جراحی های دستگاه تناسلی چیست؟
جراحی های دستگاه تناسلی انواعی از جراحی است که برای اصلاح ناهنجاری هایی در دستگاه تناسلی انجام می شود که بعدا می تواند در زندگی مشکلات جنسی را به همراه داشته باشد. ممکن است جراحی تناسلی انجام شود تا اندام تناسلی طبیعی تر شود. جراحی تناسلی ممکن است تصمیم دشواری برای شما در خصوص فرزند تان باشد، به ویژه اگر فرزند شما دارای دستگاه تناسلی است که به طور واضح مردانه یا زنانه نیست.
برخی از انواع جراحی دستگاه تناسلی عبارتند از:
جراحی بازسازی دیواره داخلی واژن
این جراحی دیواره جلویی واژن را تقویت می کند. برای درمان فرورفتگی یا برآمدگی مثانه در مهبل (واژن) یا فرورفتگی مجرای ادرار در مهبل (واژن) انجام می شود.
جراحی بازسازی رکتوسل
رکتوسل برآمدگی رکتوم در واژن است. این اتفاق زمانی می افتد که بافت هایی که از رکتوم و واژن محافظت می کنند، ضعیف و پاره می شوند. جراحی بازسازی رکتوسل (همچنین به نام “تعمیر دیوار خلفی” نیز شناخته می شود) می تواند بافت آسیب دیده را تقویت و ترمیم کند و مقعد را به حالت عادی خود بازگرداند.
ختنه
ختنه یک جراحی برای از بین بردن پوست از نوک آلت تناسلی است. پسران با این پوست به دنیا می آیند. در ختنه، پوست نوک آلت برداشته می شود و نوک آلت تناسلی نمایان می شود.
جراحی اینترسکس
در کودکان دارای آلت تناسلی که به وضوح مردانه یا زنانه نیستند، انجام می شود تا آلت تناسلی کودک بتواند در طول زندگی عملکرد عادی یا ظاهری طبیعی داشته باشد.
در کودکان مبتلا به آلت های تناسلی مبهم (آلت تناسلی که به وضوح مردانه یا زنانه نیست)، آلت تناسلی آتیپیک (اندام تناسلی که مردانه یا زنانه است اما در ظاهر متفاوت است) و یا آلت تناسلی اینتر سکس ممکن است جراحی تناسلی به تعویق بیفتد تا خود کودک بتواند تصمیم بگیرد که چه کاری باید انجام شود.
انواع مختلفی از اختلالات آلت تناسلی وجود دارد که برخی از آنها در زیر توضیح داده شده است.
هرمافرودیت یا خنثی
یک بیماری است که در آن کودکان ممکن است موارد زیر را داشته باشند:
- بافتی شامل تخمدان و بیضه ها
- ارگان های جنسی هر دو جنسیت مرد و زن
- اندام تناسلی در خارج از بدن که به وضوح مردانه یا زنانه نیست
- ژن هایی که زن عادی، مرد عادی یا ترکیبی از این دو است
- کروموزوم های مردانه و اندام های زنانه در داخل بدن
شبه نرمادگی
شرایطی است که در پسران ظاهر می شود. پسران با این وضعیت دارای آلت تناسلی در خارج از بدن خود هستند که به سختی تشخیص داده می شوند و دارای اندام های جنسی در داخل بدن هستند که مردانه است.
کودکان مبتلا به سندرم بی حساسیتی آندروژن
دارای اندام های جنسی زنانه در خارج از بدن و کروموزوم های مردانه هستند.
دیس ژنزی گونادال
وضعیتی است که کودکان در آن شرایط زیر را دارند:
- یک اندام جنسی که به طور کامل توسعه نیافته است
- اندام جنسی درون بدن که احتمالا زنانه است
- اندام تناسلی خارج از بدن که ممکن است به طور عادی مردانه یا زنانه باشد
خطرات و یا عوارض جانبی چیست؟
خطرات جراحی های دستگاه تناسلی بسته به روشی که پزشک برای فرزند شما به منظور این کار انتخاب کرده است، متفاوت است. ختنه یکی از رایج ترین و کم خطر ترین جراحی ها است و معمولا در چند روز اول زندگی یک نوزاد انجام می شود. جراحی های دیگر پیچیده تر هستند. برخی از خطرات رایج عبارتند از:
- آسیب به اندام تناسلی
- عفونت
- درد
- بی حالی
- یبوست
- ترشحات واژن
- خون ریزی
با پزشک کودک خود درباره سایر خطرات بالقوه و عوارض جراحی خاصی که کودک شما می خواهد که داشته باشد، صحبت کنید.
مزایای جراحی های دستگاه تناسلی چیست؟
جراحی های دستگاه تناسلی کودکان می تواند به دستگاه تناسلی کودک تان کمک کند تا به درستی عمل کند. همچنین می تواند به کودک شما در داشتن حس هویت شخصی کمک کند.
چگونه می توانم کودکم را آماده کنم؟
آماده سازی به منظور عمل جراحی های دستگاه تناسلی از روشی به روش دیگر متفاوت است. با پزشک خود در مورد چگونگی آماده شدن فرزندتان برای روش خاص او صحبت کنید. برخی از روش های آماده سازی رایج عبارتند از:
- کودک شما ممکن است نیاز به آزمایش خون یا ادرار داشته باشد.
