مهسا بهادری: یوسف کرمی قهرمان تکواندو جهان و بازی‌های آسیایی و دارنده مدال برنز المپیک پس از یکبار حضور در فیلم «قهرمانان کوچک»، اینبار برای دومین دفعه در سریال تلویزیونی «شش قهرمان و نصفی» که ایام نوروز از شبکه پنج سیما با موضوع حمایت از تولید داخلی پخش می‌شود ایفا نقش می‌کند. به همین مناسبت با این ورزشکار سابق و بازیگر کنونی درباره تجربه حضور در عرصه هنر به گفتگو نشستیم.
شما برای دومین بار به عنوان بازیگر در سریال «شش قهرمان و نصفی» حضور پیدا کردید، چه اتفاقی افتاد که وارد عرصه بازیگری شدید؟
والا من در این زمینه زیاد وارد نشدم، دوستان مخصوصا جناب عبدی و جناب قناعت که یکی از کارگردان‌های بسیار خوب ما هستند در جلسه‌ای که داشتیم از من خواستند در این سریال شرکت کنم. من فیلم‌نامه را خواندم و آنجایی که مربوط به من بود را پذیرفتم. نقشم یوسف کرمی است و من اساسا خودم هستم و هیچ نقشی بازی نخواهم کرد و به عنوان یک ورزشکار در فیلم حضور دارم.
یکی دیگر از دلایلی که پذیرفتم این بود که این فیلم چند جنبه مثبت داشت اول اینکه یک سری افراد متعهد به کشور برای حمایت از کالای ایرانی و تولید ملی این فیلم را ساخته‌اند تا بچه‌ها آموزش ببینند که باید از کالای ایرانی و لوازم تحریر ایرانی استفاده کنند. از موضوع حمایت از کالای ایرانی خیلی خوشم آمد و یک جنبه دیگر آن به خاطر مرتبط بودن با تکواندو بود.
مزیت دیگری که از دیدگاه من داشت این بود که متوجه شدم کودکان و نوجوانان چه قدر به ورزش مخصوصا ورزش‌های رزمی علاقه دارند و نوجوانان برای جنبه ورزشی که این اثر دارد حتما جذب آن خواهند شد همین مسائل برای من خیلی خوشایند بود و باعث شد هرچند کم با این دوستان همکاری کنم و امیدوارم این فیلم مثل «قهرمانان کوچک» بیننده داشته باشد و دیده شود.
شماچه قدر علاقه‌مند هستید بازیگری را ادامه بدهید ؟
من همیشه دوست دارم جایی باشم که به درد آن نقش بخورم و نقشی هم بازی نکنم و خود یوسف کرمی باشم به خاطر این که خودم هستم، دیالوگ‌ها دیالوگ‌های خودم باشد نه اینکه بخواهم مانند هنرپیشه‌ها نقش بازی کنم. چون واقعا نمی‌توانم و این کارتخصصی است، این عزیزانی که در عرصه هنر و سینما فعالیت می‌کنند سالیان سال است که سختی کشیدند و تجربیات گران‌بها و ارزشمندی دارند. درست نیست که بخواهم بدون هیچ تجربه‌ای در این زمینه ظاهر شوم و به عنوان یک کار حرفه‌ای به آن نگاه کنم.
من خودم همیشه گفتم وقتی ما می‌توانیم از چهره‌هایی که در زمینه ورزش‌های رزمی داریم و کل دنیا آنها را می شناسند استفاده کنیم. چرا بیاییم از یک بدلکار که کسی او را نمی شناسد و یک بدل هست در صحنه‌های واقعی استفاده کنیم . به نظرم حضور کسی که واقعا آن نقش را بلد باشد جذاب‌تر و خوشایندتر است همان کاری که در کشورهای خارجی انجام می‌دهند و از قهرمان‌های واقعی استفاده می‌کنند که خیلی جذاب است و کل دنیا از آن لذت می‌برند .
فردی مانند جکی چان در ژانر رزمی-کمدی خیلی حضور دارد و بسیار هم مورد استقبال قرار گرفته است ، اگر این ژانر وارد کشور شود چقدر مورد استقبال قرار می‌گیرد؟
اینطوری بگویم، این فیلم مربوط به کودک و نوجوان هست نه بزرگسالان، کودک و نوجوان فیلم‌های رزمی-کمدی را دوست دارند و استقبال مردم از فیلم «قهرمانان کوچک» به خوبی این را نشان داد، به نظر من این فیلم یک جوری با فروشی که داشت تاریخی شد. همین موضوع نشان می دهد که وقتی مورد استقبال کودکان قرار گرفته قطعا اگر برای بزرگسالان هم فیلمی ساخته شود مورد استقبال قرار می‌گیرد. به نظرم اگر کارگردان بتواند از ورزشکاران و چهره‌ها در جایگاه خودشان استفاده کند فکر نمی‌کنم نقدی بر فیلم وارد شود و مورد استقبال قرار نگیرد، اما در برخی مواقع یکسری‌ها هستند در نقشی که حضور پیدا می‌کنند خوب ظاهر نمی‌شوند، هم پیشینه خود را و هم نقش آن فیلم را با بازیشان خراب می‌کنند.
