال کشف آخرین فناوریها و پدیدههای تأثیرگذار در سیاره زمین و در ورای آن هستند. مطالبی که در این سایت نوشته و ارائه میگردد، هر مسئله پیچیدهای را تبدیل به موضوعی جذاب و قابلدرک میکند.
منبع: livescience.com