- در روز جراحی، کودک شما باید ناشتا باشد و یا ممکن است که مایع خاصی برای کمک به خالی کردن روده به او خورانده شود.
- ممکن است که موهای اطراف ناحیه ای که جراحی انجام می شود، نیاز به تراشیدن داشته باشد.
- به کودکتان سرمی متصل می شود تا به وسیله آن، آمپول، دارو یا در صورت نیاز، خون به او منتقل شود.
- یک سوند به مثانه کودکتان وصل می شود تا ادرار را در طی فرایند تخلیه کند.
جراحی های دستگاه تناسلی چگونه انجام می شود؟
جراحی تناسلی با توجه به شرایطی که درمان انجام می شود متفاوت است و همچنین هدف از جراحی نیز اهمیت دارد. بعضی از روش ها برای شرایط مختلف در زیر شرح داده شده اند.
ختنه
ختنه با روش های مختلفی انجام می شود از جمله:
- روش گمکو. پزشک دستگاه گمکو را بر روی نوک آلت تناسلی نصب می کند. این دستگاه پوست را از بدنه اصلی عالت دور نگه می دارد و از آن محافظت می کند. دکتر پوست خارجی را از بین می برد. دکتر دستگاه گمکو را خاموش می کند و برش را با پماد آنتی بیوتیک چرب می کند و یک باند گاز پانسمان بر روی زخم می بندد.
- روش پلاستیبل. دکتر پلاستیبل را روی نوک آلت تناسلی قرار می دهد. دستگاه پلاستیبل به پوست دور آلت می چسبد، سپس به آرامی از آلت تناسلی جدا می شود. فرزند شما با یک کلاهک پلاستیکی به خانه می آید. یک طناب محکم به دور آلت، گره خورده است تا از آن محافظت کند.
جراحی های بازسازی رکتوسل
جراحی های بازسازی رکتوسل معمولا از طریق واژن انجام می شود. روشی که دکتر شما توصیه می کند، به طور جزئی بر شدت رکتوسل بستگی دارد. هنگامی که دسترسی به منطقه رکتوسل انجام می شود، جراحی شامل این مراحل عمومی می شود:
- جراح یک یا چند برش را در امتداد دیواره پشتی واژن ایجاد می کند.
- بخیه هایی در اطراف بافت ضعیف اطراف واژن و رکتوم و در امتداد دیواره واژن زده می شود. این بخیه ها می تواند با بسته شدن زخم و تقویت بافت زخم در منطقه برای حمایت اضافی، بافت های کودک شما را تقویت کند.
- در صورت لزوم، پروینوم (ناحیه بین باز شدن واژن و مقعد) با بخیه های عمیق ترمیم می شود.
- برش های واژن با بخیه بسته می شوند و واژن ممکن است با گاز پوشانده شود.
جراحی برای ترمیم دیواره واژن
جراحی برای ترمیم دیواره واژن قدام شامل این مراحل عمومی می شود:
- جراح شکافی در دیواره جلویی مهبل (واژن) کودک تان ایجاد می کند.
- مثانه فرزندتان به موقعیت عادی خود منتقل می شود.
- بخیه ای در بافت بین واژن و مثانه فرزندتان دوخته می شود. این بخیه دیواره های واژن کودک تان را در موقعیت صحیح نگه می دارد.
- برش های واژن با بخیه بسته می شود و واژن کودک تان ممکن است با گاز بسته شود.
- بخیه های داخلی در این جراحی توسط بدن جذب می شود و لازم نیست برداشته شوند.
سایر انواع جراحی دستگاه تناسلی روش های خاص خود را دارند. با پزشک تان در مورد روند دقیقی که در طول عمل جراحی کودک تان انجام می شود صحبت کنید.
چه زمانی نتایج را می بینم؟
در برخی موارد، نتایج جراحی دستگاه تناسلی قابل مشاهده است. از دکتر فرزندتان در مورد نتایج بلند مدت سوال کنید.
مراقبت های بعد از جراحی های دستگاه تناسلی چیست؟
برای اطمینان از اینکه عمل جراحی تناسلی موفقیت آمیز بوده است، ممکن است بررسی بیشتر و آزمایشاتی لازم باشد. دستورالعمل های پزشک را در مورد چگونگی مراقبت از فرزند خود پس از عمل جراحی دنبال کنید.
در صورتی که علائمی مانند ترشح از واژن یا وجود خون در ادرار را پس از عمل جراحی تناسلی مشاهده کردید، به پزشک کودک تان مراجعه کنید.
انواع مختلفی از ناهنجاری های دستگاه تناسلی وجود دارد که پیامد های مختلفی دارند و نیاز به درمان های مختلف دارند. اگر فرزند شما دچار ناهنهجاری های اندام تناسلی است، با پزشک خود در مورد بهترین راه درمان آن صحبت کنید تا اندام های تناسلی کودک شما در طول زندگی بتوانند به طور طبیعی عمل کنند.
