حاشیه نرویم:

۱- کم اما بجا ، شفاف،گزیده و رسا صحبت کنیم مثل وقتی قرار است چند گل را از میان انبوه گلخانه انتخاب و به کسی هدیه دهیم.

۲- مطمئن شویم مخاطب دارد گوش می‌کند ‌و متوجه می شود؛ اگر نه بهتر است مثل بچه ها به بازی مورد علاقه مان بپردازیم.

۳- وقت« کلمات »را نگیریم مثل هنگامی که سر چارراه، چراغ سبز شده و ما در صف مقدمیم.

۴- تمام هم و غم خود را  فقط صرف «انتقال معنی» به  ذهن شنونده معطوف کنیم ؛مثل پرستاری که با دقت  آمپولی را به بدن تزریق می کند .

۵- نه« حرف مفت »بزنیم ونه« مفت »و مجانی صحبت کنیم مثل  صدا پیشه ها وگوینده های ماندگاری که با وسواس متنی را تبلیغ وترویج‌می کنند.

۶- اگر  این شرایط فراهم نبود ؛سکوت کنیم و جز حرف زدن و آزار دیگران هر کاری دلمان می خواهد بکنیم؛ مثل من که در جلسات پوست پرتقال را رنده می کنم ‌واگر نبود با خودم حرف می زنم!