سیامک رحمانی در شهروند نوشت : اجازه بدهید تکلیف را اول کار مشخص کنم به گمان من کی‌روش جای دفاع ندارد؛ او رفتارش غیرحرفه‌ای و آزارنده است، چه در گذشته و به‌خصوص حالا. این‌که او مربی موفقی است و توانسته سطح تیمملی فوتبال ایران را ارتقا دهد و توقع ما را از این تیم بالا ببرد، نباید باعث چشم‌پوشی‌مان بر ایراداتش شود. این‌که ما با اصرار می‌خواستیم در تیمملی بماند. این‌که با تیمملی نتایجی گرفته که بی‌شک تا آینده دور مایه مباهات و چه بسا دور از دسترس خواهد بود هم. حساب کی‌روش کنار تمرین و کنار زمین مسابقه با آن که برای قرارداد چانه می‌زند و قرار اردوها را می‌گذارد و به دیدارهای تدارکاتی اوکی می‌دهد، جداست. حساب کی‌روشی که سر بازیکن‌ها فریاد می‌زند با آن که پشت میکروفن و در مصاحبه‌هایش زمین و زمان را به هم می‌دوزد، علی‌حده است. کی‌روش دوم مطلقا غیر قابل توجیه است و کنترلی بر او نیست و حتی اگر اشکال از طرف مدیرانی باشد که به سرمربی بزرگتر از خود نمی‌توانند امر و نهی کنند، باز هم نمی‌شود بر شیوه کی‌روش صحه گذاشت. مردم می‌گویند این سرمربی را دوست ندارند؟ باید برود؟ حاضرند پیه یک سرمربی ایرانی یا یک مربی امتحان پس‌نداده خارجی را به تن بمالند؟ باشد؛ برود. او خوب پول گرفته و زیاد حرف زده و حاشیه درست کرده و اعتمادها را از خود برگردانده و شاید تاریخ مصرفش تمام شده باشد.
این اما یک طرف ماجراست. طرف دیگر ماجرا این است که ما وسط جام ملت‌ها هستیم. جواد خیابانی که به کی‌روش حمله می‌کند، مطمئنا دلش بیشتر کم‌کردن روی کی‌روش را می‌خواهد؛ تا آرامش تیمملی و پیروزی‌اش را. آن اداها و اشک به چشم‌آوردن‌های تکراری شاید برای مردم قابل باور باشد اما خودش هم می‌داند که چقدر نمایش می‌دهد. زدن کی‌روش روی آنتن زنده وقتی که هیچ هزینه‌ای ندارد و وزیر و رئیس فدراسیون هم بگویند: «دمت گرم جواد!» چه شجاعتی می‌خواهد؟ بگذریم از این‌که این هجمه از روی اشتباه است. کی‌روش اصلا چیزی درباره گرسنگی ملت و این حرف‌ها نزده؛ مترجم باید بیاید عذرخواهی کند که نیامده اما حتی کی‌روش این حرف‌ها را هم زده بود، توهینی در آن نبود. خود خیابانی صد بار بر فقر و فاقه مردم موج‌سواری کرده، حالا اگر کی‌روش این حرف‌ها را زد باید یادمان بیفتد که مردم ما شرف دارند؟ که شهید داده‌اند؟ واقعا بی‌ربط‌تر از این هم می‌شود پاسخ سرمربی عصبی و حاشیه‌ساز را داد؟ حتی اگر مردم کیف کرده باشند هم باز بی‌ربط است. پرسپولیسی‌ها باید از این جبهه‌گیری دست بردارند. این‌که چون کی‌روش با برانکو بد است باید برای باخت تیمملی دعا کنیم؟ کجای این رفتار جوانمردانه و میهن‌پرستانه است. استقلالی‌ها اگر تیم ژاپنی را تشویق کرده‌اند، حق داشته‌اند؛ دلشان خواسته تیم رقیب‌شان ببازد اما پرسپولیسی‌ها در این هجوم به کی‌روش خیر چه کسی را می‌خواهند؟ تا کجا می‌خواهند به تیمملی لطمه بزنند؟ دو تا تیمملی که نداریم. واقعا درک این حقایق این‌قدر سخت است؟ خلاصه این‌که شاید آتش اخیر بابت ترجمه پرت و بیهوده مترجم تیمملی زبانه کشیده باشد، اما همان‌قدر که کی‌روش شایسته مواخذه و بی‌اعتبارشدن است، مخالفان او، صداوسیما و خیابانی و پرسپولیسی‌ها و هوکنندگان تیمملی هم باید شرمنده باشند. این رفتار چه نشانی از احترام و شخصیت و غیرت ملی دارد و جز خودخواهی چه پیامی دارد؟
