سپهر ستاری: در سال‌های اخیر وزارت ورزش و جوانان و هم‌چنین فدراسیون‌های ورزشی تلاش کرده‌اند با وعده دادن پاداش به ورزشکاران به نوعی برای شرکت در مسابقات مختلف به آن‌ها انگیزه بدهند.گاهی حتی همین پاداش‌ها تبدیل به تنها منبع درآمد ورزشکاران در بعضی از رشته‌ها می شود و گوشه ای از کار را می گیرد. ورزشکارانی که چندین سال برای شرکت در مسابقاتی چون المپیک و بازی‌های آسیایی تلاش می‌کنند و بسیاری از هزینه‌های آن‌ها هم از منابع شخصی تامین می‌شود. با این حال و علی رغم وعده‌های فراوانی که روسای فدراسیون‌ها و وزارت ورزش پیش از مسابقات میدهند، همواره در پرداخت پاداش‌ها مشکلات زیادی وجود داشته و بسیاری از ورزشکاران پس از گذشت چند سال هنوز به پاداش خود نرسیده و آن‌هایی هم که رسیده‌اند نتوانستند پاداش‌ها را تمام و کمال دریافت کنند.
بدقولی‌های وزارت ورزش به همین جا ختم نشده و در حالی که قرار بود به ورزشکاران مدال‌آور بازی‌های آسیایی جاکارتا به ترتیب 160، 80 و 40 سکه برای مدال‌های طلا، نقره و برنز پرداخت شود، چندی پیش اعلام شد که به جای سکه معادل مبلغ آن به ورزشکاران اهدا خواهد شد؛ موضوعی که باعث دلخوری بسیاری از ورزشکاران هم شده بود که با توجه به تورم شدید در کشور، چندان هم غیرمنطقی به نظر نمی‌رسد. ورزشکاران مدال‌آور معتقدند با این شرایط محض رضای خدا کار می کنند و اگر طلب پاداش کنند، به خیانت و استفاده از پول بیت‌المال متهم می‌شوند!
این موضوع تنها مربوط به این دوره نمی‌شود و همواره ورزشکاران در بحث گرفتن پاداش‌ها دچار مشکلات فراوانی شده‌اند؛ مثلا کسانی که دوره ریاست جمهوری احمدی نژاد حواله ماشین گرفتند اما به خاطر این‌که نمی توانستند وارد کنند، حواله هایشان را فروختند ، حالا باید مالیات ماشین هایی که به اسمشان وارد شده را بدهند. چرا که خریدار حواله ماشین‌ها مالیاتش را نداده و وزارت دارایی هم تنها آن‌ها را می شناسد.
امیر مهدی‌زاده، قهرمان کاراته درباره مشکلات دریافت پاداش‌ها می‌گوید:« ما دو سال پیش مدال گرفته ایم و قرار بود سکه بدهند اما تصمیم گرفته‌اند به جای سکه پول بدهند. بعد ازبازی‌های آسیایی جاکارتا قرار بود ۸۰ سکه به ما بدهند اما به جای آن حدود 40 سکه را نقدی دادند. همیشه از ما فقط انتظار مدال دارند اما پاداش‌های ما را به ویلموتس میدهند، او کلا دو ماه سرمربی تیم ملی بود حالا باید رقم نجومی به او بدهند. البته بازیکنان خارجی زیادی به لیگ فوتبال ایران می‌آیند و پول های کلانی از فوتبال ایران می‌برند.»
پوریا شریفی، قهرمان کایاک تک‌نفره 500 متر که در قهرمانی آسیا یک مدال طلا و یک نقره گرفت هم هنوز رنگ پاداشش را ندیده است و می‌گوید:« ما سه سال پیش مدال‌ها را گرفتیم ولی هنوز پاداشش به دستمان نرسیده است، حالا هم صحبت آن است که به ازای هر سکه 13 میلیونی به ما 2 میلیون بدهند که از قیمت چند سال قبل سکه هم کمتر است.»
پریسا محمدزاده، ملی‌پوش قایقرانی هم از مدال گرفته و پاداش نداده می‌گوید:« دو سال پیش در مسابقات آسیایی یک طلا و یک نقره گرفتم که هنوز پاداش این مدال‌هایم را نگرفته‌ام. پاداش این مسابقات سکه بود که الان سکه 13 میلیون است و تصویب شده که فقط به ازای هر سکه 2 میلیون به ما بدهند. این رفتارها واقعا انگیزه ورزشکاران را به باد می‌دهد. من الآن با چه انگیزه‌ای برای مسابقات بعدی بجنگم؟ من که از درس و خانواده‌ام زدم تا مدال بگیرم، فقط هزینه مکمل‌ه‌ای ما از 2 میلیون می‌گذرد. ورزش حرفه‌ای نیاز به توجه دارد. آن هم قایقرانی که ما باید در گرما و سرما در آب تمرین کنیم.»
این رفتار وزارت ورزش و فدراسیون‌های ورزشی باعث کاهش انگیزه و دلخوری ورزشکاران شده و به نظر می‌رسد وقت آن رسیده که یک بازنگری جدی رخ دهد تا ورزشکاران مدال‌آور به کمترین حق خود که دریافت پاداش قهرمانی است برسند.
258 251
