شریعتی در فضایی مشهور و مرجعیت یافت که وی دارای شاخص های تاثیرگذار زیادی بودکه می توان به برخی از آنها به اینگونه اشاره داشت، برآمده از خانواده ای متدین و صاحب علم و تقوی و مشهور به دیانت، اوج گیری فعالیت های چپگرایانه در گونه های مختلف در جهان، تشدید فضای استبدادی رژیم ستمشاهی، ورود جامعه ایران به ویژه جوانان به عرصه های تعاملات گسترده جهانی از طریق تبادلات علمی و فرهنگی، شیفتگی جوانان دانش آموز و دانشجو به مبانی نظری مکاتب مختلف فعال و پرطمطراق آن دوران، فقدان شخصیت های اجتماعی، مذهبی و حوزوی تجددگرا در محافل دانشجویی و دانشگاهی و…
هرچند آن مرحوم توانست پایه گذار و حتی از بارزترین تئوریسین های ایجاد بستر مقاومت دربرابر استبداد رژیم پهلوی و مبارزه با استعمار بیگانگان و زمینه ساز خوانش مبارزه آزادیخواهی در دوران تبعید حضرت #امام_خمینی(ره) باشد، اما به واسطه برخی تلقیات_ناقص نسبت به #روحانیت به تدریج خود را در مظان تلقی تقابل وی با دین و شریعت و روحانیت قرار داد. وی مواضع و رفتار هر ملبسی را به اصالت روحانیت منتسب می کرد در حالیکه بطن و فحوای انتقادات وی از عملکرد برخی از ملبسان به روحانیت بی شباهت به انتقادهای جدی حضرت امام خمینی به این قشر نداشت. به کار بردن اسلام آمریکایی و یا روحانیت_ناصالح توسط امام راحل که بکرات نسبت به حضور آنها در حاکمیت و خطر نفوذ آنها در تصمیم سازی و تصمیم گیری و نهایتا ضرروت طرد آنها از جرگه روحانیت تاکید داشت از وجوه اشتراک دغدغه های مرحوم شریعتی و حضرت امام خمینی می باشد.
مرحوم شریعتی مظلومانه از سوی هواداران و مخالفانش در واقعیت تاریخ انقلاب مدفون ماند و همچون پیکرش غریب باقی ماند. می توان ماحصل و چکیده عمر مرحوم علی شریعتی را در وصیت نامه آن مرحوم خطاب به آقای محمدرضا_حکیمی دریافت که در آذرماه ۱۳۵۵ یعنی شش ماه قبل از رحلتش نگاشت و چنانچه منسوبان و بازماندگان آن مرحوم به آن وصیت نامه عمل کرده و اجازه می دادند تا تمامی آثار وی توسط استاد محمدرضا حکیمی مورد بازبینی و بازنگری شود شاید امروز مرحوم شریعتی هم مانند مرحوم طالقانی و چمران و بهشتی و مطهری مقبره ای به عزت یک انقلابی و آزادیخواه درایران داشت.
یادش گرامی باد.
* منتشر شده در کانال تلگرام نویسنده . ۳۰ خرداد ۱۳۹۹
