با وجود اینکه دایناسور‌های دوره مزوزوئیک چندین میلیون سال پیش از بین رفته‌اند، اما بقایای آن‌ها هنوز هم در سراسر جهان یافت می‌شود. اگر قصد دارید از نزدیک ردپا و بقایای آن‌ها را ببینید، گزینه‌های زیادی برای سفر و بازدید وجود دارد. اگر قصد دارید بقایایی که هنوز به موزه منتقل نشده‌اند را ببینید، با ما همراه باشید. در لست‌سکند مهم‌ترین مناطقی را که ردپای دایناسورها در آن‌ها یافت شده است، به شما معرفی می‌کنیم.
آفریقای جنوبی
منطقه آفریقای جنوبی جز بهترین مناطق برای مشاهده بقایای دایناسورها در جهان است. کمتر نقطه‌ای در جهان وجود دارد که از جنوب آفریقا برای مشاهده بقایا و ردپاهای دایناسورها بهتر باشد.
طبق نظر پرفسور جونا چوینییر (Jonah Choiniere) مدرس دانشگاه ویتواترزلند (Witwatersrand) ژوهانسبورگ (Johannesburg) آفریقای جنوبی: «در 66 درصد از مساحت آفریقای جنوبی فسیل وجود دارد.» بنابراین شانس شما برای یافتن فسیل و ردپای جانوران یا گیاهان دیرینه بسیار زیاد است. می‌توانید با یک راهنما به پارک ملی گلدن گیت (Golden Gate) بروید و یک تورِ فسیلی را تجربه کنید. این پارک در فاصله‌ی سه ساعته‌ی جنوب ژوهانسبورگ قرار دارد و قدیمی‌ترین لانه‌سازی‌های دایناسورها (با حدود 190 میلیون سال قدمت) متشکل از حداقل 10 لانه همراه با 34 تخم دایناسور و ردپاهای کوچک در آنجا وجود دارد که در سال 2012 کشف شده‌اند.
همچنین در منطقه ایالت آزاد (Free State)، سایت جدیدی کشف شده است که نشان می‌دهد گونه‌ای از دایناسور 12 تُنی و گیاهخوار، به نام لِدوماهادی (Ledumahadi) در آنجا زندگی می‌کرده است. همچنین توجه داشته باشید زمانی که در آفریقای جنوبی هستند اگر فسیلی پیدا کردید؛ نابود کردن، آسیب رساندن، تغییر شکل، حفاری کردن، جدا کردن از موقعیت اصلی، تصاحب فسیل، خریدوفروش و صادرات یا تلاش برای صادرات فسیل‌های یافت شده، بدون مجوز آژانس میراث فرهنگی آفریقای جنوبی غیرقانونی است.
آلبرتا، کانادا
دراملر در استان آلبرتای کانادا مکان مناسبی برای شناخت دایناسورها است. زیرا، اول اینکه مجسمه بزرگ‌ترین دایناسور جهان را به وزن 65 تن و قد 26 متر به نام تیرانوسوروس (Tyrannosaurus) ملقب به سلطان دایناسورها در خود جای داده است. این مجسمه از نمونه واقعی تی‌رکس (مخفف Tyrannosaurus rex به معنای سلطان دایناسورها) چهار برابر بزرگ‌تر است. دوم اینکه در آنجا موزه سلطنتی رویال تیرِل (Royal Tyrrell) وجود دارد. این موزه تنها موزه‌ی دیرینه‌شناسی کانادا است و یکی از بزرگ‌ترین نمایشگاه‌های اسکلت‌های کامل دایناسورها است.
اما اگر قصد دارید به‌صورت شخصی باستان‌شناسی کنید، به 160 کیلومتری جنوب پارک دایناسورها بروید. در آنجا منطقه مناسبی برای دیرینه‌شناسی وجود دارد که به دلیل اهمیتش، به‌عنوان سایت میراث جهانی یونسکو شناخته شده است. برای دسترسی به این پارک حتما باید از یک راهنمای تور کمک بگیرید. توجه داشته باشید در این مکان نیز قوانینی وجود دارد و شما نمی‌تواند اگر فسیلی را کشف کردید آن برای خودتان بردارید.
ساحل ژوراسیک، بریتانیا
این سایت میراث جهانی یونسکو در ساحل کانال انگلیس (کانال مانش) قرار دارد، به دلیل مناظر خیره‌کننده‌ای مثل دوردِل‌دور (Durdle Door، یک طاق طبیعی در ساحل) شناخته می‌شود. همچنین ساحل ژوراسیک منطقه‌ای غنی از فسیل‌های هر سه دوره زمین‌شناسی مزوزوییک – تریاسیک (Mesozoic – Triassic), ژوراسیک (Jurassic) و کرتاسه (Cretaceous) است.
