ترجمه اختصاصی نوریاتو: زندگی هنری کارتیه برسون که یک عکاس فرانسوی بود باعث شد فوتوژورنالیسم به عنوان یک فرم هنری شناخته شوند. از همین رو و به منظور قدردانی از زحمات این عکاس بزرگ، در این مقاله قصد داریم به بررسی زندگی وی بپردازیم.

هنری کارتیه برسون در ۲۲ آگوست ۱۹۰۸ در شانته لوپ، فرانسه به دنیا آمد. او که یکی از پیشگامان فوتوژورنالیسم بود با دوربین خودش تمام دنیا را می‌گشت و به خوبی در محیط اطرافش غرق می‌شد. این هنرمند به عنوان یکی از هنرمندان مهم قرن بیستم شناخته می‌شود و اتفاقات مهمی مانند جنگ داخلی اسپانیا تا قیام‌های فرانسه در سال ۱۹۶۸ را پوشش داده است.

سال‌های اولیه

مطالعه بیشتر: از قلعه ناپلئون تا موزه لوور

هنری کارتیه برسون، بزرگترین فرزند خانواده کارتیه برسون بود. خانواده او خانواده ثروتمندی بودند ولی به خاطر روش‌های اقتصادی که در طول زندگی هنری کارتیه برسون در پیش گرفته بودند، به نظر می‎‌رسید که خانواده فقیری هستند. کارتیه برسون که در پاریس تحصیل کرده بود به ادبیات و هنر علاقه‌مند شد. خلاقیت به وضوح در خون او بود. پدر پدربزرگ او یک هنرمند بود و یکی از عموهای او نیز در صنعت طراحی چاپ فعال بود. حتی پدر او نیز به صورت تفریحی نقاشی می‌کشید.

در نوجوانی هنری کارتیر برسون با روش‌های پدر و مادرش، مخالفت کرد. او در ابتدای بزرگسالی به سمت کمونیسم کشیده شد ولی این هنر بود که نقش مرکزی را در زندگی هنری کارتیه برسون داشت. در سال ۱۹۲۷ او یک دوره دوساله را برای مطالعه نقاشی زیر نظر یکی از افراد پیشروی کوبیسم، آندره لوت آغاز کرد و سپس وارد دانشگاه کمبریج شد تا خودش را بیشتر در هنر و ادبیات غرق کند.

مطالعه بیشتر: قوانین عکاسی خیابانی که باید رعایت کنید

او که تحت تاثیر هنرهای آوانگاردی که داشت پاریس را در بر می‌گرفت قرار گرفته بود و به تازگی از ارتش مرخص شده بود، در سال ۱۹۳۱ برای شکار بز کوهی و گراز به آفریقا سفر کرد. کارتیه برسون که علاقه‌ای به خوردن شکارهای خودش نداشت، درنهایت از این کار خسته شد و آن را کنار گذاشت. ولی آفریقا باعث سوخت‌رسانی به یکی دیگر از علایق او شد: عکاسی. او کار خودش را با یک دوربین برونی ساده که به عنوان هدیه دریافت کرده بود شروع کرد و از دنیای جدیدی که اطراف خودش می‌دید عکاسی می‌کرد. برای هنری کارتیه برسون، یک خط مستقیم بین علاقه قدیمی‌ و جدیدش وجود داشت.

او بعدا خاطرنشان شده است:”من عاشق عکاسی هستم. این کار مانند شکار است. ولی برخی شکارچی‌ها گیاه‌خوار هستند؛ دقیقا مانند رابطه من با عکاسی.” در واقع همانطور که سردبیرهای او هم بعدا متوجه شدند، کارتیه برسون بیشتر به عکس گرفتن علاقه داشت تا چاپ و نشان دادن عکس‌هایی که می‌گرفت.

مطالعه بیشتر: وقتی تخیل ممنوع باشد

او پس از برگشت به فرانسه، اولین لایکا ۳۵ میلی‌متری خودش را خرید. این دوربین به خاطر استایل ساده و تصاویر فوق‌العاده‌ای که تحویل می‌داد، باعث شد حیطه کاری این عکاس مشخص شود.

تا آخرین روزهای زندگی هنری کارتیه برسون روش عکاسی وی هیچ تغییری نکرد. او به صورت واضح، انزجار خودش را از عکس‌های دستکاری شده با نور مصنوعی، افکت‌هایی که در اتاق تاریک اعمال می‌شوند و حتی برش تصاویر اعلام می‌کرد. تفکر نچرالیستی کارتیه برسون باور داشت که تمامی ویرایش‌ها باید هنگامی که عکاس در حال ثبت عکس است انجام شود. تمام تجهیزاتی که او حمل می‌کرد یک لنز ۵۰ میلیمتری و در صورت نیاز، یک لنز لانگ ۹۰ میلیمتری بود.

