باشگاه پرسپولیس پس از جدایی رسول‌پناه که حوشی بسیاری هم به همراه داشت مدیرعامل جدید خود را شناخت و جعفر سمیعی که پیش از این در حراست وزارت ورزش مشغول به کار بود در نهایت به عنوان مدیرعامل جدید پرسپولیس معرفی شد. انتخاب سمیعی با توجه به آن‌که سابقه چندانی در مدیریت به خصوص مدیریت ورزشی ندارد برای پرسپولیسی ها هم کمی عجیب و دور از انتظار بود و مشخص نیست وزارت ورزش با چه متر و معیاری به این انتخاب رسیده است. سمیعی چهارمین مدیر باشگاه پرسپولیس در یک سال گذشته است؛ موضوعی که نشان می‌دهد این باشگاه علی رغم نتایج خوبی که کسب کرده، چقدر در زمینه مدیریتی بی‌ثبات بوده و شرایط سختی را تجربه کرده است.
از طرفی صحبت‌های سمیعی در بدو ورود چندان امیدوازکننده نیست و به نظر نمی‌رسد تفاوت چندانی بین او و نفرات قبلی وجود داشته باشد. او در صحبت‌هایش همه چیز را به آینده موکول کرد و درباره مسائل مالی هم شفاف صحبت نکرد؛ از طرفی صحبت‌هایش درباره موضوع واگذاری هم بیشتر مانند یک شوخی است چرا که بحث خصوصی‌سازی فراتر از از مسائل ورزشی است و در حیطه اختیارات او قرار ندارد. در واقع به نظر نمی‌رسد سمیعی ایده و برنامه خاصی برای عبور پرسپولیس از شرایط فعلی داشته باشد و صرفا انتخاب شده تا پست مدیرعاملی این باشگاه خالی نباشد!
در این بین وزارت ورزش هم توضیح چندانی درباره این انتخاب عجیب نداده و کسی نمی‌داند سمیعی چگونه سر از باشگاه پرسپولیس درآورده است. کاش تصمیم‌گیران این دو باشگاه یک بار درباره متر و معیار انتخاب‌های عجیب و غریب خود صحبت کنند و به همه بگویند مدیران دو باشگاه براساس چه سابقه‌ای انتخاب شده و از چه فیلترهایی رد شده‌اند. این روزها میانگین عمر مدیریت در استقلال و پرسپولیس به کمتر از سه ماه رسیده و در این فاجعه نقش وزارت ورزش که در جزیی‌ترین اتفاقات این دو باشگاه هم دخالت می‌کند، پررنگ‌تر از عوامل دیگر است.
258 252
