وقتی در واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی، یک اتوبوس دچار حادثه شد، ابتدا به سراغ راننده آن رفتند و گفتند چون او پشت فرمان سکته کرده بود این حادثه اتفاق افتاد. بعد از آنکه پزشکی قانونی اعلام کرد راننده اتوبوس سکته نکرده بود و حادثه در اثر فرسودگی اتوبوس و عدم رعایت ضوابط توسط مسئولان دانشگاه رخ داده، ۵ نفر از مسئولان میانی دانشگاه را برکنار کرده‌اند.
این، یعنی فرار از مسئولیت. زیرا مسئولان میانی معمولاً تابع نظر و فرمان مقامات بالاتر هستند و اگر تقصیری باشد به گردن مسئولان اصلی است. مسئولان اصلی باید پاسخ بدهند که چرا به افرادی اعتماد کرده‌اند که یا کاربلد نبودند و یا به وظیفه خود عمل نکرده‌اند.
در کشورهای دیگر، وقتی در مجموعه‌ای اتفاقی حتی کوچک‌تر از آنچه در واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی رخ داده پیش بیاید، بالاترین مقام آن مجموعه استعفا می‌دهد و مسئولیت آن حادثه را به عهده می‌گیرد بطوری که حتی وزیر یا رئیس‌جمهور از مسئولیت خود کنار می‌روند و خود را در معرض پرس‌وجو قرار می‌دهند. در ماجرای حادثه اتوبوس واحد علوم و تحقیقات و جان باختن ۱۰ نفر در این واقعه، متاسفانه بالاترین مسئولان دانشگاه آزاد با توسل به سیاست «کی بود؟ کی بود؟ من نبودم!» تلاش می‌کنند خود را طلبکار جلوه بدهند و افراد ضعیف را مقصر معرفی کنند.
این، یک شیوه غیراخلاقی و مبتنی بر فرافکنی است که نظام جمهوری اسلامی از آن رنج می‌برد.
در حادثه اتوبوس و جان باختن ۱۰ نفر در واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد، قبل از همه باید بالاترین مسئولان این دانشگاه از رئیس هیات امنا گرفته تا رئیس دانشگاه پاسخگو باشند. زیرا آنها هستند که مدیران رده‌های پایین‌تر را منصوب کرده‌اند و در این انتصاب‌ها دقت لازم را نداشته‌اند. این آقایان تلاش نکنند با شعار دادن و ضعفا را برکنار کردن بر تقصیر خود سرپوش بگذارند. مردم این مسائل را می‌فهمند و فریب ظاهرسازی‌ها را نمی‌خورند.
ضمناً در این حادثه، از همه مظلوم‌تر همان مرحوم راننده است که کسی از او یادی نمی‌کند و وظیفه‌شناسی و بموقع سرکار آمدن و با اتوبوس اسقاطی کارکردن که سرانجام قاتل جانش شد را به یاد نمی‌آورند. توجه به این مرحوم محروم و خانواده داغدار او نیز از وظایف کسانی است که این روزها با حادثه اتوبوس واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی سروکار دارند.
۱۷۳۰۲
