مسئولی که زمانی به شکل گازانبری لوله می‌کرد؛ برج میلاد به آن بزرگی علم می‌کرد، از زیرزمین، قطارهای مترو رد می‌کرد و تراکم زمین‌های مرغوب را به ازما بهتران فروخته و از آن بهتر؛ در کوه و دره؛ برای‌مان تاب و سرسره به پا می‌کرد، حال بفرمایید و تحویل بگیرید؛ این فضای مادرمرده صیانت نشده با او چه‌ کرد!
خداوکیلی فضایی که نگذارد در سال تولید ملی، مسئول دلسوزش یک سیسمونی ساده برای اهل وعیالش از کشورهای خارجی تهیه کند به درد لای جرزو یا همان صیانت خودمان می‌خورد!

آری؛ سالها طول خواهد کشید تا بفهمیم این فضای مجازی است که آلوده است نه مسئولین و سلبریتی‌های گل و بلبل‌مان … پس شر این عامل فساد را کم کنید و درش را تخته کنید.

شاعر در این مورد می‌فرمایند:

آئینه چو نقش مدیر بنمود راست، آئینه شکن مدیر شکستن خطاست!

آیا به یاد نمی‌آورید وقتی قرار بر رو شدن دارایی‌های مسئولین دلسوز بود؛ تک تک مسئولین چقدر خالصانه هر آنچه که نداشتند را ریختند روی داریه؟ آیا فراموش کردید ما از آنهمه وفور ساده زیستی چه لذت‌های وافری بردیم؟ پس بگذارید ما از مسئولین همان تصوری را داشته باشیم که خودشان می‌خواهند نه آن چیزی که هست. بگذارید آنها را دوستدار کشور و دلواپس آینده خودمان بدانیم و بس و … بگذریم!

پس لطفا دست بجنبانید این صیانت و چه می دانم، نظام تنظیم فضای مجازی و یا هر اسمی که رویش می گذارید را به شکل 3 فوریتی تصویب کنید؛ به این مو قسم مسئله فوق، انگشت کوچکه مسائل بعدی نخواهد شد.
کار این سیسمونی در آینده به تخت و بارگاه خواهد کشید! نگذارید فرزندان دارای ژن خوب مسئولین مجبور شوند اینگونه معذرت خواهی کنند. حال از ما گفتن!