باستان‌شناسان قدمتی 185 میلیون ساله برای این منطقه تخمین زده‌اند. فسیل‌های ساحل ژوراسیک به گونه‌ای هستند که علاوه بر باستان‌شناسان حرفه‌ای، دوستداران غیرحرفه‌ای فسیل را نیز به خود جلب می‌کنند. برخی از مناطق ساحل نیز برای عموم آزاد است و می‌توانید شانس خود را برای کشف فسیل امتحان کنید.
همچنین می‌توانید برای دیدن نمونه فسیل‌های کشف شده در ساحل ژوراسیک، به موزه تاریخ طبیعی لندن بروید، در این موزه برخی از اکتشافات خارق‌العادهِ ماری آنینگ (Mary Anning، باستان‌شناس قرن 18) به نمایش گذاشته شده است.
مغولستان
اوایل دهه 1920 گروهی به سرپرستی روی چایمن اندروز (Roy Chapman Andrews) برای جستجو درباره فسیل‌های دایناسورها به منطقه صخره‌های فلمینگ (Flaming Cliffs) در صحرای گابی (Gobi Desert) رفتند. اندروز و تیمش در این منطقه اکتشافات کم‌نظیری مثل اولین لانه تخم دایناسور را کشف کردند که هم‌اکنون در موزه تاریخ طبیعی آمریکا در شهر نیویورک به نمایش گذاشته شده است. دانشمندان حدس می‌زنند، صحرای گابی محل انقراض تعداد زیادی از دایناسورها باشد، زیرا در این مکان، استخوان‌ها، تخم‌ها، دندان‌ها و ردپاهای بسیاری وجود دارد. سال 2016 یکی از بزرگ‌ترین ردپاهای دایناسور به طول یک متر و در منطقه صحرای گابی کشف شد. بسیاری از اکتشافات این منطقه در حال حاضر در موزه مرکزی دایناسور‌های مغولستان به نمایش گذاشته شده است.
هاوایی، ایالات‌متحده آمریکا
به هاوایی سفر کنید، پارک ژوراسیک آن مثل فیلم‌ها است. در جزیره‌های اوآهو (Oahu) و کائوآئی (Kauai) هاوایی مناطق بسیار ایده‌آلی را برای عکاسی پیدا می‌کنید. در کائوآئی از آبشار ژوراسیک دیدن کنید، البته تنها راه بازدید از آبشار استفاده از بالگرد است، پس باید یک بالگرد اجاره کنید. همچنین اگر قصد دارید ساحل زیبای نا‌پالی (NaPali) را بدون هزینه تورِ هوایی ببینید، می‌توانید از مسیر پیاده‌روی کائوآئی استفاده کنید.
مونتانا، ایالات‌متحده آمریکا
یکی از شناخته‌شده‌ترین ذخایر فسیلی جهان، هِل کریک مونتانا (Hell Creek) است. اگر به مشاهدات شخصی علاقه‌مندید، در این منطقه به‌راحتی بقایای دایناسورها مشاهده می‌شود. از جمله اکتشافات باور نکردنی این منطقه می‌توان به کشف کلیتون فیپس (Clayton Phipps) در سال 2006 اشاره کرد. فیپس دامداری اهل مونتانا و علاقه‌مند به دایناسورها بود. او یک فسیل تریسراتوپس (Triceratops) و یک فسیل تی‌رکس (T rex) که ظاهرا در حال نبرد بودند را کشف کرد.
توجه داشته باشید که جمع‌آوری فسیل در منطقه کریک مونتانا غیرقانونی است، مگر اینکه از آژانس مدیریت زمین‌های فدرال برای آن قسمتِ خاص، مجوز‌های لازم را گرفته باشید.
شبه‌جزیره یوکاتان، مکزیک
مدت‌ها دانشمندان حدس می‌زدند که دایناسور‌های این منطقه در اثر برخورد شهاب‌سنگ از بین رفته‌اند. نظریه غالب این‌طور است که می‌گوید سیارکی آخرالزمانی در نزدیکی مکزیک امروزی در شبه‌جزیره یوکاتان فرود آمده است، در نتیجه دهانه‌ی چیکشلوب (Chicxulub crater) در نزدیکی شهر بندری چیکلشوب پوئِرتو (Chicxulub Puerto) ایجادشده است. این دهانه 66 میلیون ساله مکانی عالی برای زمین‌شناسی و شناخت عوامل انقراض جهانی است. اگر در اطراف آن اثری از دایناسورها پیدا نکردید، می‌توانید به موزه دهانه چیکشلوب (Museo de Ciencias del Cráter de Chicxulub) بروید و از نمایشگاه فسیل‌ها و سایر نمایشگاه‌های زمین‌شناسی دیدن کنید.
منبع: matadornetwork.com
