بخشی از اظهارات مطرح شده در مصاحبه را می خوانید:
* ۶ ماه پیش از فوت ایشان حوالی شهریورماه بود که کار ساخت این مستند را آغاز کردیم و متاسفانه یک روز که در مرحله تدوین بودیم شایعه فوت ایشان منتشر شد.
* بعد از فوت ایشان یکی دو ماه فرآیند تولید متوقف شد و بعد از آن حوالی مرداد ۹۷ بود که بار دیگر فیلمنامه را بازنویسی کردیم و تولید را مجدد کلید زدیم. برای منابع این مستند تمام مجموعه خاطرات آقای هاشمی و تمام خطبه‌های او را خواندیم و فیش‌برداری کردیم. از روایت‌ها و خاطرات نزدیکان ایشان هم استفاده کردیم و مورد پژوهش قرار دادیم.
* واقعاً اگر مستندسازی ادعای بی‌طرفی کند دروغ می‌گوید؛ بالاخره باید نسبت به سوژه موضعی داشته باشی. این به معنای گرایش به یک جبهه سیاسی نیست اما از نظر محتوا باید نسبت به موضوع موضع مشخصی داشت. مهم این است که در طرح موضع خود، انصاف را رعایت کنید.
* کتاب «توسعه و تضاد» آقای فرامرز رفیع‌پور بخشی از پشتوانه نگاه انتقادی است.بخشی از نریشن‌های فیلم عیناً از متن همین کتاب استخراج شده است.*
*خیلی علاقه‌مندم از دوستان و نزدیکان آقای هاشمی بپرسم مستند من سیاه‌نماتر است یا کتاب «عالیجناب سرخ‌پوش»؟ چرا نسبت به آن این اندازه حساسیت نشان داده نشد؟ چرا نسبت به نویسنده آن چنین هجمه‌ای نبود؟
یادآور می شود دکتر فرامرز رفیع پور از استادان برجسته جامعه شناسی ایران است که در آلمان نیز کرسی استادی دارد. رفیع پور در میان جامعه شناسان ایرانی به چهره ای مخالف توسعه شهرت دارد. به نظر می رسد مستند”هاشمی زنده است” صرفا به این دیدگاه از توسعه که منتقدان جدی در کشور دارد،توجه کرده است.
۱۷۱۷
