امیر قلعه‌نویی که کاپیتان استقلال بود، پس از پایان دوره فوتبالش دستیار ناصر حجازی شد و حالا پرافتخارترین سرمربی ایران است.
سال چهل‌ودو که در نازی‌آباد به دنیا آمد، خانواده نامش را اردشیر گذاشتند اما از همان روز اول امیر صدایش کردند. در ابتدای کودکی که پدرش را از دست داد و مجبور به کارگری در قنادی شد نامش امیر بود و امروز که رکورددار قهرمانی در لیگ ایران در قامت سرمربی است او را «امیرخان» صدا می‌کنند. البته لقب «ژنرال» هم در تمام این سال‌ها به ابتدای اسم او چسبیده بوده است. به‌عنوان بازیکن در اولین سال‌های دهه شصت خودش را در فوتبال ایران مطرح کرد و از راه‌آهن به شاهین پیوست تا همه‌کاره خط میانی آن تیم باشد. او در کنار کریم باوی، محمود پازوکی، ضیایی، مرتضی یکه، مجتبی محرمی و دیگران تیم سفیدپوشی ساخته بودند که صابونش بارها به تن بزرگان استقلال و پرسپولیس خورده بود. امیر در خط میانی آن تیم تبدیل به ژنرال شد و از همان تیم به السد قطر ترانسفر شد. در بازگشت از قطر پیراهن استقلال را پوشید تا به مرور صاحب شماره هشت معروف آبی‌ها شود. جالب اینکه اولین حضور رسمی‌اش در تیم استقلال مقابل پرسپولیس بود. در داربی سال شصت‌وهفت که در جام‌حذفی کشور برگزار می‌شد او برای اولین بار با لباس استقلال به میدان رفت و بعد از صد و بیست دقیقه بازی بدون گل یکی از ضربات پنالتی استقلال را از دست داد تا آبی‌ها از جام حذفی کنار بروند. اما دو سال بعد در داربی سال شصت‌ونه کاملا در ترکیب آبی‌ها جا افتاده بود و با دو پاس گل پایه‌گذار برتری استقلال در فینال لیگ قدس شد. شهرت امیر اما بیش از آنکه به سال‌های بازیگری و آن بیست بازی ملی‌اش مربوط باشد، به سال‌های مربیگری و افتخارات فراوانش در این جایگاه برمی‌گردد. عکس‌های این شماره مربوط به سال‌های آخر امیر قلعه‌نویی در جایگاه بازیگر و سال‌های ابتدایی حضور او در عرصه مربیگری است. وقتی امیر هنوز جام‌هایش را نبرده بود و محمدهوتن هنوز کوچک‌تر از آن بود که به سالن کنفرانس برود و جنجال درست کند.بخشی از
مطلب مجتبی هاشمی و عکس فرشاد عباسی که در روزنامه همشهری امروز چاپ شد.
منبع: همشهری
256 256
