ترجمه اختصاصی مایلز آلدریج عکاس مد بریتانیایی است. اما شاید به خاطر علاقه و تحصیل‌اش در زمینه تصویرسازی و ساختن ویدیوپاپ‌، نگاه‌اش در عکاسی مد با خیلی از هم‌نسلانش متفاوت است. او در دهه نود میلادی عکاسی مد را شروع کرد اما سبک‌اش برای خیلی از مجلات و برندهای مد شناخته‌شده و آشنا نبود و پذیرفته نمی‌شد.

به گزارش مجله نوریاتو، مایلز آلدریج می‌گوید از سبک‌های معمولی در عکاسی مد فراری بود و می‌خواست از زن‌ها و لباس‌هایشان طوری عکس بگیرد که مرموز به نظر برسند. او می‌گوید بیشترین ایده در مورد حس و حالت مدل‌هایش را از آدم‌های توی فرودگاه‌ها می‌گیرد و از جریانات روزمره در ذهنش یک صحنه را نگه می‌دارد تا بعد در یک پروژه از آن استفاده کند؛ چیزی مثل ریختن سس گوجه روی میز یا داشتن گربه در خانه و شکستن یک لیوان روی زمین. او می‌گوید اینها را نگه می‌دارد تا از آنها یک پلان بسازد برای مدل‌های زیبای عکس‌هایش.

عکس‌های او نما‌ها و سکانس‌هایی است که می‌تواند به تنهایی در یک فیلم به کار برود. درواقع او عکس می‌گیرد با الهام از فیلم. دیوید لینچ و فدریکو فلینی از جمله کسانی هستند که روی کار‌هایش تاثیر گذاشته‌اند. عکاسی مثل ریچارد اودون و طراح گرافیستی مثل پدرش آلن آلدریج هم در وسعت و عمق نگاه‌اش در عکاسی موثر بوده‌اند. بعضی منتقدان در موردش گفته‌اند کارهایش شبیه کابوس‌های شبانه است با چینش غریب اشیا و لوازم در کنار مدل‌هایی که معمولا کار غیرمعمولی با آن لباس‌ها انجام می‌دهند.

دیوید لینچ، فیلمساز آمریکایی درباره مایلز آلدریچ گفته او هماهنگی رنگ‌ها را درک می‌کند و در کنار نگاه گرافیکی خالص، کار‌هایش همراه با واقعیت شفاف و باکیفیتی بالاست.

عکس‌های او البته گاهی به نظر بعضی منتقدان ضدزن هستند، ولی رنگ‌آمیزی و تکنیک او حتی در عکس‌هایی از زن‌هایی که فقط توی آشپزخانه و تخت‌خواب هستند، شگفت‌انگیز است. انگار اول یک طرح را روی کاغذ زده و رنگ‌آمیزی کرده و بعد از بازسازی در صحنه برتن مدل‌ها‌‌ همان رنگ‌ها و لباس‌ها را چسبانده و عکس گرفته است.

در مورد او گفته شده که نسبت به زن‌ها علاقه وسواس‌گونه و غیرعقلانی دارد. کار‌هایش پر از زن‌های زیبایی است با لباس‌های باشکوه و آرایشی غیرمنطقی که گاهی تبدیل به یک آدم منفعل می‌شوند با صحنه‌آرایی به سبک پروژه‌های بزرگ فیلم‌های سینمایی.

عکس‌های مایلز آلدریج تا به حال در مجله‌های مد مثل ووگ و در مجله نیویورکر و نیویورک‌تایمز منتشر شده و او چندین نمایشگاه جهانی از مجموعه عکس‌هایش در نیویورک، لندن، آمستردام و… برگزار کرده است.

نوشته مایلز آلدریج؛ فانتزی و خلاقیت در عکاسی فشن