حمیدرضا جلائی‌پور، جامعه شناس و عضو هیأت علمی دانشگاه در واکنش به حملات مستمر به دانش آموزان نوشت:
بیش از نود روز است که از حمله ضد بشری به مدارس دخترانه می‌گذرد. حمله با گاز مسموم‌کننده به ده‌ها مدرسه (در قم، اردبیل، تهران و …) صورت گرفته و بیش از دو هزار دانش‌اموز آسیب دیده‌اند. پس از سه ماه هنوز عاملین این جنایت از سوی حکومت شناسایی نشده‌اند.
ما هنوز از مقاصد و هویت عاملین این جنایت بطور رسمی خبر نداریم. اما بر اساس اخبار در رسانه‌ها «حمله کننده‌گان» حداقل دارای پنج ویژگی زیر هستند:
۱–حمله آن‌ها مستمر و وسیع بوده است. حمله آن‌ها با گاز مسموم کننده فقط در یک روز و فقط به یک مدرسه نبوده. متوالیا و به ده‌ها مدرسه حمله شده است و این جنایت در یک بازه زمانی سه ماهه صورت گرفته است (از اواخر آذرماه تا اسفند ۱۴۰۱).
۲-این حملات سازمانی و تشکیلاتی است. این حملات با این وسعت و به این طولانی نمی‌تواند کار یک نفر باشد، این جنایت طولانی به یک سازماندهی گسترده نیاز دارد. این سازمان گسترده، در کشوری که حکومتش مدعی است دشمن را در آسمان به دام می‌اندازد، در کجا و در چه بستری پناه گرفته است؟! این شبکه مخوف در ایران گل‌کوچک بازی نمی‌کند بلکه با روان، جان و سلامتی هزاران فرزندان این کشور بازی می‌کند.
۳-تهیه این گاز سمی یک کار تخصصی است و کار یک شهروند عادی نیست. گازی که بتوان آن راحت پرتاب کرد و در عین حال طوری باشد که کسی را نکشد، بلکه برای ارعاب دانش‌اموزان بیشتر به آن‌ها آسیب بزند. این گاز در فروشگاه‌های عادی بفروش نمی‌رسد، این سازمان مخوف چگونه به این گاز دسترسی دارد؟
۴-چرا سازمان‌های اطلاعاتی کشور هنوز این شبکه را به دام نیانداخته اند؟ امنیت این شبکه مخوف چگونه تامین شده است؟ چگونه عاملان این شبکه مخوف این جسارت در عمل را پیدا کرده‌اند؟
سوال:
جنایت طولانی و گسترده فوق مثل جنگ، حمله به شهروندان ایران است. مردم یک کشور منابع عمومی و مالیات خود را در اختیار دولت رسمی قرار می‌دهند تا این نهاد از امنیت مردم در مقابل مهاجمین دفاع کند. جنایت طولانی و گسترده فوق این سوال را پیش می‌اورد که چرا دولت رسمی ایران در خنثی کردن این تهاجم اینقدر ناتوان است؟ این کدام نیروی داخلی و یا خارجی است که می‌تواند دولت رسمی را در ایران چنین ضعیف جلوه دهد تا این شبکه مخوف بتواند به جنایت خود ادامه دهد. این وظیفه دولت رسمی بوده و هست که هر چه زودتر این شبکه مخوف جنایت‌کار را دستگیر و به مردم معرفی کند.
در شرایطی که ایران با یک جامعه ناراضی روبرو است، در شرایطی که انواع بحران‌ها در داخل و خارج ثبات سیاسی ایران را به مخاطره انداخته است، این دولت ناتوان چه کاری می‌تواند برای شهروندان ایران بکند؟! نمایندگان این دولت ناتوان چگونه می‌توانند در محافل دیپلماتیک بین‌المللی حرف‌شان برش داشته باشد؟! چرا با مشاهده این دولت ناتوان در داخل کشور دزدان و تروریست‌ها برای اقدامات خود روحیه نگیرند. آیا شهروندان ایران حق ندارند بدانند چه نیرویی در کشور است که دولت رسمی را در پیش چشم شهروندان این چنین به سخره گرفته است و با جان و روان و سلامتی شهروندان بازی می‌کند.
بیشتر بخوانید:
۲۱۲۲۰
