کنفدراسیون فوتبال آسیا بالاخره تصمیمی که انتظارش می رفت را گرفت و تیم های پرسپولیس، استقلال و گل گهر را از حضور در فصل آتی لیگ قهرمانان آسیا محروم کرد. تصمیم که به دلایل مختلف مالی، مدیریتی و … گرفته شده و منطقی هم به نظر می رسد.

در این حذف مشخصا تک مقصر وجود ندارد و مجموعه ای از سازمان ها و نهادهای ورزشی و غیرورزشی که برخی به شکل ناخواسته و برخی کاملا آگاهانه در انجام وظایف خود کوتاهی کرده اند این شاهکار بی نظیر در تاریخ را رقم زده اند. نکته جالب اینجاست که در زمانی که باید حرفی می زدند و کاری می کردند گویی زبان به کامشان چسبیده بود و حالا که ماجرای حذف قطعی شده همگی با هم شفا گرفته با بلبل زبانی هر یک دیگری را مقصر می دانند!

پس از اعلام خبر حذف نمایندگان ایران، داستان قابل پیش بینی “کی بود کی بود من نبودم” آغاز شده و هر یک برای جا نماندن از قافله مصاحبه ای انجام داده اند. مصاحبه هایی که محتوای تقریبا نزدیک به هم دارد و با جمله ” من در فلان تاریخ یا فلان روز قبل هشدار داده بودم اما …” شروع می شود، تقصیر به گردن نهاد دیگری انداخته می شود و با تبرئه خود به پایان می رسد.

کلیه افرادی که در این باشگاه ها پست مدیریتی و یا اجرایی داشته اند درصدی از تقصیر بر گردن شان است و جای هیچ فراری نیست. اعضای سازمان لیگ، هیات رئیسه فدراسیون فوتبال، مسئولان کمیته های مختلف مربوط به امور باشگاه ها، وزارت ورزش و حتی خود صداوسیما که الان یادش افتاده برنامه بسازد و علل و حذف را ریشه یابی کند از مقصران این حذف تاریخی هستند.

بیشتر بخوانید:

صداوسیمایی که حق قانونی، رسمی و عرفی فوتبال را نمی دهد و چرخه مالی این رشته ورزشی را رسما فلج کرده چه چیزی را می خواهد ریشه یابی کند؟ مگر نه این که بخش عمده ای از مشکلاتی که باعث شده AFC مجوز نمایندگان ایران را لغو کند به مسائل مالی بر می گردد؟ اگر فوتبال حقش و نه صدقه سازمان را به موقع می گرفت آیا پرونده های خارجی نظیر کالدرون، برانکو، استراماچونی و … به وجود می آمد؟ البته که تمام مشکلات فوتبال ایران به مسائل مالی بر نمی گردد و تقصیر بزرگ صداوسیما در ندادن حق پخش، به معنای نادیده گرفتن خطای سایر دست اندرکاران و نهادها نیست.

مسئولانی که خودشان در نهادهای مختلف اجرایی باشگاه ها و فدراسیون حضور داشته اند و با ژست های آنچنانی در تمام عکس ها حضور داشته اند و امضای شان پای بسیاری از اسناد وجود دارد حال با چه رویی ادعا می کنند که چنین وضعیتی را قبلا هشدار داده اند؟ به فرض که راست می گویند و هشدار داده اند این هشدار چه دردی دوا کرده است.

در کارنامه مدیریت تک تک افرادی که بابت حذف سه نماینده ایران فریاد واویلای شان سر به فلک کشیده می توان مواردی یافت که به دلیل عدم انجام درست وظایف بر اساس روال قانونی، در جنبیدن شاخک های AFC نقش داشته اند. حالا پس از داغ دیدن بازار هر یک مصاحبه کرده و دنبال مقصر بیرونی برای داستان می گردند. مگر امور فوتبال در جایی جز فدراسیون، سازمان لیگ و وزارت ورزش سامان دهی می شود؟

به شناسایی و تنبیه و احتمالا محاکمه قانونی مقصران که باعث این ضرر و زیان مادی و معنوی شده اند که امید چندانی نمی توان داشت، تنها می توان امید بست که با توجه به سختگیری AFC که بدون تعارف نمایندگان ایران را کنار گذاشت افراد ساده انگاری که تا کنون با دروغ و ماست مالی امور فوتبال ایران را پیش می بردند آگاه شده باشند که ماجرا جدی است و حداقل برای جلوگیری از تکرار این آبروریزی های بین المللی مشکلات باشگاه های فوتبال ایران را درست و حسابی حل کنند.

۲۵۷ ۲۵۱