از دوم تیرماه که خبر ریاست مجتبی ذوالنور بر کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی بر روی خبرگزاری ها قرار گرفت تا امروز، حتی یک ماه هم نمی گذرد. یک ماهی که دو هفته آن هم مجلس در تعطیلات تابستانی به سر برده است. بنابراین قضاوت درباره کیفیت ریاست این فعال پرحاشیه اصولگرا و عضو فراکسیون ولایی مجلس در جایگاهی که به اعتقاد بسیاری بعد از ریاست مجلس و نواب او، حساس ترین و مورد توجه ترین جایگاه قانونی مجلس شورای اسلامی است، منطقاً بسیار زود خواهد بود.
اما شاید از ویژگی های متمایز کننده این عضو جبهه پایداری نسبت به روسای پیشین کمیسیون امنیت ملی همین باشد که حتی در همین فرصت بسیار محدود و کوتاه، رفتار و گفتارش به نحوی بوده است که علاء الدین بروجردی، دیگر عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی درباره وی بگوید: «باید ببینیم در ادامه فعالیت‌شان مواضع خود را چگونه اتخاذ خواهند کرد. فکر می‌کنم آقای ذوالنوری در مسئولیت ریاست کمیسیون، مسئولانه موضع‌گیری کنند.» این جمله که در مصاحبه با خبرگزاری خانه ملت انجام شده است، در پی خبری است که در خصوص اعتراض برخی نمایندگان کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی به سیاست و مواضع ذوالنور مطرح می شود.
توجه به این نکته نیز ضروری است که سال گذشته بروجردی پس از ۱۴ سال ریاست بر این کمیسیون در رقابت با حشمت الله فلاحت پیشه، کرسی ریاست را به او واگذار کرد، اما در چهارمین سال فعالیت مجلس دهم فلاحت پیشه نتوانست به ریاست خودش ادامه دهد و اصولگرایان عضو فراکسیون مستقلین در ائتلاف با اصولگرایان فراکسیون ولایی، بروجردی را از کاندیداتوری برای ریاست مجدد بر کمیسیون منصرف کرده و عملاً مهمترین عامل انتخاب فردی را که به مواضع تند و آتشین علیه دولت مشهور است به عنوان رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی را فراهم کرده اند.
در جمع بندی تمامی اظهارات ذوالنور در حوزه سیاست خارحی می توان گفت اختلاف اهداف و راهبردها در تمامی زمینه ها خود را به صورت عیان نشان می دهد. اظهاراتی چون «نابودی اسرائیل در نیم ساعت»، «غنی سازی ۶۰ درصدی» و «خوار و ذلیل» خواندن حکام برخی کشورهای منطقه، نشانه هایی هستند از آنکه نحوه سیاست ورزی وی در جایگاه جدید، برخلاف امیدواری بروجردی، تفاوت ماهوی با گذشته نخواهد داشت. او در تعامل با دولت نیز کماکان با نگاه یک «رقیب داخلی غیر قابل اطمینان»، رفتار می کند و حتی در برخی موضوعات با تردید به گام های دولت نگاه می کند و خواهان قدم هایی بزرگتر و سریعتر است و اگر احساس نیاز کند از تهدید هم ابایی ندارد.
لازم به ذکر است ذوالنور پس از انتخاب شدن در این جایگاه جدید با جدیتی بیشتر از گذشته به حساب توئیتر خود رسیدگی کرده است. همچنین علاوه بر دو سه برنامه سخنرانی، چند مصاحبه کوتاه با رسانه ها و گفتگویی مفصل هم با تلویزیون عربی زبان العالم انجام داده است.
تمرکز اصلی عمده اظهارات مختلف او به مسئله اول این روزهای کشور، یعنی خروج آمریکا از برجام، تحریم های یک طرفه آنها علیه ایران و مسائل پیرامونی آن است. این توجه به حدی است که جز اشاراتی مختصر به برخی کشورهای منطقه، تمامی اظهارات او معطوف به این مسئله است و حتی در موضوع برجام نیز نقش چین و روسیه به کلی در نظر نگرفته است و تمرکز کاملاً بر روی اروپا و آمریکاست.
به عقیده بسیاری از تحلیلگران، پایان ریاست حشمت الله فلاحت پیشه بر کمیسیون و انتخاب مجتبی ذوالنوری بر این کمیسیون، می تواند به معنای چالش های جدی وزارت خارجه با مجلس در جهت پیشبرد سیاست های آتی خود خواهد بود. چرا که به نظر می رسد در سال آخر مجلس باید منتظر اظهارات جنجالی بیشتری از سوی مهمترین و مورد توجه ترین کمیسیون مجلس شورای اسلامی باشیم و امیدواری علاءالدین بروجردی مبنی بر مسئولانه رفتار کردن ذوالنور، در ظاهر نیت و خواسته خود وی نخواهد بود، مگر آنکه دوستان اصولگرای او که در فراکسیون مستقلین متشکل شده اند، چهره هایی چون بروجردی و جمالی نوبندگانی که ذوالنور وام دار رای آنها برای رسیدن به ریاست است، رفتارهای او را در این جایگاه مهم دیپلماتیک، متعادل یا به قول بروجردی مسئولانه کنند.
۲۵۲۷۲۷
