، البته که همه ی حضورش در آنتورپ با نیمکت نشینی همراه نبود؛ او بازی های خوبی حتی در مسابقات اروپایی به نمایش گذاشت اما هیچ گاه از سوی کادر فنی تیم به خوبی دو دروازه بان دیگر یعنی بویتز فرانسوی و دی وولف بلژیکی حمایت نشد. با این حال برای علیرضا بیرانوند نا امیدی معنایی ندارد. او می جنگد تا دوباره در فوتبال بلژیک بازی کند چون از بچگی یاد گرفته برای رسیدن به خواسته ها باید زحمت کشید و مبارزه کرد و حق چیزی نیست که دو دستی تقدیم شود بلکه برای رسیدن به آن باید از جان مایه گذاشت.
علیرضا بیرانوند می تواند یکی از مهره های کلیدی تیم ملی برای صعود به جام جهانی ۲۰۲۲ باشد. منتظر بوسه های او به روی توپ هستیم. همانند جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه وقتی پنالتی کریس را مهار کرد. تیم ملی برای صعود به جام جهانی راه سختی را پیش رو دارد اما وقتی انگیزه و آمادگی بالای بازیکنانی چون علیرضا بیرانوند را می بینیم به این صعود با همه سختی ها امیدوار می شویم. به خصوص که با معنا و مفهموم رقابت در فوتبال آشنا هستند و آنرا به خوبی درک کرده اند.
۲۵۶ ۲۵۱