سینماسینما، حسین سلطان محمدی
فیلم «کشتارگاه»، داستان انتقام، جوشش ابتدایی انسانیت و البته با قابهایی استعاری از وضعیت جامعه معاصر است. کشتار بدون خون، کشتار در یخ، کشتار فریز! افرادی با کنش هایی بدون منشأ و با کنش و واکنش روایی بدون انتها! به دنبال کشف گره و کمک به یکدیگر، در جامعه ای بدون ساختار و بدون مرز، بدون حاکمیت و بدون کنترل. با قابهایی استعاری از حرکت جمعی گوسفندان به دنبال دو رأس الاغ! و گاومیش هایی در منطقه مرزی جنوب، در چارچوب دروازه و نگهبانی! فاقد یک شخصیت قابل دیدن با حداقل ویژگی مثبت بودن، که لزوم پیگیری داستانش، بیننده را به دنبال خود بکشاند. با همه احترام به سابقه تهیه کننده و البته اسامی بزرگوارانی که در تشکر تیتراژ فیلم ثبت شده بود، این فیلمی روشنفکری و تلخ و استعاره ای از سیاست نمایی جوانان فیلمساز امروز بود و فاقد ارزش برای بیننده عام، چون بیننده عام از قضیه قاچاق دلار، استنباطی رسمی دارد و این فیلم، اطلاعاتی دیگر به او داده و بنوعی در اندازه انحراف اطلاعات رسمی و عام به پیش رفته و تصویر ایرانی و عراقی را در ذهن او دگرگون کرده است!
