به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ وقتی روز جمعه مهدی تاج، رئیس فدراسیون فوتبال در خصوص شرط‌های فدراسیون برای شروع لیگ نوزدهم صحبت کرد، وضعیت طوری تلقی شد که اگر واقعا قرار باشد همه مشکلاتی که تاج گفت رفع شود، فصل جدید لیگ‌برتر ایران به این زودی‌ها شروع نخواهد شد. چراکه تاج در صحبت‌هایش دست روی اساسی‌ترین مشکلات فوتبال ایران گذاشت. مشکلاتی که مطمئنا باید روزی حل شوند تا فوتبال ایران فقط در اسم حرفه‌ای نباشد و سطح برگزاری مسابقات لیگ‌برتر هم چنین چیزی را نشان دهد. رئیس فدراسیون فوتبال از این گفت که سه شرط شماره‌گذاری صندلی‌ها، کیفیت تصاویر و بلیت‌فروشی الکترونیکی باید در همه استان‌ها و شهرهایی که تیم دارند رعایت شود. بدون شک رئیس فدراسیون فوتبال دست روی اتفاق مهمی گذاشته و اگر عزم برای حل کردن مشکلات اساسی واقعا به وجود بیاید و مشکلات حل شوند، چنین چیزی را می‌توان یک تحول بزرگ به پای فدراسیون فوتبال نوشت. اما واقعا در همه استان‌هایی که تیم دارند امکان حل کردن مشکلات در این مدت زمان کوتاه وجود دارد؟
مشکلاتی که همیشه لیگ‌برتر ایران گرفتار آن بوده از همین چیزهایی نشئت گرفته که تاج درباره آنها صحبت کرده. از عدم وجود بلیت‌فروشی الکترونیکی در همه ورزشگاه‌های میزبان تا شماره‌گذاری صندلی‌ها و البته کیفیت پایین تصاویر تلویزیونی که بعضا دست‌مایه طنز هواداران فوتبال در ایران می‌شود.
این نکته کاملا واضح و مبرهن است که حل این مشکلات باید صورت بگیرد و هر قدم هرچند کوچک مثبتی که برداشته شود به نفع فوتبال ایران است اما تا شروع لیگ نوزدهم زمان زیادی باقی نمانده و شاید تاج و همکارانش و همه مسئولان تیم‌ها می‌دانند حل شدن همه این مشکلات تا شروع لیگ نوزدهم چیزی شبیه به یک رویاست.
نگاهی مختصر روی وضعیت استان‌ها و شهرهایی که در لیگ‌برتر تیم دارند و باید در فصل جدید از حریفان میزبانی کنند، نشان می‌دهد از بین رفتن صد درصدی مشکلات نیازمند برنامه‌ریزی و فرصت خیلی زیادی است. از بین استان‌های میزبان در لیگ نوزدهم به نظر می‌رسد که تنها تهران، مشهد، تبریز، اصفهان و اهواز امکان این را دارند که به شرط‌های گذاشته شده عمل کنند. چراکه طی فصل‌های گذشته این چند استان در زمینه تصاویر تلویزیونی و همچنین موضوع مهم بلیت‌فروشی پیشرفت قابل‌توجهی داشتند. نکته مهم‌تر اما این است که پنج استان ذکر شده فقط هشت تیم لیگ نوزدهم را شامل می‌شوند و سایر تیم‌ها مربوط به استان‌هایی هستند که عملی شدن شرط‌ها در آنها کمی سخت به نظر می‌رسد و حداقل اینکه نیازمند زمان بیشتری است.
رئیس فدراسیون فوتبال حتی در صحبت‌هایش از شهرهایی هم نام برده بود که از نظر ورزشگاه و مسائل دیگر فعلا شرایط مدنظر برای میزبانی را ندارند و اگر قرار بر شروع لیگ باشد، تیم‌های مربوط به این شهرها بازی‌های خود را باید در شهرهای همجوار برگزار کنند. اتفاقی که خودش می‌تواند چالش‌های زیادی به همراه داشته باشد.
برای مثال تیمی مثل پارس‌جنوبی که بازی‌های خودش را در شهر جم برگزار می‌کند، اگر بخواهم در استان یا شهر همجوار بازی کند باید راهی بوشهر شود که این خودش علامت سوال بزرگی در ذهن طرفداران فوتبال ایجاد می‌کند و ممکن است به جای حل مشکل، مشکل‌ساز نیز شود. یا نساجی مازندران که اتفاقا تاج در صحبت‌هایش به موضوع قائمشهر اشاره کرده بود. نساجی هم در حال حاضر اگر بخواهد در شهری همجوار بازی کند، هواداران پرشور خود در قائمشهر را تا حدی ممکن است از دست بدهد و چنین اتفاقی حتی می‌تواند دوباره زمینه‌ساز اختلاف باشگاه‌ها و فدراسیون شود.
اینکه مسئولان فدراسیون فوتبال و البته برگزاری مسابقات لیگ‌برتر روی حل چنین مشکلاتی دست گذاشتند در نگاه اول اقدامی الزامی و قابل‌توجه است اما آیا در این زمان کوتاه ایده‌آل‌های فدراسیون فوتبال و در کل ورزش ایران و هواداران میسر می‌شوند؟ به نظر می‌رسد که شرط و شروط‌های این بار مسئولان امر مانند فصول گذشته فقط شبیه نوعی تهدید بی سرانجام باشد و همه دوباره شاهد شروع لیگ نوزدهم با وجود کمبودهای همیشگی خواهند بود. کمبودهایی که از بین رفتن‌شان نه غیرممکن است و نه نشدنی؛ فقط اینکه در فاصله کمتر از یک ماه تا لیگی که همه می‌دانند بیش از این‌ها به تعویق نمی‌افتد، وضعیت رقابت‌ها به یکباره گلستان نمی‌شود!
43257
