قالیباف برای رسیدن به این کرسی راه همواری طی نکرد؛ رد صلاحیت چهره‌های شاخص اصلاح‌طلب و حضور نصف و نیمه رقیب دیرینه اصولگرا از یک‌سو و حضور نداشتن لاریجانی در میدان رقابت‌های پارلمانی، این امید را در قالیباف و هم‌طیفانش ایجاد کرده بود که بی‌دردسر کرسی ریاست پارلمان یازدهم را فتح کنند، اما با وجود جبهه پایداری و احمدی‌نژادی‌ها کار برای قالیباف سخت شد.
چه در زمان بستن لیست انتخاباتی و سرلیست شدن او، چه بعد از ورود به پارلمان و رقابت بر سر صندلی شماره یک پارلمان، مخالفت‌ها با قالیباف کم نبود. پایداری‌ها در چندسال اخیر مخالفان سرسخت سردار بودند. آنان حتی خط قرمز خود را برای همراهی با شورای ائتلاف، حذف قالیباف عنوان کرده بودند، اما مقاومت چهره‌هایی چون حداد عادل، چمران و دیگر اعضای شورای ائتلاف از یک‌سو و دوراندیشی پایداری‌ها از احتمال رأی نیاوردن لیست مجزا از شورای ائتلاف در نهایت سبب شد ۴۸ ساعت قبل از انتخابات، فرزندان معنوی آیت‌الله مصباح با گرفتن سهمی قابل توجه از شورای ائتلاف و قالیباف تن به سرلیستی او بدهند.
راهیابی به مجلس فضایی فراهم کرد که این‌بار جدا از پایداری‌ها، طیف وزرا و دولتمردان احمدی‌نژاد نیز که حضوری پرتعداد در پارلمان داشتند، در کنار هم، صف مخالفان قالیباف را برای رسیدن به کرسی ریاست شکل دهند. گرچه درنهایت این قالیباف بود که مانند انتخابات، در لحظه نهایی همه مخالفان را راضی کرد و بر صدر مجلس نشست.
تقریبا بیشتر اعضای هیأت‌رئیسه مجلس یازدهم از دو گروه اصلی اصولگرایان در مجلس تشکیل شده است. محسن پیرهادی، مدیرمسئول روزنامه رسالت و از نزدیک‌ترین چهره‌ها به قالیباف به‌عنوان ناظر وارد هیأت‌رئیسه مجلس شد و در کنار او محسن دهنوی و روح‌الله متفکر آزاد از دیگر چهره‌های نزدیک به قالیباف به‌عنوان دبیران هیأت‌رئیسه مجلس انتخاب شدند.
چهره‌های نزدیک به جبهه پایداری هم سهم زیادی از هیأت‌رئیسه به‌دست آوردند. امیرحسین قاضی‌زاده هاشمی، نایب‌رئیس اول از چهره‌های نزدیک به این طیف است. احمد امیرآبادی، دبیر هیأت‌رئیسه مجلس هم کاندیدای پایداری‌ها از قم بود. موسوی لارگانی و حاجی دلیگانی نیز از دبیران نزدیک به جبهه پایداری هستند. علیرضا سلیمی که بر کرسی ناظران مجلس تکیه زد نیز در طیف فکری پایداری‌ها تعریف می‌شود.
انصراف حاجی‌بابایی؛ اصرار میرسلیم
با آغاز رایزنی برای تعیین رئیس مجلس یازدهم، اختلافات قدیمی دو گروه اصلی اصولگرایان راه‌یافته به مجلس از سر گرفته شد. از سویی، هواداران محمدباقر قالیباف ایستاده بودند که با توجه به جایگاه قالیباف معتقد بودند او باید تنها گزینه اصولگرایان باشد و از سویی، اعضای جبهه پایداری قرار داشتند که مخالفت‌شان را با سردار علنی کردند. هرچند در کنار این دو گروه، احمدی‌نژادی‌ها و حزب موتلفه هم سودای ریاست مجلس را داشتند، اما تعداد کم آنان چندان تأثیری بر اوضاع نداشت. جبهه پایداری در جلساتی با عنوان «وفاق» به این جمع‌بندی رسید که از حمیدرضا حاجی‌بابایی به‌عنوان نامزد ریاست حمایت کند؛ انتخابی که صدای هواداران قالیباف را هم درآورد. اما ساعاتی پیش از رأی‌گیری رسمی برای هیأت‌رئیسه مجلس، خبری منتشر شد که نشان از اتفاقات جدید داشت. در رأی‌گیری فراکسیون اکثریت مجلس برای نامزدی هیأت‌رئیسه «قالیباف با کسب ۱۶۶ رأی از مجموع ۲۴۰ رأی مأخوذه و حاجی‌بابایی با ۵۷ رأی گزینه‌های نهایی فراکسیون انقلاب اسلامی برای ریاست مجلس شدند». خبری که نشان می‌داد قالیباف شانس نهایی است و رقیب او حاجی‌بابایی با فاصله از او ایستاده است. حاجی‌بابایی که دیگر شانسی برای خود متصور نبود، سعی کرد تا آخرین لحظه از نامزدی‌اش استفاده کند و چند دقیقه پیش از قرائت اسامی نامزدهای ریاست مجلس انصراف داد؛ انصرافی که باعث شد آرای محمدباقر قالیباف بیش از گذشته شود و او با کسب 230 رأی ریاست مجلس را به‌دست آورد. اما مصطفی میرسلیم از حزب موتلفه و فریدون عباسی از احمدی‌نژادی‌های مجلس بر نامزدی خود اصرار داشتند. میرسلیم کاندیدای نزدیک به طیف سنتی اصولگرا با تعداد رأیی که به دست آورد، نشان داد حتی نتوانسته این طیف از اصولگرایان را راضی به همراهی صددرصدی با خود کند وتنها ۱۲ نفر او را در جایگاه ریاست مجلس دیده‌اند. فریدون عباسی هم 17 رأی کسب کرد و به نظر می‌رسد حتی احمدی‌نژادی‌ها هم با او هم‌سو نبوده‌اند.
17302
