قسمت جنوبی قاره آمریکای جنوبی به چند جزیره تقسیم می‌شود که مجموعاً به آن‌ها تیِرا دِلفوئه‌گو می‌گویند. این مجموعه جزایر حدوداً بین عرض‌های جغرافیایی 52 و 55 درجه قرارگرفته‌اند و دورترین خشکی‌ها از خط استوا می‌باشند.
جمعیت این منطقه پراکنده و اندک است، اما دو مرکز جمعیت اصلی در آن وجود دارند – رِیو گِرانده و اوشوایا – که هر دو در جزیره گِرانده از مجموعه جزایر تیِرا دلفوئه‌گو بزرگ‌ترین جزیره این مجمع‌الجزایر واقع‌شده‌اند. این جزیره هم متعلق به کشور آرژانتین و هم شیلی است؛ قسمت شیلیایی آن از نظر جغرافیایی بزرگ‌تر و قسمت آرژانتینی آن پرجمعیت‌تر است. اوشوایا و ریوگرانده اندازه تقریباً یکسانی دارند، اما اوشوایا جنوبی‌تر است و موقعیتی دارد که باعث شده آن را «جنوبی‌ترین شهر جهان» بدانند، البته تنها شهری نیست که ادعای این عنوان را دارد.
اوشوایا پایتخت دولتی تیِرا دلفوئه‌گو و شهری صنعتی و یک جاذبه گردشگری می‌باشد. تقریباً تمام سفرهای گردشگری به‌سوی قاره قطب جنوب، از این شهر آغاز می‌شوند. مردم سرتاسر جهان با هواپیما به اوشوایا سفر می‌کنند، پیاده می‌شوند و فوراً به‌سوی یکی از کشتی‌های کنار اسکله حرکت می‌کنند تا به جنوب سفر کنند. عده کمی برای دیدن شهر وقت می‌گذارند.
اوشوایا 71000 نفر جمعیت دارد و زیرساخت‌هایی دارد که می‌توان آن را یک شهر نامید. یک منطقه‌ی یکجانشینی دیگر به نام پورتو ویلیامز پایین‌تر از آن نیز هست، اما جمعیت آن تنها 2800 نفر است. پورتو ویلیامز پایتخت استان آنتارکتیک شیلی است و این شهر نیز ادعا می‌کند که جنوبی‌ترین شهر جهان است. اما به دلیل اندازه کوچک و جمعیت پایینش، کسی ادعایش را جدی نمی‌گیرد.
ادعای اوشوایا را پونتا آریناس به چالش می‌کشد، که پایتخت جنوبی‌ترین قسمت شیلی یعنی ماگالانِس و آنتارکتیکا شیلِنا است. پونتا آریناس از بزرگ‌ترین شهرهای تمام ناحیه پاتاگونیان است و جمعیت آن در سال 2012، 127000 نفر بود. این شهر در شمال اوشوایا واقع‌شده است، اما مقامات کشور شیلی می‌گویند پونتا آریناس نسبت به اوشوایا شهر مستحکم‌تر و ثابت‌شده‌تری است زیرا مساحت آن بسیار از اوشوایا بزرگ‌تر است و جمعیت بیشتری نیز دارد. اوشوایا تنها 23 کیلومترمربع است، درحالی‌که پونتا آریناس بیش از هفده هزار کیلومترمربع است. این امر باعث می‌شود پونتا آریناس شانسی بیشتر برای کسب عنوان جنوبی‌ترین شهر جهان داشته باشد.
اگر اندازه را جز معیارها ندانیم، پورتو تورو جنوبی‌ترین منطقه‌ی یکجانشینی انسانی است که 36 نفر جمعیت – ماهیگیران و خانواده ایشان – دارد. این شهر تنها اجتماع انسانی است که زیر محور 55 درجه جنوبی قرارگرفته است. همچنین تنها بندرگاه کشور شیلی است که سواحل و آب‌هایش به اقیانوس اطلس تعلق دارند.
پورتو تورو در سال 1892 طی کشف معدن طلا در تیِرا دلفوئه‌گو تأسیس شد و زمانی یکی از مهم‌ترین شهرهای ناحیه بود. هنگامی‌که کشف طلا متوقف شد، مردم از شهر خارج شدند و پورتو تورو به یک دهکده کوچک تبدیل شد.
آیا برایتان جذابیت دارد تا روزی به این منطقه سفر کنید؟
منبع: amusingplanet.com
