بخشی از متن این بیانیه را در ادامه بخوانید:
چهل‌وچهار سال از بهمن خونین ۵۷ گذشت. هر ساله در سالگرد پیروزی انقلاب و تشکیل جمهوری اسلامی در ایران، این پرسش به شکل جدی مطرح و برجسته می‌شود که چرا مردم انقلاب کردند و این انقلاب چه دستاوردهایی برای آنها داشت و چرا در مسیر رسیدن به آرمانهای بزرگ ملت، انحراف ایجاد شد و آیا هنوز هم امیدی برای تحقق اهداف انقلابی در تداوم این وضعیت وجود دارد؟ یافتن پاسخ برای این پرسش‌های اساسی، دغدغه همه دردمندانی است که عمرشان را خرج پیروزی انقلاب و تثبیت جمهوری اسلامی کرده‌اند و هنوز هم دلبسته آنند ولی در عین حال با مشاهده وضعیت عمومی کشور، نگران سرنوشت آینده نظامی هستند که محصول مردمی‌ترین خیزش انقلابی معاصر به حساب می‌آید. این نسل انقلابی از کرده خود در مشارکت برای تحقق اصل انقلاب پشیمان نیست اما نمی‌تواند عملکرد غیرقانونی حاکمان، فراگیر شدن بحران‌های گوناگون، از دست رفتن سرمایه حمایتی مردم از نظام، افزوده شدن هر روزه نارضایتی عمومی، تشدید مشکلات اقتصادی، بی‌تدبیری حکومت در قبال اعتراضات مردم و سرکوب خشن معترضان و… را تحمل کند و لب به اعتراض و انتقاد نگشاید.
«حزب مجمع ایثارگران» به‌سان اکثریت مردم و جریانهای سیاسی اصلاح‌طلب در قبال عملکردهای غلط و خودمحورانه و غیرقانونی حکومت مواجهه اعتراضی و انتقادی دارد و این خط مشی را بر اساس اصل امر به معروف و نهی از منکر و از باب خیرخواهی برای حاکمان و «النصیحه لائمه المسلمین» برگزیده است و علیرغم محدودیت‌هایی که دولت و نهادهای حکومتی برای احزاب مستقل ایجاد کرده و می‌کنند، بر تداوم این شیوه اصرار دارد. بر این اساس در بیانیه تحلیلی پایانی چهارمین کنگره حزب، برخی از موضوعات مهم و اساسی کشور را مورد توجه قرار می‌دهیم و امیدواریم این خیرخواهی‌ها منجر به اصلاح شیوه اداره کشور شود و اگر فریاد عدالتخواهی ما از سوی حکومت شنیده نمی‌شود دستکم مردم بدانند که مشکلات کنونی ریشه در کجا دارد و اصلاحات واقعی از کجا باید آغاز شود.
ما دلسوزان و خیرخواهان فعال در «مجمع ایثارگران» از مقطع تاسیس تاکنون در قالب بیانیه‌های متعدد حزب، مواضع رسمی دبیرکل و سخنگویان حزب و از همه مهمتر در نامه سرگشاده منتشره به مقام معظم رهبری، مهمترین انحراف‌های ایجاد شده را به عنوان ریشه اصلی مشکلات موجود کشور صراحتا بیان کرده‌ایم. اکنون در پایان چهارمین کنگره حزب، تاکید می‌کنیم که بی‌توجهی به این گونه خیرخواهی‌ها و تذکرات، و اصرار بر تداوم سیاست‌های غلط گذشته منجر به بروز بحران‌هایی شده است که درمان آن آسان نیست و دیگر مجال فراخ گذشته برای تصحیح روند اداره کشور در اختیار حاکمان نمیباشد. نمی‌گوییم کاملا دیر شده است و هیچ کاری نمی‌شود کرد اما معتقدیم فرصت و مجال زیادی نداریم و اگر صاحبان قدرت و به‌ویژه شخص رهبری در این زمینه گامی فراپیش نگذارند و کاری بایسته انجام ندهند، آخرین امیدها نیز از دست خواهد رفت. رهبری بارها و بارها از ضرورت «تصمیم به‌هنگام» مسئولان و نخبگان و مردم در امور مختلف سخن گفته‌اند ولی جای تعجب است که چرا در این وضعیت شکننده و حساس، تصمیم به‌هنگام نمی‌گیرند و از آسیب بیشتر به کشور جلوگیری به عمل نمی‌آورند.
آرمانهای محقق ناشده دستاوردهای انقلاب اسلامی با چند شیوه قابل ارزیابی است:
اول- مقایسه عملکرد حاکمان و نوع تعامل و مناسبات ایجاد شده بعد از انقلاب با مبانی مکتبی و اسلامی ترسیم شده از سوی امامان دین و علمای سلف
دوم- مقایسه وضعیت اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی کنونی کشور با اوضاع و شرایط ایران قبل از انقلاب و عملکرد رژیم گذشته
سوم- مقایسه وضعیت کشور با وعده‌ها و آرمان‌هایی که انقلابیون برای مردم مطرح و بر همان اساس از مردم کسب حمایت کرده‌اند.
چهارم- مقایسه دستاوردهای ۴۴ساله جمهوری اسلامی با وضعیت گذشته و حال کشورهای همسایه و جهان که با ما وضعیت مشابه داشته‌اند.
بدون آن که بخواهیم وارد سنجش دقیق دستاوردهای انقلاب اسلامی از چند منظر فوق بشویم و بدون آن که ایجاد تحولات اجتماعی و فنی و علمی در کشور را در قیاس با گذشته انکار کنیم و ضمن آن که ، دستاوردهای برخی دولت‌ها مانند دولت نخست وزیر امام در بحبوحه جنگ تحمیلی و دولت اصلاحات در حوزه‌های اقتصادی و سیاسی را جدا قابل دفاع می‌دانیم، بر این واقعیت اصرار داریم که جمهوری اسلامی در مجموع به آرمانهای خود نرسیده است و همه آمارهای اقتصادی و اجتماعی و علمی و صنعتی و نیروی انسانی و… و شیوه کشورداری حاکمان بر این واقعیت گواهی می‌دهند.
بیشتر بخوانید:
۲۱۲۱