موفقیت تبلیغاتی

پیشرفت کارتیه برسون در عکاسی، خیلی سریع اتفاق افتاد. در میانه‌های دهه ۱۹۳۰، کارهای او در نمایشگاه‌های اصلی مکزیک، نیویورک و مادرید به نمایش گذاشته شدند. تصاویر او قابلیت‌های عکاسی خیابانی و در کل فتوژورنالیسم را به نمایش گذاشت. در یک نمایشگاه در نیویورک که برای نمایش پرینت‌های او برگزار شده بود، هنری کارتیه برسون با پاول استرند آشنا شد که در حال تجربه‌ی فیلم بود. او که از چیزهایی که دیده بود الهام گرفته بود، عکاسی را کنار گذاشت و به فرانسه برگشت تا به عنوان دستیار فیلمساز فرانسوی ژان رنویر فعالیت کند. طی سه سال بعدی، هنری کارتیه برسون، روی تعداد زیادی از فیلم‌های رنویر از جمله فیلم تحسین برانگیز “قانون بازی” کار کرد.

مطالعه بیشتر: میدان: پنج سال بعد

با این حال روح مستندسازی که در زندگی هنری کارتیه برسون وجود داشت، هیچ ارتباطی با کارگردانی فیلم‌های آینده نداشت. به جای این کار او به سمت نشان دادن داستان‌های واقعی از زندگی واقعی کشیده شد.

زندگی هنری کارتیه برسون در سال ۱۹۴۰، در پی حمله آلمان به فرانسه دچار یک تغییر دراماتیک شد. کارتیه برسون به ارتش ملحق شد ولی طولی نکشید که توسط نیروهای آلمانی دستگیر شد و برای سه سال در کمپ اسرای جنگی زندانی شد. در سال ۱۹۴۳، پس از دو تلاش ناموفق، کارتیه برسون برای همیشه فرار کرد و بلافاصله به عکاسی و فیلمسازی روی آورد. او یک بخش عکاسی برای نیروهای مقاومت تشکیل داد و پس از پایان جنگ، از طرف آمریکا ماموریت یافت که یک مستند در مورد بازگشت اسرای فرانسوی تهیه کند.

مطالعه بیشتر: تصاویر برنده جایزه مسابقه عکس منظره

مرد جهان

مدت کمی پس از جنگ، هنری کارتیه برسون به شرق سفر کرد و مدت زمان قابل توجهی را در هند گذراند. همین موقع او با ماهاتما گاندی آشنا شد و مدت کمی قبل از به قتل رسیدن او در سال ۱۹۴۸ از وی عکاسی کرد. کارهای بعدی کارتیه برسون برای مستندسازی مرگ گاندی و تاثیر بدیهی آن روی کشور تبدیل به یکی از با ارزش‌ ترین مقالات تصویری مجله لایف شد

تلاش‌های او برای اینکه فوتوژورنالیسم به عنوان یک فرم هنری و خبری مشروع شناخته شود فراتر از پشت دوربین بود. در ۱۹۴۷ او با رابرت کاپا، جورج راجر، دیوید چیم سیمور و ویلیام وندیورت آژانس عکاسی مگنوم را پایه‌گذاری کرد.

هنری کارتیر برسون، که قلبا عاشق سفر بود او را به سمت یک سفر سه ساله در آسیا هدایت کرد. او وقتی که در سال ۱۹۵۲ به فرانسه برگشت، اولین کتاب خودش یعنی “لحظه قاطع” را منتشر کرد. این کتاب یک کلکسیون قوی از کارهای او طی دو دهه فعالیتش بود. موضوع مهم، این بود که این کتاب هنری کارتیر برسون را به عنوان یک عکاس با قلبی مهربان معرفی می‌کرد. طی مدت طولانی فعالیتش او دوربین لایکا خودش را در همه جای دنیا به همراه داشت تا شادی و تراژدی را در همه حالاتش به نمایش بگذارد. او در جنگ داخلی فرانسه و انقلاب چین حضور داشت، از تاج‌گذاری جرج ششم عکاسی کرده است و داستان روسیه‌ی خروشچف را برای جهانیان بازگو کرده است. سوژه تصاویر هنری کارتیه برسون از چه‌گوارا تا مرلین مونرو متفاوت بود و تصاویری که می‌گرفت علاوه بر لایف در هارپر بازار، وگ و… چاپ می‌شدند.

مطالعه بیشتر: رامبرانت و داستان عاشقانه غم‌انگیزش

سال‌های پایانی

در سال ۱۹۶۶ کارتیه برسون از مگنوم استعفا داد و توجه‌ خودش را روی چیزی که از ابتدا به آن علاقه‌مند بود متمرکز کرد: طراحی و نقاشی. او از مصاحبه دوری می‌کرد و دوست نداشت زیاد درباره حرفه قبلی خودش، یعنی عکاسی صحبت کند. به نظر او بیشتر دوست داشت خودش را در دفترچه یادداشت‌هایش غرق کند و از مناظر و آدمک‌های سفالی نقاشی بکشد.

در سال ۲۰۰۳ کارتیه برسون، به همراه همسر و دخترش قدم محکمی برای ثبت میراث خودش به عنوان یک هنرمند برداشت و بنیاد هنری کارتیه برسون را برای حفظ کارها و آثارش بنیان نهاد. در سال‌های آخر زندگی هنری کارتیه برسون، جوایز و دکتراهای زیادی به وی اعطا شد و در نهایت در ۳ آگوست ۲۰۰۴، درحالی که فقط چند هفته از تولد ۹۶ سالگی این هنرمند می‌گذشت، در خانه خودش در پروونس از دنیا رفت.

نوشته از شانته لوپ تا شرق هند با هنری کارتیه برسون اولین بار در مجله نوریاتو | رسانه جامع هنرهای تجسمی پدیدار شد.