مشکلات مدیرتی ربطی به مسائل فنی ندارد؛ این هم ربطش: پرسپولیس برای تقویت خود، کوشکی را از پیکان می‌خواست اما بازیکن مورد نیاز یحیی به راحتی می‌رود به فولاد، همان تیم حرفه ای که صد در صد خصوصی اداره می‌شود و ریالی به کارخانه فولاد متکی نبوده و نیست! به مدد عصای جادویی آن دو عزیز تمام نشدنی (اولیایی و مصطفوی) نوش جان فولاد اما موضوع مطروحه ما فولاد نیستند.
یحیی چاره ای جز استعفا نداشت، شما میگویید نمایشی است اما مگر سرمربی تیم قهرمان که به گواه اکثر کارشناسان کماکان جذاب ترین فوتبال لیگ را ارائه می‌دهد بیکار است دنبال نمایش در چنین مقطعی باشد؟ تیمش مجموعه ای از نداشتن ها و نبودن ها و نشدن ها است. حریف ۴۰ تا ۶۰ درصد پرداختی داشته اما در این سو خدا عالم است.
مگر می‌شود بازیکن ۶۰ درصد بگیرد و بخواهد اعتصاب کند؟
اگر منبع معتبر می‌خواهید شما را ارجاع می‌دهم به سخنان آجورلو در ابتدای فصل ،شبی که بی پرده و صریح برای کادر فنی اش شمشیر را از رو کشید و گفت هرچه شما خواستید مهیا ساختیم و هیچ بهانه‌ای برای “نتیجه نگرفتن” قابل قبول نیست.
ترجمان حرف آجورلو این است، استقلال بر خلاف پرسپولیس مشکل مالی نداشته و ندارد. گلِه‌ای نیست نوش جانشان ،اصلش همین است اما باید پرسید چگونه و چطور تیمی که هم هوادار بیشتری دارد هم عملکرد به مراتب بهتری در جام ربایی داشته و دارد، قادر به جذب اسپانسر و پول نقد نیست اما برای آن یکی به راحتی خوردن راحت الحلقوم مهیا است؟
یک جای کار می‌لنگد و آنجا جایی نیست جز پایه های لرزان صندلی مدیریت پرسپولیس ؛جایی که مجید صدری با وجود تمایل شدید به دیده شدن و بقا، راه حل را در فرار یافت.
قید مشهوریت و محبوبیت را زد ،چرا؟ چون می‌دانست هر ثانیه ماندنش به معنای شنیدن ناسزای بیشتر است. مشکل دقیقا همینجاست.
مدیران پرسپولیس، هیات مدیره پرسپولیس و همه کسانی که باید مشکلات قهرمان ۵ دوره متوالی لیگ را برطرف کنند ،نیستند، فقط هستند که در ظاهر باشند. دکتر ذولفقار نسب باهوش تر از همه بود که زود رفت و درویش به خیالش مانند سایپا که پولی از غیب می رسد مانده اما اینجا آنجا نیست. اینجا پرسپولیس است با میلیون ها هوادار و هزاران مشکل بزرگ و کوچک.
اینجا آنجا نیست؛ اینجا با هواداری طرفی که دغدغه پرسپولیس همسنگ دیگر مشکلات زندگی اش است.
شو و شوخی و شاخ بازی مجازی کارگر نیست. جمله سازی تهوع آور با بابا مسعود و بابا حمید و این دست از بی نمک بازی ها را کنار بگذارید.
پرسپولیس محتاج صدقه نیست. قهرمان ،رانت نمی‌خواهد؛حقش را می‌خواهد و این حق ،ستاندنی نیست جز انتخاب مردانی از جنس متفاوت. مگر چشم بندی است که آجورلو بتواند و این یکی نتواند؟
جذب کارگزار قوائد خود را دارد و گویا صدری در تمام این مدت موفق به انجام ماموریتش نبوده. یحیی بماند که با آبرویش چه کند؟ بازیکنش به حق، پول می‌خواهد و او می‌داند با ذهن مشوش، عضله دستور لازم را از مغز نمی‌گیرد. تبعیض یعنی آن دو عزیز راپورت چی، صد در صد دولتی بودن سپاهان را نبینند و در این سو مته به خشخاش سرخابی ها بگذارد. می‌خواهید دروغ نگویید ؛بسم الله اول از همان «سمت »تیم های «صمت »شروع کنید.
دستشان تا آرنج در خزانه دولت است و بدون پول دولتی،یک روز هم امکان بقا در لیگ یک را ندارند ،می‌دانید چرا؟ چون اگر کار به بلیط فروشی، لباس فروشی و حق پخش واقعی بکشد آنها توان رقابت با سرخابی ها را ندارند اما آن دو عزیز سپیدموی این ها را نمی‌بینند.
پرسپولیس حتی توان خرید بازیکن متوسط را از پیکان ندارد و این یعنی مردان اشتباهی آن صندلی ها را غصب کردند .
آنها تا دیر نشده می‌بایست نسخه دکتر بیژن را برای خود نیز بپیچید؛ماندن، سفر رفتن، حق ماموریت، مشهوریت… همه اینها زیباست و فریبنده اما عاقلانه تر از ناسزا نشنیدن و مورد لعن و نفرین واقع نشدن گزاره ای نبوده و نخواهد بود.
از آبرویتان پاسداری کنید، ماندن به هرقیمتی با روح انسان آزاده در تضاد است خداحافظ شما و آبرویتان .
بیشتر بخوانید: شرط یحیی برای بازگشت
253 251
