برنامه «تب تاب» هر هفته ساعت ۲۲:۳۰ سه‌شنبه‌ها با اجرای باربد بابایی روی آنتن شبکه سه سیما می‌رود. به بهانه برخی حواشی و متن برنامه «تب تاب» با مریم جلالیان (تهیه‌کننده) برنامه گفت‌وگو کردیم.
در قسمت‌های گذشته برنامه «تب تاب»، شاهد حضور همه طیف میهمانی از ورزشی تا اجتماعی بوده‌ایم. به طور کلی روند برنامه تب‌تاب در نهایت قرار است سیاسی، اجتماعی یا هنری باشد؟
اگر بخواهیم با متر و میزان‌های کلیشه‌ای گذشته، برنامه‌های رسانه‌ای را بررسی کنیم، ارزیابی ما باید مبتنی بر موضوع باشد ولی برنامه «تب تاب» یک ساختار تازه است که قابلیت هرطور محتوایی را دارد. یعنی این برنامه یک ظرف تازه است که هر مظروفی را می‌توان در آن ریخت. این ساختار تازه به نوعی به کارگیری یک عنصر جذاب رسانه‌ای با نام مخاطب است.
در برنامه‌سازی سنتی ما مجری، موضوع و میهمان مهم بوده ولی در برنامه‌های تازه و رویکرد تازه‌ای که دنیا به سمت آن می‌رود این مخاطب است که حرف اول را می‌زند. برنامه تب تاب مبتنی بر نظر مخاطب است که جذابیت برنامه ایجاد می‌شود. یعنی به نوعی گزاره‌های مختلفی که میهمان و مجری درباره موضوع تولید می‌کنند در اختیار مخاطب است. این به معنای آن است که منحنی بردارها به سمت مخاطب اتفاق می‌افتد و این مخاطب است که تایین می‌کند که چقدر همراه و چقدر همراه نیست.
با توجه به این موضوع که اشاره کردید، آیا به ساختار مجری هم فکر کرده‌اید؟ به عنوان مثال در برنامه آخری که سه شنبه شب روی آنتن شبکه سه رفت، مجری تا آنجایی که باید از موضوع آموزش و کنکور که در برنامه مطرح شد اطلاعی نداشت و به نوعی این طور حس می‌شد که از بیرون برنامه به او چیزهایی گفته می‌شود؟ آیا مجری که سابقه اجرای برنامه‌های فرهنگی هنری را داشته می‌تواند در موضوعات اجتماعی و سیاسی هم اجرای قابل قبولی را ارائه دهد؟
نکته‌ای که شما می‌گویید، نکته درستی است ولی من می‌خواهم بگویم که شما تمرکز خود را از روی مجری و حتی میهمان بردارید. چراکه تمرکز برنامه تب تاب بیشتر روی این موضوع است که مردم می‌توانند در آن واحد از چیزی که همه فکر می‌کنند خوششان می‌آید اما رای منفی بدهند و همچنین از چیزی که همه فکر می‌کنند بدشان می‌آید، رای مثبت بدهند.
برای اینکه مخاطب یک رسانه همچون مخاطب یک صفحه اینستاگرامی قابل اتکا نیست. چراکه مخاطب در آن لحظه رای می‌دهد و تنها برای آن لحظه است. به همین دلیل ما نیز در تب تاب تفاضل رای‌ها را حساب می‌کنیم.
در مورد اتفاقی که در برنامه سه شنبه شب ایجاد شد، لازم است توضیح دهم که در این برنامه، تعداد رای مثبت آقای دکتر حسینی خیلی بالاست. یعنی از مجموع ۳۰۰ هزار رای، تنها ۱۱ هزارتای آن منفی بود. ولی در برنامه ما با بارش لحظه‌ای رای مواجه بودیم. یعنی یک جمله‌ای که ایشان می‌گفتند، در آن واحد رای منفی یا مثبت می‌آورد. مضاف بر اینکه ما تاخیر کنش و واکنش هم مواجه بودیم. یعنی مخاطب یک جمله را می‌شنود و تا بخواهد موبایل به دست شود ، یک تاخیری ایجاد می‌شود. پس بنابراین دکور که تاب می‌خورد به خاطر جمله قبلی است. این همان تب و تاب جهان ماست که مردم گاهی می‌پسندند و گاهی نمی‌پسندند. بنابراین انتخاب‌های ما نباید براساس پسند جهان باشد، انتخاب‌های ما باید یک اصولی داشته باشد و به نوعی ریشه‌دار باشد. این مفهوم اصلی تب و تاب است.
در برنامه سه شنبه شب ما شاهد ضعف مجری بودیم، که به نوعی می‌توان گفت این موضوع سبب چندبار قطع شدن برنامه شد.
قطع شدن برنامه هیچ ارتباطی به مجری یا مسائل دیگر ندارد. حتما گزارشی را برای هفته بعد آماده می‌کنیم و در قسمت آینده تب تاب درباره قطع شدن برنامه قبلی توضیحاتی را ارائه می‌دهیم.
به دلیل اینکه این برنامه در شهر آفتاب ضبط می‌شود و مسافت آن خیلی دور است؛ سه بار قطعی داشتیم. جدا از این موضوع فرایند تکنولوژیک دکور ما نیز مقداری پیچیده است. یعنی ما باید همه داده‌ها را به هیدرولیکی بدهیم و بعد از طی شدن پروسه آن تب تابی را در دکور برنامه تداعی کند. به همین خاطر این اتفاق (قطع شدن برنامه) کاملا یک اتفاق تکنیکی و تکنولوژیکی بود و هیچ ارتباطی به قطع صحبت‌های مفهومی و محتوایی آقای دکتر حسینی نداشت. ما حتما تیکه‌هایی از برنامه که قطع شده را هم در صفحه برنامه می‌گذاریم و هم هفته آیند پخش می‌کنیم.
دست شما در خط قرمزهای صدا و سیما تا چه اندازه باز است؟
خط قرمزهای ما در صدا و سیما در چگونگی‌هاست. ما برخی اوقات بلد نیستم چگونه مطالبمان را عنوان کنیم. اگر یاد بگیریم چگونه صحبت‌های خود را عنوان کنیم، آن وقت دیگر خط قرمزی وجود نخواهد داشت. خط قرمز من به عنوان برنامه ساز خانواده است. یعنی چیزی که در تلویزیون پخش می‌شود، نباید با خانواده‌ای که بیننده این برنامه است، منافات داشته باشد.
۵۷۵۷
