به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، یکی از اصلی ترین اهداف مدیریت شهری تهران برای گذر از بحران اقتصادی که به بخشهای مختلف کشور سایه انداخته است، تثبیت شرایط اقتصادی شهر و ایجاد پیوند و سه جانبه گرایی بین سیاستگذاران شهری، سرمایه گذاران و شهروندان است.
این مهم محقق نمی شود جز آنکه نهاد سیاستگذار مدیریت شهری یعنی شورای شهر راه را برای حضور سرمایه گذاران بخش خصوصی در تهران باز کرده و صاحبان سرمایه را برای شریک شدن در پروژه های شهری ترغیب کند تا شهروندان تهرانی از برکات آن استفاده کنند.
محمود میرلوحی رئیس کمیته اقتصادی شورای شهر تهران درباره سیاستگذاری شورا در ایجاد بستر مناسب برای حضور بخش خصوصی در پروژه های شهری با ما به گفتگو نشست که در ادامه می خوانید:
به عنوان مسئول کمیته اقتصادی شورای شهر، فرصت سرمایه گذاری خصوصی در شهر را چطور ارزیابی می کنید؟
الزاماتی در دوره ما درباره جذب سرمایه بخش خصوصی پیش آمد، ما متوجه شدیم بدهی ها از یک سو، تحریم از سوی دیگر، سیاستهایی مانند جلوگیری از بین رفتن باغها و دور زدن طرح تفصیلی راهگشا نیست. ولی ما فکر می کنیم اگر این سختی ها و محدودیتها نبود، اساسا باید ریل اقتصادی مدیریت شهری عوض می شد. دلیلش هم ویژگی شهر تهران، اقتصاد این شهر، جایگاه تهران در تولید ناخالص داخلی، نرم افزارها و ارزش افزوده کالا در کشور است که باید مورد اعتنا قرار می گرفت ولی در دوره مدیریت گذشته چندان مورد اعتنا نبود. شهرداری تهران از گذشته در خارج از تهران، در کیش، فریدون‌کنار و مشهد، سرمایه گذاری کرده است. مثلا موردی را داریم که شهرداری در اینجا زمینی را می دهد و آنجا زمینی را معوض می گیرد تا کار اقتصادی کند. یعنی مدیران سابق شهرداری حس می کردند تهران ظرفیت و فرصت اقتصادی بیش از این ندارد و باید برای کار اقتصادی بیرون از تهران بروند. ما اینطور فکر نمی کنیم. ما می گوییم مطالعه کردیم و دیدیم ظرفیت های تهران بسیار فراتر از وضعیت موجود است.
ممکن است مقایسه ای بین دوره فعلی مدیریت شهری و ادوار قبلی از لحاظ جذب سرمایه بخش خصوصی در پروژه های شهری داشته باشید؟
ما ریل گذاری مدیریت شهری در امور اقتصادی را عوض کردیم. شما می بینید آثار این ریل جدید چیست. اگر تغییر ریل نمی دادیم، امروز بحران های فلج کننده در مدیریت شهری داشتیم. اگر ما می توانیم حقوق شهریور ماه پرسنل را بدون تاخیر بدهیم، مترو کار کند و کم کم پروژه های شهری در حال جمع شدن است به خاطر تغییر ریل اقتصادی شهرداری است. حداقل می گویم آهنگ کار از زمان مدیران قبلی تا امروز بسیار بهتر شده است. چرا این اتفاق افتاده؟ باید رمزگشایی شود. چرا شهرداری تهران در شرایط تحریم و اقتصادی فعلی کشور که دولت نمی تواند حتی نیمی از بودجه عمرانی کشور را بپردازد، با این همه مانع و مشکلات و آثار تحریم، پروژه های کلان دارد و روی پای خود ایستاده است؟ رمز این کارها در تغییر رویکرد مدیریت شهری است. تهران ظرفیت اقتصادی بسیار عظیمی دارد و می شود برای تامین منابع، بدون به خطر انداختن آینده شهر و گرفتن تصمیمات غیرقانونی آن را اداره کرد. البته سخت است و نیاز به تدبیر و برنامه ریزی دارد.
جایگاه منابع خصوصی در ریل گذاری اقتصادی شهرداری چیست؟
مهمترین منابع در دسترس، منابع بخش خصوصی است. در برنامه سوم شهری در موضوع شهر هوشمند، در واگذاری بهره برداری مترو، در اتوبوسرانی و همه بخشها، بحث حضور و ورود بخش خصوصی مطرح است. اگر بخش خصوصی در مدیریت شهری تهران وارد نشود و اینجا وابسته به منابع عمومی و شهرداری باشد، مطمئن باشید در کشور و در ۱۳۰۰ شهر دیگر نمی توانید بخش خصوصی را وارد کنید. تهران باید پیشقدم حضور بخش خصوصی در برنامه های شهری باشد. در برنامه سوم شهری، موانع حضور بخش خصوصی را برداشتیم.