اگر بازیگری را ادامه بدهید دوست دارید بیشتر در چه زمینه‌هایی نقش را بپذیرید؟
از آنجایی که من ورزشکار رزمی بودم اگر بشود در جایگاهی که واقعا دنبال یک رزمی کار و مبارز هستند باشم تا بتوانم توانایی‌هایم را نشان بدهم بیشتر دوست دارم حضور داشته باشم تا جایی که بخواهم بازی کنم، بیشتر دوست دارم نقش خود یوسف کرمی را بازی کنم.
پس شما همیشه ترجیح می‌دهید نقش اصلی نباشید اما خودتان باشید؟
بله، صد درصد.
اگر بازی در ژانر اکشن برای بزرگسالان به شما پیشنهاد شود آن را می‌پذیرید؟
بله، می‌توانم در این فیلم‌ها که اکشن هستند حضور داشته باشم و اگر پیشنهاد شود با کمال میل آن را می‌پذیرم.
نظر شما درباره ورزشکارهایی که وارد عرصه بازیگری شدند، چیست؟
از بین کسانی که از ورزش وارد بازیگری شدند آقای پژمان جمشیدی بسیار خوب عمل کرده و در این زمینه استعداد خود را نشان داده است. اگر من بخواهم در این زمینه صحبت کنم شاید به دلیل اینکه اشراف کامل به موضوع ندارم نتوانم حق مطلب را ادا کنم، اما چرا که نه چه کسی فکر می‌کرد پژمان جمشیدی آنقدر بدرخشد، الا هم در حال بازی در یک تئاتر است و خیلی هم موفق است اما یکسری از ورزشکارهای دیگر هم آمدند و موفق نشدند.
پژمان جمشیدی کاندید سیمرغ بلورین سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر بودند چند سریال و فیلم سینمایی هم بازی کرد، شما فکر می‌کنید که بتوانید با توجه به پشتکاری که دارید، در بازیگری به پژمان جمشیدی برسید؟
بحث پشتکار را من قبول دارم که هر کسی به اندازه تلاشی که می‌کند به هرچیزی که می‌خواهد می‌رسد و اگر بخواهم جدی به موضوع بازیگری نگاه کنم در آن حد نمی‌شوم اما باز هم هیچ چیز غیر ممکن نیست من آرزویم بود که قهرمان کشور بشوم، قهرمان جهان شدم معتقدم هرکسی به چیزی که بخواهد می‌رسد اما به همان اندازه هم باید تلاش کند.
شما هم در ورزش به عنوان یک چهره شناخته شده هستید هم در زمینه بازیگری و در هر دو زمینه شهرت داشتید برای شما شهرت کدام یک جذاب‌تر است و چه قدر تفاوت بین این دو می‌بینید؟
من ورزش را بیشتر دوست دارم به دلیل اینکه ما ورزشکارها به نوعی تلاش می‌کنیم که مدال بگیریم و پرچم کشورمان را خارج از مرزها به احتزاز در بیاوریم البته این دیدگاه من است و برای من هم لذت بیشتری دارد تا اینکه بیایم و در یک فیلم ایفا نقش کنم. البته هنرمندان ما در خارج از کشور هم می‌درخشند مثلا آقای اصغر فرهادی که جایزه اسکار گرفتند. می‌توان از آن زاویه هم به موضوع نگاه کرد اما برای من به شخصه احترامی که مردم به عنوان یک ورزشکار برای من دارند خیلی خیلی جذاب‌تر است .
تیم تکواندوی ایران اخیرا نتایج خوبی نگرفته است به نظر شما این ضعف از کجا ناشی می‌شود؟
ما آنچنان افت نداشتیم، اگر بخواهیم واقع بینانه به موضوع نگاه کنیم ما اصلا افت نداشتیم اما چون تکواندو توقع‌ها را خیلی بالا برده همه از تکواندوکارها انتظار دارند که در میادین بین المللی بهترین نتایج را بگیرند این موضوع به چشم می‌آید. به طور مثال اگر ما مسابقه‌ای می‌دهیم و دست خالی برمی‌گردیم همه آن را می‌بینند ولی در کل امیدوارم مسابقاتی که در اردیبهشت ماه در منچستر برگزار خواهد شد تیم تکواندو بتواند به خوبی ظاهر شود و از آبروی ایران به خوبی دفاع کند.
۲۴۱۲۴۵
