سعید رضایی میرقائدTجادههای غیراستاندارد و غیراصولی استان خوزستان در سالهای گذشته دلیل بسیاری از وقوع تصادفات بوده است؛ مرگ، بیسرپرستی و معلولیت واژههایی عجین شده با جادههای استان خوزستان هستند.
خوزستان دارای بیشترین منابع نفت، گاز ، آب و تولید برق در کشور است؛ وجود این منابع عظیم انرژی در خوزستان این سئوال را برای مردم ایجاد کرده است که چرا باید روزانه شاهد قربانی های جدید در جادهها باشند. چرا شرکتهای عظیم استان تنها به ساخت جادههای مواصلاتی برای عبور و مرور وسایط نقلیه خود بسنده کرده و در راستای مسئولیتهای اجتماعی حداقل بخشی کوچکی از این معضل را مرتفع نمیکنند.
در ماهای گذشته افزایش تلفات در جاده های خوزستان سیر صعودی داشته اما گوش مسئولان بدهکار این موضوع مهم نشده است. اما متاسفانه همچنان روزانه شاهد چندین تصادف، کشته شدن و مصدومیت در جاده های استان هستیم جاده هایی که با تمام استقامت خود در برابر حجم بالای ترافیک، عدم گسترش آنها متناسب با نیازهای روز و از همه مهم تر بی مهری مسئولان بی تاب شده و در این میان به هر بهانه ای قربانی می گیرند.
برخی از جاده های استان بخاطر کوهستانی بودن و پرپیچ و خم بودن مسیرها از جمله جاده های مواصلاتی مسجدسلیمان ،لالی ، اندیکا و هفتکل بدلیل نبود زیرساخت های استاندارد جاده ای، علائم راهنمایی و رانندگی و بی توجهی به طرح تعریض و بهسازی این جاده ها از جمله عواملی است که به جاده های مرگ معروف هستند.
موضوعی که با توجه به حساسیت موضوع بارها مورد توجه نمایندگان مجلس قرار گرفته است اما در عمل جایی در دستور کار و پیگیری نمایندگان ندارد و میان حجم این همه پروژه ها و طرح های مختلف که برای احداث و تجهیز راه های کشور مطرح می شود جایی ندارد!
براساس تحقیقات در هر دو ساعت یک نفر در جادههای کشور جان خود را از دست میدهند و هرچند در پیدایش تصادفات همیشه سه ضلع مثلث راننده، خودرو و جاده سهم بسزایی دارند اما نقش جاده به ویژه در استان خوزستان به دلیل عدم برخورداری از استانداردهای فنی ملموستر است. جادهها و راههای استان با ایرادهای بسیار جدی ساختاری مواجه هستند که برخی از این مشکلات اصلاحپذیر نیست و نیازمند تغییر زیرساختها است. مسئولان باید به این نکته توجه داشته باشند که جزای یک اشتباه رانندگی مرگ نیست و جاده باید فرصت جبران اشتباه را به راننده بدهد.
هرچند طی سالهای گذشته اعتراضات نسبت به وضعیت نامناسب جادهها همیشه وجود داشته اما مسئولان باید بدانند که با وعده و وعید و سخنرانی نمیتوان با جان و مال مردم بازی کرد و رفع نقص نقاط پرتصادف و بحرانی استان نیازمند بودجه و تجهیزات است.
بارها مطالعاتی در این راستا در ادوار گذشته و حال برای احداث و تجهیز راه های ارتباطی مسجدسلیمان و لالی به مرکز استان مصوب شد قسمتی از پروژه ها پیشروی فیزیکی داشته اما حالا پس از گذشت یک دهه حتی نیمی از طرح های مذکور هم به مرحله اجرا نرسیده است.
مسیرهای کوهستانی در این مناطق با حوادث جادهای پیوند دیرینهای دارند، حوادثی تلخ که در بیشتر مواقع خانوادههای بسیاری را به خاک سیاه مینشاند. جادههای بیکیفیت، شب های تاریک، کمبود علائم راهنمایی و رانندگی، پر از چالههای عمیق، درههای مرگبار، پیچهای بدون گاردریل و حفاظ و سرانجام جادههایی با عمق کم و تردد بسیار، گوشهای از شرایط وخیم مسیرهای مواصلاتی شهرستان مسجدسلیمان و لالی در مناطقی مانند بخش حتی تا بخش مرکزی و جاده شاهزاده ابواالقاسم بسمت اندیکا و از اندیکا تا مسجدسلیمان این تراژدی ادامه دار است. جادههایی بیکیفیت که هیچگاه برای مردم این نواحی خالی از دلهره نبوده و همواره با خون و حادثه همراه است.
از دیگر مسیرهای اصلی استان خوزستان که رانندگان به این مسیر، عنوان جاده ی مرگ را داده اند، جاده های مواصلاتی مسجدسلیمان به اهواز جاده ای غیر استاندارد که با یک آمار سرانگشتی می توان به عمق فاجعه پی برد و روزانه شاهد مرگ عزیزانمان باشیم .
هر چند سهم رانندگان و بی توجهی آنها نسبت علائم رانندگی ، سرعت غیر مجاز و کنترل وسیله نقلیه را نباید در بروز این حوادث نادیده گرفت، اما درپایان ضمن ابراز تاسف از مرگ هم نوعان خودمان، لازم است که مجمع نمایندگان و مسئولین استان خوزستان از طریق مجلس و دولت بودجه ای را برای توسعه و بهسازی راه های استان خوزستان با فوریت بگیرند، امیدواریم که دیگر شاهد این اتفاقات و حوادث ناگوار نباشیم.
فعال فرهنگی و اجتماعی شمال استان خوزستان