چه اقداماتی باید همراستا با تسهیل شرایط حضور بخش خصوصی در مدیریت شهری، توسط سایر بخشهای اقتصادی و دولتی انجام می شد که نشده است؟
حضور بخش خصوصی، فقط با مصوبات شورای شهر و همراهی شهرداری مقدور نیست. در این ۴۰ سال ما روند مغایری با دنیا درباره سرمایه گذاری ها و میدان دادن به بخش خصوصی داشتیم. در دنیا، غیردولتی سازی از ۴۰ سال پیش شروع شد و حتی در کشورهای اروپایی و آمریکایی، تولید ادوات نظامی را هم به بخش خصوصی می دهند. در ظاهر قضیه می بینید فضاپیمای آنها را هم بخش خصوصی می سازد. اما ما نمی گذاریم. مرتبا پل خصوصی سازی را تخریب می کنیم.
چشم انداز آینده حضور بخش خصوصی در پروژه های شهری را چطور ارزیابی می کنید؟
آینده را بسیار مثبت می دانم. اگر امروز ما سرپا ایستاده ایم و فعالیتهایمان را با مشکلات و بحرانهای فعلی ادامه می دهیم، به خاطر سیاستگذاری در حوزه جذب سرمایه های بخش خصوصی است. گاهی ما حتی مجبور می شدیم برای پرداخت حقوق کارکنان شهرداری، اتاق بحران تشکیل دهیم ولی بالاخره مشکل وابستگی شهرداری را به منابع مسموم حل کردیم. دیگر امروز باغ نمی فروشیم. تخلف ساختمانی، دور زدن طرح تفصیلی و تراکم فروشی را راه حل بحران اقتصادی در شهرداری نمی دانیم. یکی از راههای باز شدن پای بخش خصوصی، سامانه شفافیت است. رانت و انحصارات را برداشتیم. بخش خصوصی می داند امروز در شهرداری مورد اعتماد قرار می گیرد و رفتار با او با عدالت توام است. البته سرمایه گذاری ها در تهران در پروژه های شهری بسیار بزرگ و چند هزار میلیاردی است و به پشتوانه قوی نیاز دارد. البته اگر شرایط اقتصادی کشور باثبات نشود، سرمایه گذار خصوصی که در تهران سرمایه گذاری کرده هر روز گوشت تنش می لرزد. اگر می گوییم ترکیه، مالزی و کشورهای منطقه، بخش خصوصی فعال دارد یعنی در آن کشورها هزار شرکت با سرمایه یک میلیارد دلاری یا ۱۰ هزار شرکت با سرمایه ۱۰۰ میلیون دلاری شکل گرفته است. آیا ما اجازه می دهیم امروز یک شرکت با سرمایه ۱۰ هزار میلیارد تومانی یعنی در حد یک میلیارد دلار شکل بگیرد؟ فورا یک روزنامه نمی گوید این فرد از کجا این قدر سرمایه آورده است؟ از یک طرف می گوییم دولت باید واگذاری و خصوصی سازی کند، از یک سو مدام از بخش خصوصی می پرسیم از کجا آورده ای؟ پس امروز باید همه دنیا بگوید آمازون و یاهو و گوگل از کجا این همه سرمایه آورده اند؟ خلاقیت و اقتصاد زاینده و بالنده بخش خصوصی، واقعیت امروز جهان است. متاسفانه شاهدیم برخی سرمایه گذاران در کشور ما پول می دهند و سهام گوگل و آمازون را از آن طرف دنیا می خرند، ولی اگر این فرد بیاید و سهام شرکتهای ایرانی را بخرد، فورا برخی پیدا می شوند و می گویند از کجا آورده ای. باید راه را برای شرکتهای بخش خصوصی و چند میلیاردی در اقتصادی شهری باز کنیم. نباید بترسیم. وقتی می گوییم بنگاه داری دولتی ممنوع، باید راه خصوصی سازی را برای سرمایه گذاران بخش خصوصی باز کرد. امروز اگر عده ای می گویند دولتی سازی ممنوع و باید واگذاری صورت گیرد و بخش خصوصی تقویت شود ولی راه حضور بخش خصوصی را می بندند باید در صداقتشان شک کرد.
۴۷۲۳۱
