سینماسینما، محمد تقی زاده:
بهترین فیلم رضا میرکریمی و نشانی از بلوغ کارگردانی و فیلمسازی یکی از مهم ترین فیلمسازان بعد انقلاب که در کارنامه کاری او فیلم های خوب و ضعیف هم دیده می شود ولی قصر شیرین بیش از هرچیز نشانگر فیلمسازی است که سینما را خوب شناخته و به همه عناصر فنی و متنی آن بخوبی مسلط است و از این رو دچار افراط و تفریط در هیچ زمینه ای نمی شود و فیلمی متعادل و استاندارد که می تواند الگوی خوبی برای سینمای حال حاضر که یا کمدی و یا فرهادی زده است به حساب آیند.
قصر شیرین فیلمی ساده و قابل فهم است که کم کم شروع می شود و به معرفی جزییات و داستانک ها می پردازد و هرچه پیش می رود از ریتم و حال و هوایش نمی افتد و میتواند تا انتها مسیر و جاده ای آرام ولی جذاب را برای مخاطبانش به تصویر بکشد. شخصیت اصلی فیلم جلال با بازی خلاقانه و هوشمندانه حامد بهداد نقش محوری فیلم کم کاراکتر میرکریمی را برعهده دارد که قرار است با زندگی و شخصیت چند لایه او و در نهایت تحول و تغییر او مواجه شویم ولی این پرداخت شخصیت بسیار تدریجی و ظریف انجام می شود و همین سبب توفیق فیلم و تفاوت آن با آثاری از این دست می شود.
شاید مهم ترین ایراد فیلم نحوه تدوین و مونتاژ آن باشد چرا که بنظر می رسد برخی سکانس ها زیادی کش یافته و حذف برخی داده ها خیلی ه فیلم ضربه نمی زند و بلکه از شاخ و برگ های اضافی اش کاسته و سبب می شود کارکرد دراماتیک بهتر و جذاب تری داشته باشد.
پایان بندی فیلم یکی از بهترین و کوبنده ترین پایان های چند سال اخیر سینمای ایران است و در شرایطی که بستن فیلم ها به عنوان یک بحران در سینما تبدیل شده است و فیلمسازان با انواع و اقسام پایان های باز و نیمه باز قصد سرهم بندی کردن داستان یا ارجاع مخاطب به جای دیگر دارد ، پایان بندی فیلم قصر شیرین یکی از برگ برنده های مهم فیلم میر کریمی به حساب می آید.
