کای هاورتس ستاره آلمانی چلسی در مصاحبهای با نشریه «گاردین» از عشق و علاقهاش به حیوانات، خیریه جدیدش و نحوه برخورد با اوج و فرودهای فوتبالیست بودن صحبت کرده است.
بخشهایی از مصاحبه هاورتس با این نشریه انگلیسی را در ادامه میخوانید.
به من میگویند الاغ!
«برخی از همتیمیهایم من را الاغ صدا میکنند.» با پوزخندی کای هاورتس در این باره گفت: «البته این به خاطر فوتبال نیست.» کای توضیح میدهد که از همان روز اول رابطه خاصی با الاغها احساس کرده و میگوید به این دلیل که حیوان آرامی است از خر یا الاغ خوشش میآید. هاورتس میگوید شاید به این دلیل است که خودش هم انسان آرامی است.
اولین و آخرین چیز برای او حیوانات هستند. مادر هاورتس وکیل و پدرش پلیس بودند. او در آخن بزرگ شد و وقتی که کوچک بود یک الاغ هدیه گرفت. وقتی ۱۸ ساله شد یک هدیه واقعی به او دادند؛ هدیهای ویژه و یک فرزندخوانده در پناهگاه. اولین الاغ او «تونی» نام داشت و دومی «هوپ» که به معنای امید است. دومین الاغ او در آستانه مرگ بود، اما حالا زندگی خوبی دارد.
خیریه حیوانات و مراقبت از سالمندان
کای هاورتس در بخش دیگری از صحبتهایش فاش کرده که پس از سیل سال ۲۰۲۱ در آلمان بنیاد خیریهای راهاندازی کرده با الهام از رفاه حیوانات، توسعه جوانان و مراقبت از سالمندان. کای در این باره میگوید: «فوتبال مهمترین چیز در زندگی من نیست. چیزهای دیگر شاید ۱۰۰ برابر مهمتر باشند. شاید گفتنش آسان نباشد و مردم آن را دوست نداشته باشند، اما احساسی است که من دارم.»
فوتبال بهترین چیز جهان
البته اشتباه متوجه نشوید، هاورتس فوتبال را «بهترین چیز در جهان» مینامد. این بازیای است که دوست دارد و عمیق و با اشتیاق در مورد آن صحبت میکند. با این حال شاید حواشیای که دیده آن را در اولویت قرار نداده است. و هاورتس میگوید که هیچکس نمیتواند بگوید ۱۰۰ درصد خودش را در زمین نمیگذارد.
در بخشی دیگر هاورتس میگوید که بهعنوان یک بازیکن شاید آنقدر تغییر مالکیت را متوجه نشوید. «مالک جدید، مدیر جدید، کادرفنی جدید داریم. یک رختکن کاملاً جدید با شخصیتهای بسیار. شما باید سازگار شوید و رابطه ایجاد کنید. من دو سال و نیم با جورجینیو بازی کردم، او در کنار من تغییر ایجاد کرد و دوست داشتم کنار او باشم و بعد …» در ادامه کای میگوید: «یک روز عصر با من تماس گرفت و گفت: من رفتم. گفتم: چی؟ چطور ممکن است؟ به این سرعت همهچیز تغییر میکند.»
من مسی نیستم!
کای هاورتس سال ۲۰۲۰ با ۷۲ میلیون پوند از بایرلورکوزن به چلسی پیوست. او در این باره میگوید: «برای من قیمت چیز بزرگی بود. من گرانترین بازیکن چلسی بودم. نمیدانم چگونه اینهمه پول پرداخت میشود، اما در فوتبال طبیعی است. به نقلوانتقالات اخیر ما نگاه کنید. این فشار میآورد، برای این که مردم فکر میکنند شما مسی هستید. من هنوز ۲۰، ۲۱ ساله بودم. مردم این را نمیبینند. آنها قیمت را میبینند، بنابراین شما باید از روز اول عالی باشید. شما میتوانید تنش را احساس کنید. من در دوران کووید آمدم.»
هاورتس در بخش دیگری درباره فشاری که بهعنوان یک بازیکن روی او آمده گفت: «این یک فرآیند است. وقتی ۱۷، ۱۸، ۱۹ ساله بودم فوتبال زندگی من را کنترل میکرد. میدانید، اگر بازی بدی داشتم یک هفته میرفتم که…» با مکث ادامه میدهد: «نمیدانم…» سپس تأیید میکند که باید میرفته و الاغها را میدیده! هاورتس میگوید «شما فکر میکنید که شاید آنها درست میگویند و شما یک احمق هستید. در فوتبال مزخرف هستید. یک جورهایی باور میکنید.»
ولخرجی فوتبالیستها
کای هاورتس در ادامه درباره علاقه فوتبالیستها به تجملات و ولخرجی میگوید. او بیان میکند: «تصویری که از فوتبالیستها وجود دارد این است که همه شیک هستند. من بازیکنی را دیدهام که برخی اوقات برای چیزهایی خرج میکند که پیش خودتان فکر میکنید چرا این کار را میکند؟ بازیکنانی هستند که اهمیتی به این چیزها نمیدهند، اما دیگران به آن اهمیت میدهند.»
هاورتس در بخش دیگری بازیکنان ساده را مثال میزند: «تونی کروس بازیکن دیگری است: آرام، خاکی و به چیزهای پرزرق و برق اهمیتی نمیدهد. او میداند زندگی فقط فوتبال نیست. انگولو کانته بازیکن دیگری است. او ۱۰ سال است که همین موبایل را دارد. به ماشین و لباس اهمیتی نمیدهد.»
سرمربیان
کای هاورتس اعتراف میکند که پایان فصل اول حضورش در چلسی تسکینبخش بوده است. هاورتس به یاد میآورد: «فرانک لمپارد با من قرارداد امضا کرد. با صحبتهای خوبی داشتیم و او به من کمک کرد، حتی اگر کار برایش خوب پیش نرفت، بنابراین از او سپاسگذارم. سپس توماس توخل ایده متفاوتی از فوتبال به من داد. هر جزئیاتی مهم است، هر سانتیمتر، نحوه لمس توپ، محل پاس دادن، کدام پا، حرکت، ایجاد فضا… او در سطح بالایی است. آمدن او و قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا در عرض ۶ ماه گویای همهچیز است.»
لیگ قهرمانان اروپا
کای درباره قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا هم گفت: «من و برادرم هر بازی لیگ قهرمانان اروپا را تماشا میکردیم و این که جام را با خانوادهات در زمین نگه داری خیلی راحت است. من گل قهرمانی را زدهام و میتوانم خوشحال باشم. رؤیای کودکیام را محقق کردهام. جاهطلبی برای این جام هنوز هم وجود دارم. در لیگ خیلی خوب نیستیم و احساس میکنم مقابل دورتموند هواداران بهترین جوی که ممکن است را ایجاد کردند. شما هیجان را احساس میکنید. لیگ برتر بزرگ است و قهرمانی در آن ممکن است دشوارتر باشد، اما لیگ قهرمانان تفاوت دارد. شنیدن آن سرود و پخش در شب… این خاص است.»
۲۵۸ ۲۵۸