عذرخواهی لزوماً به معنای شکست نیست بماند که به معنای اشتباهات هم نمیتواند باشد – هرچند کم هم اشتباه نکردهایم و کم هم به خیانتِ آنانی که امین میپنداشتیم گرفتار نیامدهایم – که گاه برای کاری که میتوانست “بهتر” انجام پذیرد اما در مرحله “به” ماند هم باید عذر خواست.
اصلاً باید مسیر را به این سمت، اصلاح کنیم که برای کارهایی که “بهتر” انجام نشده است عذر بخواهیم و الا برای خطا و رفتاری که برای ملک و ملت هزینهزا بوده است که با عذر خواهی، ذمه ما “بری” نمیشود و باید برای جبران آن اقدام کنیم ولی این عذرخواستن برای کوتاهیها، باعث تشفی دل مردمان میشود و گسترش آن به عنوان فرهنگِ غالب، میتواند به توسعه احترام عمومی به صاحبان حقوق بیانجامد و چقدر خوب است که ما و بهویژه مسئولان محترم، با زبان عذر خواه با مردم سخن بگویند و با این شیوه مورد تاکید در تعالیم دینی، اسلام را از رویه، به لایههای زیرین هم ببرند.
سیدالساجدین(ع) می فرماید: اللّهُمَّ انّی اعتَذِرُ الَیکَ مِن مَظَلومٍ ظُلِمَ بِحَضرَتی فلَم انصُرْهُ… و مِن مُسیءٍ اعتَذَر الَیَّ فلَم اعذِرْهُ. به این معنای روشن که؛ “بار خدایا! از تو عذر می خواهم اگر در حضور من به کسی ستم شده و من یاریش نکرده باشم… و کسی به من بدی کرده و عذر خواسته است و من عذرش را نپذیرفته باشم.”
باید این رسمالخط امامت را پی بگیریم و زیبا خواهد بود دولت محترم در هفتهای که به عطر شهادت رجایی و باهنر نیز بوی بهشت گرفته است، پرچمدار عذر خواهی از مردم شود تا دیگر مسئولان در سایر قوا و نهادها نیز پا به این راه بگذارند.
1717