ترجمه اختصاصی دبی کورنول عکاسی آمریکایی است که فارغ التحصیل عکاسی از مدرسه طراحی رودآیلند است. او بعد از کار با مری الن مارک و سیلویا پلاچی، به دانشگاه حقوق هاروارد رفت و به مدت ۱۲ سال به عنوان وکیل کار کرد. اما دوباره در سال ۲۰۱۴ به دنیای عکاسی برگشت. کورنول بیشتر به دنبال این بود تا از طریق هنر اثرات قدرت را در زندگی افراد، به تصویر بکشد.
به گزارش مجله عکس نوریاتو، ارتش ایالات متحده آمریکا، تصویری از این خلیج به عنوان بهشتی ساحلی ترویج می دهد که در کوچه های آن سالن های بولینگ و دیگر تفریحات ورزشی دایر است؛ پایگاهی که هر نیرویی آرزو دارد تا در آنجا پستی داشته باشد. اما گوانتانامو جایی است که تمام دنیا آن را به عنوان محلی برای شکنجه و آزار می شناسد؛ زندانی که در آنجا افراد مشکوک به عملیات تروریستی، بدون محاکمه شکنجه می شوند.
از نظر دبی کورنول، دو اتفاق کاملا متفاوت در یک لحظه در این محل درحال رخ دادن است. او با بررسی این شرایط از طریق عکس ها و اسناد، در کتاب خود درباره زندگی در شرایط جنگی سوالات سختی را مطرح می کند. کتاب کورنول به نام “به کمپ آمریکایی خوش آمدید: درون گوانتانامو چه می گذرد” خواننده را ترغیب می کند تا با واقعیت های این زندان مواجه شوند.
سایت لنز نیویورک تایمز، اولین پروژه اختصاصی کورنول درباره گوانتانامو را سه سال پیش منتشر کرد. او برای تهیه مجموعه گوانتانامو مجبور به پیروی از قوانین ۱۲ صفحه ای بود که در آن نمی توانست عکس هایی را تهیه کند که منجر به فاش شدن هویت زندانیان و کارکنان نظامی و پرسنل غیر نظامی آن زندان شود. به دنبال این توافق نامه ارتش هم مجاز بود عکس هایی که قوانین را نقض می کرد، مستقیما از کارت حافظه او پاک کند.
از سال ۲۰۱۴، پروژه او گسترش پیدا کرد به مجموعه های “فروش در گیتمو (مخفف پایگاه دریایی خلیج گوانتانامو)” که شامل عکس هایی از اجناسی است که در مغازه های این خلیج به فروش می رسید. همچنین مجموعه ای به نام “فراسوی گیتمو” که ۱۲ پرتره از زندانیان سابق آنجا است که ملیت های مختلفی از مصر تا ایرلند را شامل می شوند.
بعد از تماس با این زندانیان از طریق وکیل هایشان و یا مستقیما از طریق رسانه های اجتماعی، از آنها درحالیکه پشت شان به دوربین بود، عکاسی کرد. کورنول نیت اش را این گونه بیان کرد که می خواهد قوانین گوانتانامو را در دنیای آزاد نیز دوباره تکرار کند. این عکس ها همراه با کمی اطلاعات درباره زندانیان سابق چاپ شده است. گاهی نیز نقل قول هایی از آنها درباره تجربه زندان شان، بیان شده است.
در تمام این عکس ها کورنول به این نکته پرداخت که اتهام های آنها ثابت نشده بود. او توصیح می دهد که به جای اینکه مانند یک وکیل به داستان های آنها از ابتدا تا انتها بپردازم، تلاش کردم تا با کنارهم گذاشتن این اطلاعات متفاوت، در ذهن مخاطب سوال ایجاد کنم. در حقیقت آنچه که تاکنون در اخبار و رسانه ها به آن پرداخت نشده، موضوعات مهمی می تواند باشد. مخاطب باید با چالش مواجه شود و تلاش کند تا حقیقت واقعی را کشف کند.
مترجم: سعیده فراهانی
نوشته گوانتانامو؛ نگاهی از درون
