۱۰. دی اکسید گوگرد
مورد استفاده این ماده برای جلوگیری از قهوه‌ای شدن موارد به عنوان یک نوع عامل سفید کننده است. دی اکسید گوگرد (از قطران زغال‌سنگ) را می‌توان در میوه‌ها و سبزیجات، و همچنین به عنوان ماده افزودنی در نوشیدنی‌ها یافت. بااین‌حال، این ماده نگه‌دارنده، از یک طرف ویتامین B۱ و B۱۲ را از بین می‌برد و باعث مرگ‌ومیر افراد مبتلا به حساسیت به موادمخدر می‌شود. این یک ماده شیمیایی ناچیز و بی ارزش است که برای کارخانجات و شرکت‌ها ارزش زیادی دارد و باعث کاهش هزینه پس‌انداز سود‌های کلان است.
۹. نیترات‌ها
مورد استفاده اولیه این مواد به عنوان نگه‌دارنده گوشت و پنیر و کمک به طعم و رنگ آنهاست. برخی از عوارض جانبی که در اثر مصرف نیترات‌ها برای افراد مختلف به وجود می‌آید عبارتند از: سردرد، برافروختگی چهره، و مشکلات در خونی که حامل اکسیژن است. صدایی که با منع تبلیغ دارو‌های حاوی این مواد برخاسته، دلیلی برای مضر بودن این ماده است.
۸. سلولز
این ماده از گیاهان می‌آید و واقعاً برای شما خوب است، اما به عنوان یک نوع جایگزین با فیبر بالا، با چربی کم به آرد و روغن در غذا‌های حجیم اضافه می‌شود. همچنین در موادی مانند سس سالاد، شربت توت فرنگی، کلوچه، و پنیر استفاده می‌شود. منبع این ماده خمیر چوب فرآوری شده‌است بااین‌حال، کمی دلربا است. درست است، اما سلولزی که از درختان به دست میاید نه سلولزی که به شکل پودر با جوشاندن پالپ در مواد شیمیایی و یا با روش‌های خاصی، با اضافه کردن آن به اسید به دست آمده باشد.
۷. دی اکسید سیلیکون
شاید بسیار تعجب کرده باشید، چون این ماده به عنوان شن و ماسه شناخته‌شده‌است. مورد استفاده اولیه آن برای ساخت شیشه و سیمان است، آن را نیز به عنوان یک عامل ضد شکل‌پذیر در فلفل قرمز استفاده می‌کنند که شما به آسانی می‌توانید در وندی و تاکوبل آن را سفارش دهید و میل کنید! شاید باورش سخت باشد که شن و ماسه برای حفظ گوشت فرآوری شده از چسبیدن به یکدیگر استفاده می‌شود. این ماده ظاهراً مضر نیست، اما مطمئناً خوراکی هم نیست.
۶. آل سیستئین
این یک اسید آمینه است که کمک می‌کند تا افزایش قابلیت انعطاف خمیر، بهتر شود البته در موارد صنعتی این یک استفاده از این ماده است. منبع رایج به دست آوردن این ماده از موی انسان و پر اردک است. فست فود‌ها – حدود ۸۰٪ – این ماده را از پر‌های اردک به دست می‌آوردند و حتی مک دونالد از آن در پای و رول استفاده می‌کند. اما این همیشه صدق نمی‌کند. شاید بشود آن را به عنوان یک نوع شبه آدم‌خواری به حساب آورد وقتی که موی انسان منبع اصلی آن است. به‌هرحال شما تصور کنید که حتی یک مو در غذای شما وجود داشته باشد.
۵. Dimethylpolysiloxane
این چیزی است که به عنوان پلاستیک بتونه شناخته‌شده‌است. این ماده برای ساختن توپ‌های فنری خوب است و یا در دستگاه فتوکپی کارایی دارد. باید این مطلب را در بخش funnies روزنامه‌ها – در مورد صنعت فست فود – بنویسند که این ماده را برای جلوگیری از کف کردن روغن سرخ‌کردنی استفاده می‌کنند.
۴. اسید Carminic
شما ممکن است نام این ماده را در صنعت رنگ‌آمیزی مواد غذایی شنیده باشید، نام‌های مستعاری مانند: زرشکی دریاچه، قرمز طبیعی ۴، Carmine، و غیره. این اسامی نشان می‌دهد که این ماده تقریباً در همه چیز از نوشابه بگیر تا دسر مربا و ژلاتین وجود دارد. این قرمز دانه، اما منبع چندان جالبی ندارد: cochineal. می‌توانید در گوگل آن را سرچ کنید … بله به طور خاص، این منبع یک حشره است. این رنگ زیبا از حشرات خشک خرد شده گرفته شده‌است. همچنین در خانواده همین حشره سوسک‌هایی وجود دارد که در صنعت «لعاب شیرینی پزی» به عنوان لاک یا جلا دهنده استفاده می‌شود. تصور کنید که میز قهوه برای پدر چیده شده‌است با چه دسر‌های خوشمزه‌ای!
۳. TBHQ
این نگه‌دارنده مشتق از نفت است و در محصولات زیبایی و آرایشی مانند لاک و لاک الکل و … کاربرد دارد؛ و بیشتر از آن‌چه به نظر می‌رسد بر روی منوی مک دونالد – سالاد میوه و گردو، McGriddle، و McNuggets مرغ و … وجود دارد. ۵ گرم از این ماده می‌تواند شما را به کشتن بدهد و ۱ گرم از آن می‌تواند شما را به طور جدی بیمار کند. درحالی‌که شما با سفارش ۱۱ پوند McNuggets به این مرز وحشتناک می‌رسید. به همین علت است که FDA در واقع قانونی را برای مصرف عمومی این ماده (۰٫۰۲٪ گرم در مواد غذایی در روغن و چربی) محدود کرده است.
۲. سولفات آمونیوم
این ماده توزیع شده توسط شرکت‌های شیمیایی است که نقش مرتب کردن مواد بر اساس مواد غذایی برای مخمر نان (اگر چه به عنوان شکر به اندازه کافی خوب نیست) قرار دارد. هدف دیگر آن به عنوان کود برای خاک‌های قلیایی است. همچنین در آفت‌کش‌ها استفاده می‌شود. این ماده به خودی خود کشنده نیست، اما در اینجا شما ببینید که چگونه آن را به دام و محصولات کشاورزی که از یک مزرعه است می‌ریزند.
۱. لجن صورتی
این ماده استفراغ‌آور یک افزودنی سریع به مواد غذایی شناخته‌شده‌است و البته از نگاه بسیاری از منابع خبری، پوشانده شده‌است. درحالی‌که قانونی وجود دارد که “ «به طور کلی امن» توسط وزارت کشاورزی در نظر گرفته شده و استفاده از این ماده ممنوع است. اما مک دونالد توانسته است تا اجازه استفاده از این ماده را برای افزودن به گوشت گاو خود بگیرد. آن‌چه نگران کننده است این است که این لجن صورتی با هیدروکسید آمونیوم استفاده شده‌است که برای کشتن هر گونه باکتری در اسپری‌ها وجود دارد. همچنین می‌تواند در هزاران خانواده به عنوان پاک‌کننده‌ها، کود، و حتی بمب خانگی یافت شود.
