در نهمین روز از سی و هفتمین دوره جشنواره‌ی تئاتر فجر، دو نمایش با محتوایی از خشونت روی صحنه رفت.
به گزارش سینماسینما، نمایش «نقاشی اشر» نوشته محمدحسین معارف و کارگردانی فریبرز کریمی دوشنبه ۲۹ بهمن ماه در تالار «قشقایی» مجموعه تئاترشهر در دو نوبت روی صحنه رفت.
آوا درویشی، آوا شریفی، مهسا طهماسبی، نوید فیاض، جاوید قائم‌مقامی و فرزاد نام‌آور در این نمایش نقش آفرینی کردند.
داستان این نمایش ۶۵ دقیقه‌ای درباره مرد کورنگی است که یکی از نقاشی‌های اشر را می‌دزد. این مرد در خانواده‌ای با شخصیت‌های عجیب و غریب بزرگ شده است. طی حادثه‌ای نقاشی او خراب می شود و بقیه می خواهند بازسازی‌اش کنند و در این حین این خانواده درگیر اتفاقاتی می‌شوند.
نویسنده این نمایش را، با نیم نگاهی به نمایش نامه ستوان آینیشمور مک دونا نوشته است و مانند نمایش‌های مک دونا، «نقاشی اشر» هم دارای خشونت‌های فانتزی است.
در این نمایش با تعدادی شخصیت جذاب، فانتزی، عجیب و تا حدی خُل و چل مواجه هستیم که در طول نمایش، تماشاگر را با فضای غیرواقعی نمایش همراه می‌کنند.
ابتدای این نمایش تماشاگران با نمایشی قصه گو روبرو هستند که در طول نمایش و به تدریج با شخصیت‌های عجیب این داستان روبرو می‌شوند.
در این نمایش صندلی‌های سالن پُر شد و برخی از تماشاگران روی پله‌ها و زمین به تماشای آن نشستند و این نمایش توانست نظر آن‌ها را به خود جلب کند و در انتها تشویق‌های طولانی تماشاگران را به دنبال داشت.
نمایش «پسرها، پسرند» یکی دیگر از نمایش‌هایی بود که در نهمین روز جشنواره‌ی تئاتر فجر در تالار مولوی روی صحنه رفت. این نمایش از کشور رومانی و به کارگردانی «فرنس فهر» در بخش بین‌الملل سی و هفتمین جشنواره فجر حضور دارد.
«پسرها، پسرند» نمایشی ۴۰ دقیقه‌ای فیزیکال و بدون کلام است که سه بازیگر مرد در آن نقش آفرینی می‌کنند.
در این نمایش بازیگران با چهره‌های عبوس و سرد که انگار در آسانسوری قرار دارند به طور هماهنگ همراه با موسیقی حرکاتی را انجام می‌دهند.
گویا کارگردان در این نمایش به خشونتی که در مردان وجود دارد اشاره می‌کند، خشونتی که نسل به نسل در جامعه خشونت زده دیده می‌شود و تکرار حرکات در نمایش بر این تداوم تاکید می‌کند.
بازیگران در طول اجرا با حرکات نمایشی به طرز خشونت باری یکدیگر را کتک می‌زنند و در جاهایی از نمایش نشان می‌دهند که به این خشونت عادت کردند. در واقع به نوعی بیان می‌کنند که جامعه به خشونت عادت کرده و تمام جوامع بر این گمانند که مرد باید ذات خشنی داشته باشد و همه آن‌ها طبق یک دستورالعمل پسران و مردان خشنی تربیت و تحویل جامعه می‌دهند.
در این نمایش هم برخی روی زمین به تماشای آن نشستند.
«پسرها، پسرند» با وجود اینکه یک نمایش مفهومی بود که هرکس می‌توانست برداشتی متفاوت انجام دهد و نمایشی با تکرار یک سری حرکات هماهنگ بود اما توانست تاحدی نظر مخاطبان خود را جلب کند.
در خلاصه داستان این نمایش آمده است: آسانسور یک فضای باریک است که مردم در آن قرار می‌گیرند و بدون آنکه با یکدیگر ارتباط برقرار کنند، به بالا و پایین می‌روند. آسانسور همیشه در حال حرکت است اما اگر به طور ناگهانی در راه گیر کند، هرچیزی می‌تواند رخ دهد.
سی و هفتمین جشنواره تئاتر فجر به دبیری نادر برهانی مرند تا ۴ اسفند ماه در جریان است.
منبع: ایسنا
