از وقتی که طی موضوع اف ای تی اف واردچرخه قانونگذاری کشور شد؛ روز و هفته نیست که این موضوع در خروجی رسانه ها قرار نگیرد و گمانه زنی ها در رابطه با عضویت یاعدم عضویت ایران در آن مطرح نشود. در اوایل مهرماه بود که بحث اف ای تی اف به صورت جدی در کشور مطرح شد و بعد از تصویب ناپلئونی آن، بحث ها در رابطه با کارکرد این سازمان در فضای رسانه ای کشور بالا گرفت.
هم اکنون هم چشم موافقان و مخالفان به مجمع تشخیص مصلحت نظام دوخته شده است. طی ماه های اخیر شاید نزدیک به ۱۰ جلسه از سوی مجمع برای تعیین تکلیف نهایی دو لایجه سی اف تی و پالرمو برگزار شده اما تاکنون برون داد حاصل از نشست های متعدد مجمع امیدوار کننده نبوده است. به ویژه اینکه فرصت چهارماهه گروه ویژه مالی رو به اتمام است و نگرانی ها درباره قرار گرفتن نام ایران در لیست سیاه این سازمان بیش از هر زمان دیگری افزایش یافته است. آنطور که از شنیده های موثق برمی آید تعداد مخالفان تصویب کنوانسیون مبارزه با جرایم فراملی(پالرمو) بیش از موافقان است. در این بین پرسشی که مطرح است اینکه وضعیت نهایی ایران در گروه ویژه مالی چه خواهد شد؟
کنوانسیون پالرمو یکی از کنوانسیون های اصلی سازمان ملل است که در سال 2000 با اکثریت آراء مجمع عمومی این سازمان تصویب شد. همان طور که از عنوان این کنوانسیون پیداست هدف اصلی از تصویب آن مبارزه با جرایم فراملی همچون قاچاق انسان، انتقال تسلحیات و از این طیف مسائل است. با توجه به اینکه کنوانسیون مربوط به مجمع عمومی سازمان ملل است همه کشورهای دنیا بی قید و شرط به آن پیوسته اند. تنها ایران به همراه سودان جنوبی و چند کشور آفریقایی هستند که از ورود به این کنوانسیون اجتناب ورزیده اند. خود این امر گویای خیلی از مسائل است. اینکه پالرمو موضوعیت جهانی دارد و برای حفظ صلح و امنیت جهانی است و جمهوری اسلامی ایران به عنوان کشوری صاحب مسئولیت در دنیا نباید در کنار سودان به عنوان کشور مخالف پالرمو قرار گیرد؛ حائز اهمیت است .
چنین موضوعی برای پرستیژ و اعتبار منطقه ای و جهانی کشورمان مناسب نیست. نکته دیگر اینکه کنوانسیون های اف ای تی اف اعتبار و پشتوانه سازمان ملل را در اختیار دارد. از منظری این لوایح مستقیم و غیر مستقیم تحت پوشش سازمان ملل است و در راستای رسالت های اجرایی این سازمان عمل می کند.
اف ای تی اف بازوی اجرایی سازمان ملل در امر مبارزه با تامین مالی تروریسم و جرایم پولشویی است. برای همین رد هر کدام از لوایح اف ای تی اف به نوعی مخالفت با تصمیمات مجمع عمومی سازمان ملل و اهداف اعلامی این سازمان محسوب می شود ، بدین رو باید توجه داشت که اف ای تی اف با اینکه سازمانی مجزا است اما به لحاظ کارکردی در خدمت سازمان ملل متحد است و همکاری نزدیکی با همدیگر در مسائل اقتصادی و تجاری دنیا دارند. در این شرایط اگر گروه ویژه مالی کشوری را در لیست سیاه قرار دهد در واقع کشور مورد نظر از سوی همه کشورهای عضو سازمان ملل نمره منفی دریافت می کند .به همین واسطه برای تداوم همکاری مالی و تجاری با اروپا، چین و روسیه نیاز به تصویب این سازوکار داریم.
گروه ویژه مالی هر سال تقریبا دو بار دست به انتشار گزارشهای بزرگ در رابطه با وضعیت کشورها در مبارزه با تروریسم و میزان پیشرفت شان می زند. طبیعی است که این گزارشها در تصمیمات شورای امنیت به عنوان بازوی اجرایی سازمان ملل بسیار تاثیر می گذارد. بنابراین الزام و ضرورت تصویب هر چه سریعتر این کنوانسیون در کشور احساس می شود و اینکه برای بقا و زیست مسالمت آمیز نیاز به احترام و پذیرش چارچوب ها و قواعد جهانی عام داریم. نشست اف ای تی اف از امروز آغاز می شود و تا روز جمعه ادامه خواهد داشت . مطابق قواعد موجود در این کنواسیون با توجه به عدم تصویب آن درایران دو گزینه ورود به لیست سیاه یا ادامه وضعیت کنونی که خود یک تعلیق محسوب می شود پیش روی اجلاس گروه ویژه مالی کنوانسیون مذکور است . امید می رود رایزنی های این روزها موثر واقع شوند و سیگنال های مثبت و دلگرم کننده، برای تصویب نهایی ان ارسال شود .
شک نداشته باشیم که نهادهای جهانی تعارفی با کشورها و دولت ها ندارند و معیار این سازمان ها، عملکرد و اقدام است و اگر در این راستا پیشرفت قابل ملاحظه نداشته باشیم، وارد لیست سیاه این سازمان شده و اندک روزنه های موجود تجاری و اقتصادی نیز به روی کشورمان بسته خواهد شد.
تحلیلگر اقتصادی
۲۲۳۲۲۴