سهیل بیرقی (کارگردان فیلم عرق سرد) اظهار کرده: «صداوسیما به ما اعلام کرده که تیزری را باید در اختیار آنها قرار بدهیم که هیچ صحنه‌ای از بازی باران کوثری در آن استفاده نشده باشد و از آنجا که با توجه به ساختار فیلم امکان ساخت چنین تیزری وجود ندارد، از تبلیغات تلویزیونی محروم هستیم.»زمستان سال گذشته نیز شرایط عجیب تلویزیون برای پخش تصویر این بازیگر در تیزرهای فیلم «شنل» خبرساز شد. پخش‌کننده «شنل» اعلام کرد پس از ارسال تیزرها به تلویزیون، مدیران صداوسیما به او گفته‌اند که در این تیزرها باید تنها یک پلان از باران کوثری وجود داشته باشد. در تبلیغ فیلم «عصبانی نیستم» نیز همین ماجرا تکرار شد.
سوال مهم این است که چرا و به چه دلیلی این بازیگر ممنوع التصویر است؟ آن هم برای بازیگری که سابقه بازی در یکی از تحسین‌شده‌ترین سریال‌های دینی تلویزیون یعنی “صاحبدلان” را در کارنامه دارد.
هیچ گاه جواب واضح و روشنی به این پرسش داده نمی شود و هیچ قانون یا آئین نامه مدونی هم برای مشخص کردن چهارچوب و سیستم وجود ندارد که بفهمیم تا چه حد این ممنوع التصویری‌ها به‌حق یا ناحق بوده است، یا حداقل از همان اول تکلیف صاحب‌فیلم روشن باشد.
معمولا فقط در جلسات خصوصی به عوامل فیلم این نکته اعلام می گردد که دلیل پخش نشدن تیزر فیلم شما فلان است یا بهمان!
باران کوثری بازیگری است که در فیلمی با مجوز وزارت ارشاد نقش آفرینی کرده است و باز با مجوز وزارت ارشاد این فیلم اجازه اکران پیدا کرده است، پس هیچ عمل غیر قانونی از این بازیگر سرنزده است که دلیل بایکوت تیزرهای فیلم مذکور را باران کوثری دانست.
اگر استدلال این ممنوع التصویری‌ها گرایش های سیاسی باران کوثری باشد هم باز باید یادآوری کرد فعالیت‌های سیاسی باران کوثری عمدتا در زمان انتخابات ریاست جمهوری بروز بیشتری یافته است که آن هم حمایت از کاندیدای مد نظر خودش بوده است، آنهم در چارچوب انتخاباتی که در کشور مجاز بوده و حمایت از نامزد انتخاباتی که او هم از فیلترهای لازمه عبور کرده و کاندید ریاست جمهوری شده است، آیا طرفداری قانونی از یک کاندیدای رسمی ریاست جمهوری جرم یا عملی خلاف است؟این که یک بازیگر احساس مسؤولیت اجتماعی داشته باشد و نرخ مشارکت را بالا ببرد جرم است؟
به هرحال باران کوثری بازیگری است که در چارچوب قانون کشور جمهوری اسلامی ایران زندگی و فعالیت داشته است و هیچ‌گاه پا را از این محدوده خارج نگذاشته است. این را که به چه دلیلی رسانه ملی او را ممنوع التصویر می‌کند ما نمی دانیم اما یک نکته واضح است:
تیزر تلویزیونی یکی از بهترین و مهمترین مواد تبلیغی یک فیلم سینمایی است و با هیچ معیاری نمی‌توان پذیرفت که امکان بیشتر دیده شدن آن را دریغ کنند به دلیل حضور یک بازیگر(هر کسی باشد فرقی نمی کند). زمانی که امکان دیده شدن یک فیلم گرفته می‌شود (تفاوتی نمی کند هر فیلمی که در چارچوب قانون تولید شده باشد) در واقع جلوگیری از نمایش نتیجه عملکرد و زحمات تمام آن اعضا تولید فیلم است. آیا این عادلانه است؟
اساسا این ممنوع التصویر بازی چه دست‌آوردی داشته است غیر از بی اعتمادی مخاطب؟ آیا با نشان ندادن کسی که در میان مردم جایگاهی دارد دل مردم را بدست آورده‌ایم یا دل چند مدیر که به هر دلیلی دستور ممنوع التصویری را صادر کرده‌اند و هیچ شفافیتی هم برای حکم‌شان صورت نگرفته است!
از منظری دیگر و ساده‌تر باید گفت در سالی که حمایت از کالای ایرانی اولویت امور است آیا این اقدام صدا و سیما در تضاد با حمایت از یک کالای فرهنگی ایرانی محسوب نمی‌شود؟
بعد تحریر : سعی شد که در ۲ نوع ممنوعیت دیگر این فیلم (!) ورود نکنیم (لغو کردن نمایش مردمی مشهد و تحریم سینماهای متعلق به حوزه هنری) والا این نوشته بسیار به درازا می کشید و مثنوی هفتاد من می‌شد./ عصر ایران- نهال موسوی
نوشته باران کوثری؛ دائم‌الممنوع‌التصویر! اولین بار در / مهم. پدیدار شد.
مشاهده لینک باران کوثری؛ دائم‌الممنوع‌التصویر!
